Ένα από τα πιο συναρπαστικά άρθρα που διάβασα τελευταία, είναι του Μάικ Ντεγουάιν, κυβερνήτη της πολιτείας του Οχάιο. Στο άρθρο του στους New York Times, o κ. Ντεγουάιν, που είναι Ρεπουμπλικάνος, αναφέρεται στα fake news του Τραμπ και των διαδικτυακών υποστηρικτών του, που διαδίδουν ότι οι Αϊτινοί μετανάστες στο Σπρίνγκφιλντ του Οχάιο, τρώνε τα κατοικίδια ζώα των δύστυχων Αμερικανών γειτόνων τους.

Ads

Συνδέω το άρθρο με μία πολύ ενδιαφέρουσα πρόσφατη μελέτη της εταιρείας Μελετών Διανέοσις για την αγροτική παραγωγή στην Ελλάδα. Η μελέτη καλύπτει όλους τους τομείς, αλλά θα περιοριστώ σε ένα συμπέρασμα της που σχετίζεται με τα (μη) συμβαίνοντα στο Σπρίνγκφιλντ.

Το ανησυχητικό συμπέρασμα της Διανέοσις

«Το 2020, σχεδόν το 65% των διαχειριστών αγροτικών μονάδων ήταν τουλάχιστον 55 ετών, με την πλειονότητά τους μάλιστα (37,1%) να είναι τουλάχιστον 65 ετών. Βάσει αυτών των στοιχείων, χρειάζεται τα επόμενα χρόνια να αναπληρωθούν περί τα 200 χιλ. άτομα, ενώ εντός της επόμενης δεκαετίας θα χρειαστεί κάτι αντίστοιχο για άλλα σχεδόν 150 χιλ. άτομα».

Για να διατηρηθεί δηλαδή το σημερινό επίπεδο αγροτικής παραγωγής, που έτσι κι αλλιώς κάθε άλλο παρά ικανοποιητικό είναι, θα χρειαστεί να μπουν στην παραγωγή 350.000 νέοι αγρότες. Πώς θα γίνει αυτό, όταν οι Έλληνες νέοι αποφεύγουν τις αγροτικές καλλιέργειες, στις οποίες ήδη παρουσιάζεται σοβαρή έλλειψη εργατικών χεριών;

Ads

O κυβερνήτης του Οχάιο, περιγράφει πώς ακριβώς το Σπρίνγκφιλντ, που μετά από μία περίοδο ακμής είχε πέσει σε μαρασμό, αναζωογονήθηκε από τους μετανάστες της Αϊτής:

«Το Σπρίνγκφιλντ έχει μια πλούσια ιστορία παροχής καταφυγίου για τους καταπιεσμένους και είναι ένας τόπος ευκαιριών. Ως στάση στον υπόγειο σιδηρόδρομο, το Gammon House, το οποίο εξακολουθεί να υπάρχει, ήταν ένα ασφαλές καταφύγιο για δραπέτες σκλάβους που αναζητούσαν την ελευθερία τους.

..Και, ως στάση στην Παλιά Εθνική Οδό, τον πρώτο ομοσπονδιακό αυτοκινητόδρομο ανατολής/δύσης της Αμερικής, το Σπρίνγκφιλντ προσέλκυσε πολλούς αποίκους τόσο πριν όσο και μετά τον εμφύλιο πόλεμο. Μετανάστες από την Ιρλανδία, την Ελλάδα, τη Γερμανία, την Ιταλία και άλλες χώρες βοήθησαν να χτιστεί η πόλη σε αυτό που είναι σήμερα.

Για μεγάλο χρονικό διάστημα, το εμπόριο και η μεταποίηση άνθισαν στο Σπρίνγκφιλντ, το οποίο κέρδισε τον τίτλο “Champion City” μετά την ίδρυση εκεί του γίγαντα γεωργικών εφαρμογών Champion Machine Company.

Αλλά η πόλη πέρασε δύσκολες στιγμές στις δεκαετίες του 1980 και του 1990, πέφτοντας σε σοβαρή οικονομική παρακμή καθώς η μεταποίηση, το σιδηροδρομικό εμπόριο και οι καλά αμειβόμενες θέσεις εργασίας μειώθηκαν.

Η οικονομική ανάκαμψη χάρις και στους μετανάστες

Τώρα, ωστόσο, στο Σπρίνγκφιλντ σημειώνεται μια ανάκαμψη στη μεταποίηση και τη δημιουργία θέσεων εργασίας. Εν μέρει αυτό οφείλεται στη δραματική εισροή μεταναστών από την Αϊτή, που έφτασαν στην πόλη τα τελευταία τρία χρόνια για να καλύψουν θέσεις εργασίας.

Είναι απογοητευτικό για μένα το γεγονός ότι το Σπρίνγκφιλντ έχει γίνει το επίκεντρο  βιτριολικών επιθέσεων για τη μεταναστευτική πολιτική της Αμερικής. Οι απειλές για βόμβες – όλες φάρσες – συνεχίζονται. Εκλεισαν προσωρινά τουλάχιστον δύο σχολεία, το νοσοκομείο μπήκε σε καθεστώς lockdown και έκλεισαν το Δημαρχείο. Τα δύο τοπικά κολέγια έχουν απομακρυνθεί.

Έχουν τοποθετήσει στρατιώτες σε κάθε σχολικό κτίριο στο Σπρίνγκφιλντ, ώστε τα σχολεία να παραμείνουν ανοιχτά, οι δάσκαλοι και τα παιδιά να αισθάνονται ασφαλείς και οι μαθητές να μπορούν να συνεχίσουν να μαθαίνουν.

«Λυπάμαι για τα ψέματα του Τραμπ»

Ως υποστηρικτής του πρώην προέδρου Ντόναλντ Τραμπ και του γερουσιαστή και υποψήφιου αντιπροέδρου Βανς, λυπάμαι για το πώς αυτοί και άλλοι συνεχίζουν να επαναλαμβάνουν ισχυρισμούς που στερούνται αποδεικτικών στοιχείων και δυσφημούν τους νόμιμους μετανάστες που ζουν στο Σπρίνγκφιλντ. Αυτή η ρητορική πληγώνει την πόλη και τους ανθρώπους της.

Το Σπρίνγκφιλντ που ξέρω δεν είναι αυτό που ακούτε στις φήμες των κοινωνικών μέσων. Είναι μια πόλη που αποτελείται από καλούς, αξιοπρεπείς, φιλόξενους ανθρώπους. Είναι σκληρά εργαζόμενοι – τόσο εκείνοι που γεννήθηκαν σε αυτή τη χώρα όσο και εκείνοι που εγκαταστάθηκαν εδώ επειδή, πίσω στη γενέτειρά τους, την Αϊτή, αθώοι άνθρωποι μπορούν να σκοτωθούν μόνο και μόνο επειδή επευφημούσαν τη λάθος ομάδα σε έναν ποδοσφαιρικό αγώνα.

Γνωρίζουμε ότι ο λαός της Αϊτής θέλει τα ίδια πράγματα που όλοι θέλουμε – μια καλή δουλειά, την ευκαιρία να αποκτήσει ποιοτική εκπαίδευση και την ικανότητα να μεγαλώσει μια οικογένεια σε ένα ασφαλές περιβάλλον. Αϊτινοί μετανάστες έχουν έρθει στο Σπρίνγκφιλντ λόγω των θέσεων εργασίας και των ευκαιριών για μια καλύτερη ζωή.

Χωρίς τους Αίτινούς δεν θα άνοιγαν επιχειρήσεις μετά την πανδημία

Τη Δευτέρα, συναντήθηκα με ιδιοκτήτες κατασκευαστικών επιχειρήσεων στο Σπρίνγκφιλντ που απασχολούν Αϊτινούς. Όπως μου είπε ένας από αυτούς, η επιχείρησή του δεν θα μπορούσε να παραμείνει ανοιχτή μετά την πανδημία, παρά μόνο χάρις στους Αϊτινούς που κάλυψαν τις θέσεις εργασίας.

Υπήρξαν γλωσσικά εμπόδια και πολιτισμικές διαφορές, αλλά οι Αϊτινοί έρχονται στη δουλειά κάθε μέρα, ταιριάζουν με τους συναδέλφους τους και έχουν γίνει πολύτιμοι υπάλληλοι.

Ταυτόχρονα, η ξαφνική αύξηση του πληθυσμού έχει δημιουργήσει προκλήσεις που καμία πόλη δεν θα μπορούσε να προβλέψει ή να προετοιμαστεί. Το σύστημα υγειονομικής περίθαλψης, η αγορά κατοικίας και οι σχολικές αίθουσες έχουν πιεστεί. Υπάρχει απελπιστική ανάγκη για περισσότερους μεταφραστές. Και η διασφάλιση ότι οι Αϊτινοί μαθαίνουν πώς να οδηγούν με ασφάλεια και κατανοούν τους κανόνες κυκλοφορίας, παραμένει κορυφαία προτεραιότητα.

Τα προβλήματα και η κοινωνική αλληλεγγύη

Αυτές είναι οι πραγματικές προκλήσεις. Ο Δήμαρχος και το Δημοτικό Συμβούλιο, η πρόεδρος της νομαρχιακής επιτροπής και πολλοί  άλλοι εργάζονται ακούραστα σε αυτά τα θέματα και τους βοηθάμε σε κρατικό επίπεδο.

..έχουμε συναντηθεί με τόσους πολλούς άλλους αφοσιωμένους ανθρώπους στο Σπρίνγκφιλντ, πολλοί από τους οποίους είναι δάσκαλοι ή εθελοντές από μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς και την κοινότητα, οι οποίοι κάνουν το έργο του Κυρίου κάθε μέρα, διδάσκοντας αγγλικά σε παιδιά που μιλούν μόνο κρεολικά ή ισπανικά ή βοηθώντας όσους χρειάζονται υγειονομική περίθαλψη, είτε ένας νέος μετανάστης από την Αϊτή είτε κάποιος του οποίου η οικογένεια βρίσκεται στο Σπρίνγκφιλντ για γενιές.

Το έργο τους θα συνεχιστεί πολύ μετά το τέλος των εκλογών αυτού του φθινοπώρου, όταν τα φώτα της δημοσιότητας θα στραφούν μακριά από το Σπρίνγκφιλντ. Αλλά εν τω μεταξύ, ο λαός μας και η ιστορία μας αξίζουν κάτι καλύτερο από το να παρουσιάζονται ψευδώς.

Το Σπρίνγκφιλντ σήμερα έχει ένα πολύ λαμπρό μέλλον. Οι άνθρωποι που ζουν εκεί αγαπούν τις οικογένειές τους, εκτιμούν την εκπαίδευση, εργάζονται σκληρά, νοιάζονται ο ένας για τον άλλον και αντιμετωπίζουν τις προκλήσεις κατά μέτωπο, όπως κάνουν για πάνω από 200 χρόνια.

Είμαι περήφανος για αυτή την κοινότητα, και η Αμερική πρέπει να είναι, επίσης».

Το δημογραφικό και ο Γεωργιάδης

Στην περίπτωση της Ελλάδος, υπάρχει, πέρα από το πρόβλημα της εγκατάλειψης της υπαίθρου και της έλλειψης εργατικών χεριών, και  το δημογραφικό πρόβλημα. Μόνο αν ενσωματωθούν οι πρόσφυγες-μετανάστες μπορεί να περιοριστεί η δημογραφική καταστροφή που απειλεί την Ελλάδα, αλλά και άλλες χώρες της Ευρώπης.

Ο καθηγητής και πρώην υπουργός κ. Δρεττάκης είχε υπολογίσει, σε ένα άρθρο του στην ΕφΣυν, ότι χωρίς την ενσωμάτωση ο πληθυσμός της Ελλάδας το 2100 θα μειωθεί σε 5,7 εκατ, γερασμένα κι αυτά. Πρόκειται προφανώς για σοβαρή οικονομική και γεωπολιτική υποχώρηση.

Αλλά όπως και στις ΗΠΑ έτσι και στην Ελλάδα, η ακροδεξιά πουλάει υπερπατριωτισμό και τα βάζει με τη λογική. Οι μετανάστες και οι πρόσφυγες διώκονται και επαναπροωθούνται, αντί να γίνει προσπάθεια κοινωνικής ενσωμάτωσης στην Ελλάδα. Στην οποία μάλιστα οι περισσότεροι δεν θέλουν να μείνουν αλλά χρησιμοποιούν σαν πέρασμα. Ο  Αδωνις Γεωργιάδης δήλωνε στις 14 Ιουνίου του 2021:

«Η βασική μας ιδεολογική διαφορά είναι ότι εσείς οι αριστεροί λέτε ότι δεν υπάρχει δημογραφικό ζήτημα στην Ελλάδα, γιατί την όποια έλλειψη πληθυσμού μπορούμε να την υποκαταστήσουμε με την αθρόα λαθρομετανάστευση. Εγώ δεν υποστηρίζω αυτή την άποψη, πιστεύω ότι πρέπει να κάνουμε παιδιά στην Ελλάδα και να έχουμε Έλληνες».

Ευτυχώς δεν είπε ότι οι μετανάστες στην Ελλάδα τρώνε τα κατοικίδια της γειτονιάς, όπως ο Τραμπ. Αλλά αν ήταν στην Αμερική, μάλλον θα τον υποστήριζε.

Ολόκληρη η μελέτη της Διανέοσις εδώ