Τα κόμματα της κέντρο/αριστερής αντιπολίτευσης αποφάσισαν να παρέμβουν στην υπόθεση του μπάσκετ μόνο μετά τη μεγαλοπρεπή κολωτούμπα του δύστυχου Βρούτση. Αλλά αυτό είναι το εύκολο.

Το ουσιαστικό θα ήταν να παρέμβουν όταν ξέσπασε η κρίση, αλλά το απέφυγαν. Όπως αποφεύγουν να θίξουν ένα άλλο πολύ επίκαιρο και πιο σημαντικό θέμα, των φροντιστηρίων στην Ελλάδα.

Θεωρητικά, η αηδία που προκάλεσε στην κοινή γνώμη η δυσωδία και ο βούρκος από το θέαμα της Κυριακής στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, ήταν ιδανική ευκαιρία παρέμβασης για τα κόμματα της δημοκρατικής αντιπολίτευσης, σε ένα πολύ δημοφιλές άθλημα στην Ελλάδα.

Οι συμπεριφορές πολλών από τους παράγοντες των ομάδων προτρέπουν τους οπαδούς στον χουλιγκανισμό, ενώ ξεχειλίζουν από ανομία και αλαζονεία. Συμπεριφέρονται έτσι, μόνο και μόνο επειδή είναι πλούσιοι. Η Αριστερά όμως υποστηρίζει ότι οι πολίτες είναι ίσοι απέναντι στον νόμο.

• Διαβάστε: Basket League / Η κυβέρνηση «καρφώνει» στην επικοινωνία, όχι στην ανομία

Η ευρωπαϊκή ελίτ του μπάσκετ αποτελείται από μία ντουζίνα ομάδες, που αλλάζουν σαν πουκάμισα περιφερόμενους παίκτες και προπονητές. Σε αυτόν τον κλειστό κύκλο, όποιος επενδύσει τα περισσότερα χρήματα έχει και τις περισσότερες πιθανότητες να πάρει το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα.

Φυσικά το θέαμα -όταν παίζουν μπάσκετ- είναι εξαιρετικό και δεν λέει κανείς να γυρίσουμε στα παλιά, καλά ιδανικά του ερασιτεχνικού αθλητισμού. Αλλά τουλάχιστον να ξέρουμε περί τίνος πρόκειται.

Στη δημιουργία φυτωρίων και ανάδειξη ταλέντων δίνεται ελάχιστη σημασία, πολύ μικρότερη από το ποδόσφαιρο. Η μαζική εισβολή ξένων καλοπληρωμένων παικτών παραμερίζει τους ντόπιους. Για αυτό και η εθνική ομάδα δεν μπορεί να σταυρώσει διεθνή επιτυχία, παρά τον Αντετοκούνμπο (που θα τον έστελνε ο Βορίδης πακέτο στη Νιγηρία).

Τις επόμενες δυό μέρες μετά τη «Μαύρη Κυριακή» και παρά τις δεκάδες οι πάσες για .. καλάθι, η αντιπολίτευση δεν «κατέβηκε στο παρκέ». Με εξαίρεση μία ανακοίνωση από το Κίνημα Δημοκρατίας,  ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ, Νέα Αριστερά και Πλεύση δεν έβγαλαν ανακοινώσεις ούτε για τα γεγονότα, ούτε για τους πρώτους κυβερνητικούς χειρισμούς.Ούτε μία δήλωση στελέχους, για να σωθούν τα προσχήματα.

Αυτή η άκρα του τάφου σιωπή δείχνει ότι φοβούνται τους ισχυρούς και δεν θέλουν να κακοκερδίσουν τους οπαδούς. Αλλά αν δεν συγκρουστείς και δεν σπάσεις αυγά, δεν φτιάχνεις ομελέτα.

• Διαβάστε: Basket League / «Νερό κι αλάτι» από Βρούτση μετά τις συναντήσεις με τους παράγοντες – Οι τελικοί θα γίνουν

Οι πανελλήνιες εξετάσεις και τα Φροντιστήρια

‘Ιδια δειλή συμπεριφορά σε ένα πρόβλημα με πολύ μεγαλύτερη σημασία και κοινωνική διάσταση. Το μοναδικό σε όλο τον κόσμο φαινόμενο των φροντιστηρίων, που απομυζά κυριολεκτικά τις οικονομικές των ελληνικών νοικοκυριών και διευρύνεται συνεχώς.

Σύμφωνα με μία πρόσφατη έρευνα του Κέντρου Ανάπτυξης Εκπαιδευτικής Πολιτικής της ΓΣΕΕ,  η δαπάνη για φροντιστήρια στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση φτάνει  στα 580,9 εκατ. ευρώ. Τα «μαύρα» χρήματα δεν υπολογίζονται εδώ.

Με μισθούς από τους χαμηλότερους στην Ευρώπη, μία οικογένεια πρέπει να πληρώνει επισήμως τουλάχιστον 500 ευρώ το μήνα -για κάθε παιδί- για την προετοιμασία των πανελλαδικών εξετάσεων, συχνά επί δύο χρόνια.

Στο εξωτερικό δεν καταλαβαίνουν καν τι σημαίνει φροντιστήριο. Είχα πάει στην -πλούσια- Σουηδία για μία σχετική έρευνα και με κοιτούσαν με το στόμα ανοιχτό. Στην Ελλάδα η επιδημία έχει επεκταθεί πλέον και στο δημοτικό.

Μέσα σε μία δεκαετία, η δαπάνη για φροντιστήρια μαθητών στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση τετραπλασιάστηκε και από τα 6,1 εκατ. ευρώ που δαπανούσε η ελληνική οικογένεια το 2013, στα 26,1 εκατ. ευρώ το 2023. Πάλι χωρίς τα «μαύρα».

Η μάστιγα των φροντιστηρίων αυξάνει τις κοινωνικές διακρίσεις, το χάσμα μεταξύ των πλουσίων και των φτωχών. «Τα νοικοκυριά στις αστικές περιοχές δαπανούν περισσότερα χρήματα για φροντιστήρια σε σύγκριση με τα νοικοκυριά σε αγροτικές περιοχές,  η διαφορά μεταξύ τους έχει διευρυνθεί μέσα στην τελευταία δεκαετία, ενώ και η θέση στο επάγγελμα του υπευθύνου του νοικοκυριού επηρεάζει τις δαπάνες», συμπεραίνει η παραπάνω έρευνα.

Ένα παιδί από εύπορη οικογένεια έχει για αυτό το λόγο περισσότερες πιθανότητες πρόσβασης στην Ανώτατη Εκπαίδευση. Για τους πληβείους το μέλλον φθάνει μέχρι στον «ψυκτικό από το Περιστέρι», σύμφωνα με τη διαβόητη φράση του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Πρόκειται για μεγάλη κοινωνική αδικία, που διαιωνίζεται.

Υπάρχει προσφορότερο έδαφος για την παρέμβαση της Αριστεράς, για την επανασύνδεση της με τους ασθενέστερους, από τους οποίους έχει απομακρυνθεί τα τελευταία χρόνια, παραχωρώντας έδαφος στην ακροδεξιά;

Κανονικά το αίτημα της κατάργησης των φροντιστηρίων, με την παράλληλη βελτίωση της δημόσιας εκπαίδευσης σε όλες τις βαθμίδες και γενναίες μισθολογικές αυξήσεις για τους δάσκαλους- καθηγητές, θα έπρεπε να είναι ένα από τα 2-3  βασικά αιτήματα των κομμάτων της Αριστεράς.

Αλλά για αυτό χρειάζεται θάρρος και σύγκρουση με νοοτροπίες, συντεχνίες και μικροσυμφέροντα.

Η άλλη εναλλακτική είναι ο σώζων εαυτόν σωθήτω, του Μητσοτάκη. Και όσο η Αριστερά φοβάται, θα παραμένει η μοναδική.