Ο κ. Κασσελάκης επικράτησε και στις 13 περιφέρειες της χώρας. Το πιο ενδεικτικό όμως στοιχείο στην γεωγραφική κατανομή των αποτελεσμάτων του Α’ γύρου είναι η πλήρης αυτονόμηση τους από τον χάρτη των επώνυμων υποστηρικτών του, με πιο χαρακτηριστική περίπτωση εκείνη της Περιφέρειας Πελοποννήσου.

Εκεί ο κ Κασσελάκης δεν διέθετε ουδόλως φάν κλάμπ και δεν πρόλαβε να την επισκεφτεί, ωστόσο πήρε 49% (το δεύτερο καλύτερο του ποσοστό μετά την Κρήτη) και μάλιστα με περισσότερο από 30% εγγραφές νέων μελών!

Επιπλέον αυτή η σαφής ροπή από τον Νότο προς τον Βορρά δεν φαίνεται να σχετίζεται με τις καταγωγές των πρωταγωνιστών αλλά με το γκελ που κάνει ο «ουρανοκατέβατος» σε πιο δυναμικά στρώματα που έχουν λαμβάνειν από την ανάπτυξη. Χαρακτηριστική τέτοια περίπτωση είναι η εξαιρετική του επίδοση στο Νότιο Αιγαίο που δεν το επισκέφτηκε κι ήταν μια περιοχή όπου πρόσφατα ο ΣΥΡΙΖΑ συνετρίβη εκλογικά.

1. Κρήτη: 54%-33%

2. Πελοπόννησος: 49%-35%

3. Δυτική Ελλάδα: 46%-34%

4. Νότιο Αιγαίο: 46%-36%

5. Αττική: 45%-35%

6. Ιόνια: 48%-39%

7. Στερεά: 44%-36%

8. Ήπειρος: 43%-36%

9. Θεσσαλία: 44%-39%

10. Δυτική Μακεδονία: 43%-37%

11. Βόρειο Αιγαίο: 42%-37%

12. Ανατολική Μακεδονία – Θράκη: 43%-38%

13. Κεντρική Μακεδονία: 42%-42%

Σήμερα ο κ Παππάς σφράγισε τις συριζαϊκές εξελίξεις, όσο ακόμη χωρούσε σε αυτές μια ακόμη σφραγίδα. Γιατί σε λίγο οι στοιχηματικές εταιρείες δεν θα δέχονται πια πονταρίσματα στην αναμέτρηση, κρίνοντας την ως καταφανούς κατάληξης.

Όταν οι Τούρκοι έχουν ήδη φτάσει στην Λαμία, τότε είναι πια η ώρα να προσφύγει η βασίλισσα Όλγα στον Τσάρο για μια έντιμη ανακωχή. Ο Τσάρος βέβαια δεν μένει πια στην Μόσχα αλλά διαβιεί στο Σούνιο κι η λεγομένη Βασίλισσα Όλγα έχει παραμείνει στην Άρτα. Ο Κασσελάκης δεν είναι δα και Τούρκος ενώ δεν πήγε Λαμία αλλά Καρδίτσα.

Άσε που κι ο Τσάρος, που δεν είχε καθόλου καλή τύχη στα χέρια των κομμουνιστών, δείχνει ότι η όλη εξέλιξη δεν τον ανησυχεί. Ποιος θ’ απαλλάξει λοιπόν τον ΣΥΡΙΖΑ από περιττή ταλαιπωρία κι έξοδα;

Ο επόμενος που θα μπορούσε σφυρίξει τη λήξη, σ’ έναν αγώνα που στο τάβλι δεν τον παίζουν ούτε φυλακισμένοι, είναι ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, αν τυχόν αυτός αρνηθεί να συντάξει τους αδιάλλακτους του 9% πίσω από μια μάχη για την σημαία. Πόσω μάλλον που η σημαία αυτή δεν ήταν ποτέ της αμιγώς ερυθρά.

Εν τω μεταξύ στο κουμουνδούρειο οικοσύστημα συνεχίζονται πυρετώδεις συζητήσεις για τις εκλογικές ρυθμίσεις της ερχόμενης Κυριακής, σαν να μην τρέχει τίποτε. Τα δε επιτελεία στήνουν χαριτωμένες προβοκάτσιες όπως αυτή με τον Παπαδημούλη που του ξέφυγε live να πει τον Κασσελάκη, Παύλο. Τουλάχιστον του κ Σκέρτσου δεν του ξεφεύγουνε αλλά τα λέει … επίτηδες!

Η ατυχής δήλωση Αχτσιόγλου για τα «θολά νερά» έγινε υπό πίεση, όπως έδειξε κι η ταυτόχρονη παράλειψη της να συλλυπηθεί για τους νεκρούς στρατιωτικούς. ‘Εχει οργιστεί από το επιχείρημα ότι αποτέλεσε ανατροπέα του Α.Τσίπρα, πράγμα εξόχως αβάσιμο που συνάδει με το άλλο δηλητηριώδες επιχείρημα περί εκλεκτής της διαπλοκής. Δεν είναι όμως ορθό να πρυτανεύει το συναίσθημα σε τέτοιου είδους αποφάσεις.

Διάφοροι «αφοσιωμένοι» επιτελείς συχνά κάνουν και δεύτερες ιδιοτελείς σκέψεις, οπότε αντί της έντιμης ανακωχής η 38χρονη πρώτη βουλευτίνα του ΣΥΡΙΖΑ παροτρύνθηκε κι από αυτούς να επιλέξει τον μέχρι τελικής πτώσης αγώνα, που δεν αποκλείεται όμως να απολήξει σε συντριβή.

Οι δικοί της άνθρωποι που την παρώθησαν σε αυτή την απόφαση μάλλον το έκαναν θεωρώντας ότι η εκλογή του ‘πιτσιρικά’ δεν πρόκειται να δώσει σύντομα κάποια ευκαιρία διεκδίκησης της ηγεσίας εκ νέου. Όποιος θα ανέμενε κάτι τέτοιο πχ στις επερχόμενες ευρωεκλογές, θα ήταν πιο υπομονετικός και θα κράταγε δυνάμεις για το επόμενο σάλτο μορτάλε.

Τέλος μια ολιγομελής ομάδα ακραίων ίσως να βρίσκεται σε αληθώς αποσχιστική τροχιά ωστόσο ο κόσμος της δεν φαντάστηκε ποτέ την Έφη σε ρόλο Ζωής Κωνσταντοπούλου ή Παναγιώτη Λαφαζάνη και πάντως όχι με 8 χρόνια καθυστέρηση.

Αυτή η αγεφύρωτος εξέλιξη φαίνεται να ικανοποιεί και τους σκληρούς της άλλης πλευράς που επιθυμούν την εκλογική ταπείνωση όσων μέχρι πρόσφατα ήταν φορείς οίησης κι αλαζονείας κι ισχυρίζονται ότι η Δευτέρα της νομενκλατούρας θα πρέπει να γίνει όσο το δυνατόν πιο δύσκολη.