Ενα «κίνημα αποδείξεων» γεννιέται στη χώρα μας, δήλωσε ο υπουργός Οικονομικών. Η αποδειξιομανία εξαπλώνεται και, όπως λέει ένας φίλος, η «αποδειξιέρα» θα είναι απαραίτητη σε κάθε ελληνικό σπίτι, όπως η «φορτιστιέρα», το σκεύος όπου φυλάγονται οι φορτιστές των κινητών της οικογένειας, ή η «τηλεκοντρολιέρα» (ο τακτοποιητής τηλεχειριστηρίων).

Περιττό να αναζητούμε αποδείξεις της συνέπειας ανάμεσα στα λόγια και στα έργα των πολιτικών ηγετών και των ταγών του έθνους. Αυτές τις αποδείξεις θα τις εκδώσει η Ιστορία, αν καταδεχτεί να το κάνει, όμως η σχολαστική συγκέντρωση αποκομμάτων από ταμειακές μηχανές είναι από μόνη της απόδειξη ότι είμαστε σωστοί καταναλωτές, φορολογούμενοι και πολίτες.

Τρέμει ο υπόκοσμος, χάνουν τον ύπνο τους οι νονοί της νύχτας, αφού παντού πρέπει να κόβονται αποδείξεις για κάθε είδους παρεχόμενες υπηρεσίες. Κατακόρυφα θα μειωθεί ο τζίρος των εμπόρων όπλων και ναρκωτικών, ενώ ισχυρό πλήγμα θα δεχτούν η μαύρη εργασία, η λαθρομετανάστευση και το μη εκπίπτον φακελάκι στα νοσοκομεία. Οπως συνέβη με τα ραδιοφωνάκια μπαταρίας, έτσι και οι ταμειακές μηχανές θα συρρικνωθούν ώστε να γίνουν φορητές, παντός χώρου και καιρού, συμβατές με τα παραδοσιακά επαγγέλματα του δρόμου. Κουμαρόχωμα, καστανόχωμα, πλαστικές καρέκλες, ωραία χόρτα και χαλιά, όλα με ΔΟΥ και ΑΦΜ. Μέσα από τις καταστάσεις των αποδείξεων θα μπορεί κανείς να σκιαγραφήσει το καταναλωτικό προφίλ και την προσωπικότητα κάθε φορολογούμενου. Να μάθει αν αυτός τρέφεται με βιολογικά προϊόντα ή σάντουιτς γηπέδου, αν πίνει αλκοολούχα ποτά, αν αγοράζει βιβλία και εφημερίδες, αν ξοδεύει πολλά χρήματα για ρούχα και καλλυντικά, αν γυμνάζεται, αν ταξιδεύει, αν πηγαίνει σινεμά, αν ξημεροβραδιάζεται στο καφενείο, αν είναι ρέμπελος ή νοικοκύρης. Αλλα πράγματα μαρτυρούν, άλλον αέρα φέρνουν οι αποδείξεις από τα μαγαζάκια της Αιόλου και της Αθηνάς (πέντε ζευγάρια κάλτσες, τρία ευρώ ή ένα κιλό φτερούγες κοτόπουλου, ενάμισι ευρώ) και άλλο οι αποδείξεις από καλλωπιστήρια σκύλων, spa ή σχολές χορού. Ασφαλώς κανείς εφοριακός δεν θα μπει στον κόπο να μελετήσει, πέρα από το ύψος, και το είδος των εξόδων του φορολογούμενου, όμως το περιεχόμενο της «αποδειξιέρας» κάποιου υπόπτου μπορεί να αποδειχτεί πολύτιμο για την εξιχνίαση ενός εγκλήματος.

Οταν από μικρά παιδιά εκπαιδευόμαστε στον ανταγωνισμό, στην υπεράσπιση, με νύχια και με δόντια, του ατομικού μας συμφέροντος, το «κίνημα αποδείξεων» αγγίζει τα όρια της φαιδρότητας. Ξάφνου ανακαλύψαμε τον εχθρό του λαού. Οι «νταβατζήδες» ή οι πρωταγωνιστές των μεγάλων σκανδάλων έχουν αναληφθεί στους ουρανούς, ενώ οι μεγάλες περιουσίες προφανώς αποκτήθηκαν χάρη στην απουσία ταμειακής μηχανής.

Αβέβαιος, άγριος, κανιβαλικός γίνεται ο κόσμος μας. Αντί να οικοδομείται μια κουλτούρα της ανθρωπιάς, της αλληλεγγύης, της εμπιστοσύνης, της αγάπης για τη δουλειά μας, ο καθένας ενθαρρύνεται να γίνει ο «αστυνόμος που διπλώνει, για να ζυγίσει, μια “ελλιπή” μερίδα», να καταγγείλει μια αναπόδεικτη επαγγελματική συμπεριφορά. Περιζήτητες και εξαργυρώσιμες οι αποδείξεις υποταγής, άγνωστες και αζήτητες οι αποδείξεις αξιοπρέπειας και περηφάνιας.

Ας λυπηθούν, λοιπόν, όχι όσοι άφησαν «ένα πλατύ ποτάμι να περάσει μέσα από τα δάχτυλά τους χωρίς να πιουν ούτε μια στάλα», αλλά που δεν έγιναν «αποδειξίες», που άφησαν τη ζωή, τη μέρα, το οικονομικό έτος τους να κυλήσει χωρίς να κρατήσουν ούτε μια απόδειξη.