Στέλιος Κούλογλου / To Βατερλό του αυτοκράτορα Μακρόν

Αρκούν οι δισταγμοί του Γάλλου προέδρου, οι άκαρπες επαφές και οι συνεχείς αναβολές στην ανακοίνωση της επιλογής του νέου πρωθυπουργού, για να υπογραμμίσουν το πολιτικό του αδιέξοδο. Ο Εμανουέλ Μακρόν επέλεξε τελικώς πρόσωπο από την παράταξή του, παρότι ήλθε τρίτη στις περσινές βουλευτικές εκλογές. Οι αντιδράσεις της αντιπολίτευσης δεν προμηνύουν μακροημέρευση της νέας κυβέρνησης, αλλά το πρόβλημα με τη γαλλική δημοκρατία είναι βαθύτερο: o πρόεδρός της έχει χάσει την ικανότητά του να κυβερνά.

Η απώλεια του ελέγχου ξεκίνησε με την καταστροφική απόφαση να προκηρύξει πρόωρες βουλευτικές εκλογές, μετά την ήττα του στις ευρωεκλογές το καλοκαίρι: στη νέα Βουλή βρέθηκε με 100 βουλευτές λιγότερους. Παρόλα αυτά, παραμέρισε την Αριστερά που ήρθε πρώτη και διόρισε πρωθυπουργό έναν άνθρωπο της κεντροδεξιάς. Οι μέρες του Μισέλ Μπαρνιέ, που παρέδωσε χθες στον νέο πρωθυπουργό, ήταν από την αρχή μετρημένες.

Διαβάστε: Φρανσουά Μπαϊρού / Ποιος είναι ο στενός σύμμαχος του Μακρόν που ορίστηκε πρωθυπουργός της Γαλλίας

Μετά την απόφασή του να διαλύσει το Κοινοβούλιο, μία ντουζίνα συμβούλων του αποχώρησαν από το προεδρικό Μέγαρο. Ο Γάλλος πρόεδρος κλείστηκε ακόμη περισσότερο σε ένα πολύ στενό κύκλο συνεργατών του, που δεν ξέρουν να λένε όχι.

Όπως μου είπε ένας Γάλλος ευρωβουλευτής, δεν δέχεται την παραμικρή κριτική για τις πράξεις του. «Όταν ένας αναμφισβήτητα ευφυής άνθρωπος διαπράττει μια πράξη απόλυτης ηλιθιότητας, είναι στην ψυχολογία που πρέπει να αναζητηθεί μια εξήγηση», σχολίασε ο επιχειρηματίας και συγγραφέας Alain Minc.

Οι σχέσεις του με την κυβέρνηση Μπαρνιέ που ο ίδιος διόρισε, ήταν από την αρχή προβληματικές. Τον ενοχλούσαν οι δημοσιονομικές επιλογές του αρχηγού της κυβέρνησης, τον οποίο κατηγορούσε ότι αποκηρύσσει την οικονομική πολιτική του, τη «μακρονομική» του. «Οι σύμβουλοι του διαμαρτύρονται ότι λαμβάνουν αντιφατικές οδηγίες: το πρωί, καλούνται να ”μην αγγίξουν τίποτα” και να ”αφήσουν τον Μπαρνιέ να κυβερνήσει”· Το βράδυ, ο πρόεδρος συγχαίρει τον εαυτό του που έχει τους δικούς του άνδρες στην κυβέρνηση για ”εξισορρόπηση”», έγραψε η Le Monde.

Επίσης, δυσφορούσε ιδιαίτερα με τις διεθνείς κινήσεις και επαφές του Μπαρνιέ, ο οποίος ως διαπραγματευτής εκ μέρους της ΕΕ για το brexit, είχε καλές επαφές στις Βρυξέλλες. «Είσαι σίγουρος ότι πρέπει να πας στις Βρυξέλλες;» είπε στον πρωθυπουργό του, ελπίζοντας να τον αποτρέψει από το να επισκεφθεί την έδρα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στις 13 Νοεμβρίου, για να δείξει την αντίθεση της Γαλλίας στη συμφωνία ελεύθερου εμπορίου των Βρυξελλών με χώρες της Λατινικής Αμερικής.

Ο Μακρόν θεωρεί την εξωτερική πολιτική αποκλειστική του αρμοδιότητα και εφαλτήριο για να ανακτήσει τη χαμένη του δημοφιλία. Αυτό προσπάθησε να κάνει με τις μεσολαβητικές πρωτοβουλίες το Λίβανο, την πρόσκληση στον Ντόναλντ Τραμπ για τα θυρανοίξια της Παναγίας των Παρισίων.

Στις 28 Οκτωβρίου, προσκεκλημένος από τον βασιλιά του Μαρόκου για επίσημη επίσκεψη, πήρε μαζί του μια μεγάλη αντιπροσωπεία με 130 άτομα, πολλά αμφιλεγόμενα. Ένα μέλος της αντιπροσωπείας δήλωσε ότι ο πρόεδρος ήταν χαρούμενος με τις εκδηλώσεις συμπάθειας των περαστικών στο Ραμπάτ προς το πρόσωπο του. Με τη διαφορά ότι δεν ψηφίζουν οι Μαροκινοί στη Γαλλία και ο ίδιος στέρησε δικαιώματα από τους μετανάστες συμπατριώτες τους στο Παρίσι…

Με την κυβέρνηση του Φρανσουά Μπαϊρού που διόρισε χθες, ο Εμανουέλ Μακρόν παίζει το τελευταίο του χαρτί. Αλλά η άρνηση της πραγματικότητας από τον πρόεδρο, δεν αποτελεί καλό οιωνό ούτε για τη νέα κυβέρνηση. Οι ολιγάρχες που εκτίμησαν την πολιτική του υπέρ των επιχειρήσεων, δεν τον συγχωρούν που προκάλεσε τέτοια αστάθεια και οι αντίπαλοι του ετοιμάζονται να θέσουν νέους όρους.

Διαβάστε: Γαλλία / Δεν εντάσσονται οι Σοσιαλιστές στην κυβέρνηση Μπαϊρού – Υπέρ νέας πρότασης μομφής η Αριστερά

Η έλλειψη ιδεολογίας, το ούτε δεξιά ούτε αριστερά που κάποτε τον ώθησε στην εξουσία, του έχει αφαιρέσει την πυξίδα για τη διακυβέρνηση μιας μεγάλης χώρας.

Κλεισμένος όλο και περισσότερο στον εαυτό του, ο Εμανουέλ Μακρόν προχωρεί σε αυτοκρατορικές κινήσεις. Η επιθυμία του να σερβίρεται πρώτος του έχει γίνει μανία. Από τις νέες ανάγλυφες καρέκλες που παρήγγειλε για το υπουργικό συμβούλιο, ξεχωρίζει αυτή του προέδρου που γράφει “Γαλλική Δημοκρατία” με χρυσά γράμματα.

«Ο Εμανουέλ είναι παιδί, που παίζει», είπε κάποτε ο πρώην Γάλλος πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ, στον οποίο οφείλει την άνοδο του. Ένας «μαθητευόμενος ηθοποιός» που «πάντα μπέρδευε την κοινωνία με τη σκηνή», γράφει ακόμη πιο σκληρά ο Αλαίν Μινκ, του οποίου ο Μακρόν ήταν προστατευόμενος. Αποδίδει στον Γάλλο πρόεδρο «το χειρότερο πολιτικό τραύμα που γνώρισε η Πέμπτη Δημοκρατία εδώ και πενήντα χρόνια», λάθη ενός «παιδιού βασιλιά» με «παθολογικό ναρκισσισμό και τάση «άρνησης της πραγματικότητας».

Στα τέλη Οκτωβρίου, ο Γάλλος πρόεδρος προσκάλεσε στο Προεδρικό Μέγαρο τον παλαίμαχο τραγουδιστή Μισέλ Σαρντού για να τον τιμήσει με το παράσημο του Ανώτερου Ταξιάρχη. Ο Σαρντού τραγουδά από το 1970 στίχους για «την ευλογημένη εποχή των αποικιών» ή «θέλω να βιάσω τις γυναίκες, να τις αναγκάσω να με θαυμάζουν». Οι γαλλικές φεμινιστικές οργανώσεις βγήκαν στα κάγκελα.

«Αυτό που εκφράζετε δεν είναι οι προσωπικές σας σκέψεις, είναι αυτές ενός αιώνιου Γάλλου», τον προσφώνησε ο Εμανουέλ Μακρόν.