«ΤΏΡΑ ΠΟΥ ΣΤΕΡΕΨΕ Η ΠΗΓΗ ΧΟΡΟΠΗΔΟΥΝ ΟΙ ΠΟΝΤΙΚΟΙ. Εμείς είχαμε ξεχάσει ότι υπάρχει. Εκείνος αφού πίστευε ότι έγραψε σήμερα, γιατί παρέμενε;». Ο «ποντικός», στην προηγούμενη ανάρτηση στο fb, είναι ο Γιάννης Δραγασάκης που αποχώρησε από τον ΣΥΡΙΖΑ. Πολλοί από τους σχολιαστές συγχρονίστηκαν στον ίδιο τόνο, κάτω από μία ανάρτηση του Β. Αντώναρου που εξέφραζε τη μεγάλη χαρά του για την αποχώρηση ενός ιστορικού στελέχους της Αριστεράς!

Η ιστορία της Αριστεράς είναι γεμάτη αποχωρήσεις και διασπάσεις. Αλλά τουλάχιστον στο χώρο της ανανεωτικής πτέρυγας, οι όποιες αντιπαραθέσεις κινούνταν μέσα στα όρια του πολιτικού πολιτισμού. Το ίδιο και επί ΣΥΡΙΖΑ, ακόμη και με την αποχώρηση του «Αριστερού ρεύματος» το 2015, στην κορύφωση της πολύπλευρης κρίσης μετά το δημοψήφισμα: η τότε ηγεσία του κόμματος δεν κατέφυγε ποτέ σε υπονοούμενα περί σκοτεινών συμφερόντων και συνωμοσιών, όπως αυτά που εκτοξεύθηκαν προχθές κατά Δραγασάκη.

Το ίδιο εντυπωσιακά, ήταν τα αντίστοιχα φαινόμενα στο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ τον Φεβρουάριο. Πρωτοφανείς αποδοκιμασίες εναντίον της Ολγας Γεροβασίλη, παρότι ήταν προφανές ότι υποστηριζόταν από τον Αλέξη Τσίπρα. Και ένα ολόκληρο στάδιο να φωνάζει «κάτω τα χέρια από τον Κασσελάκη», που είχε κλείσει στο κόμμα μόνο μερικούς μήνες. Ποιος είναι ο νέος ανθρωπότυπος, τι είναι και τι πιστεύει ο Homo Kasselakikus;

Στο Συνέδριο, πολλοί είχαν μπει από το παράθυρο. Απογοητευμένα, αρκετά από τα παλιά μέλη δεν συμμετείχαν καν στις εκλογές ανάδειξης των Συνέδρων. Αυτοί που κατέλαβαν τις θέσεις τους, συχνά χωρίς εσωκομματική εκλογή, προφανώς διάκειντο περισσότερο ευνοϊκά απέναντι στον Στέφανο Κασσελάκη.

Ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν σαν ένα παλιό, κλειστό club, λίγο πολύ όλοι γνώριζαν όλους ή είχαν συναντηθεί κάποια στιγμή μαζί τους. Οι «παλιοί» του Συνεδρίου  έλεγαν ότι τους καινούργιους τους έβλεπαν για πρώτη φορά. Ο Homo Kasselakikus είναι συχνά νεοφερμένος. Δεν ξέρει ποιος είναι ο Δραγασάκης και, ακόμη περισσότερο, την ιστορία του.

Διαβάστε: ΣΥΡΙΖΑ / Ο θόρυβος της αποχώρησης Δραγασάκη

Αυτό δεν εξηγεί τις συχνά χυδαίες επιθέσεις κατά των κατά καιρούς διαφωνούντων. Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης παίζουν εδώ σημαντικό ρόλο, καθώς οι επιθέσεις είναι συχνά ανώνυμες. Πριν από τη διάδοση των social media σίγουρα θα υπήρχε μεγαλύτερη αυτοσυγκράτηση, δεν θα βλέπαμε αυτά τα χάλια. Ο Homo Kasselakikus ενημερώνεται  και επικοινωνεί μέσα από αυτά, που ο Κασσελάκης χειρίζεται με αποτελεσματικό και επαγγελματικό τρόπο. Ο Homo Kasselakikus είναι άνθρωπος του facebook.

«Υπήρχε πάντα ένα τέτοιο τμήμα του κόμματος, ξένο προς τις αρχές της δημοκρατικής Αριστεράς», λέει ένα παλιό στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ. «Αυτή την τάση εκπροσωπούσε ο Πολλάκης και δεν είναι τυχαίο ότι συντάχθηκε αμέσως με αυτούς που επιτέθηκαν στον Δραγασάκη. Μπορεί ο Κασσελάκης να είναι σε διάσταση με τον άλλοτε πιστό υποστηρικτή του, τον βουλευτή Χανίων, αλλά στη νοοτροπία υπάρχουν ομοιότητες. Οι Κασσελακιστές είναι κάτι σαν πολλακιστές, χωρίς Πολλάκη».

«Έπειτα υπάρχουν και οι γενίτσαροι», παρατηρεί το ίδιο στέλεχος. «Είναι το ίδιο φαινόμενο με τον Φλωρίδη που πήγε από το ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση Μητσοτάκη και υιοθετεί με ακραίο φανατισμό πολιτικές που βρίσκουν σύμφωνη τη σκληρή δεξιά πτέρυγα. Δίνει τα διαπιστευτήριά του».

Προσπάθησε να κάνει το ίδιο και ο Β. Αντώναρος εκδηλώνοντας τη μεγάλη χαρά του για την ..αποχώρηση Δραγασάκη; Κανονικά ο πρώην υπουργός της ΝΔ θα έπρεπε να αισθάνεται καλά με ένα αριστερό, αλλά σοβαρό και συγκροτημένο στέλεχος, όπως ο πρώην αντιπρόεδρος της κυβέρνησης. Ελα όμως που είναι αριστερό.

Είναι ακριβώς η προσήλωση στις ιδέες της Αριστεράς που ενοχλεί όσους προέρχονται από τη δεξιά. Μετά τις δύο διασπάσεις του ΣΥΡΙΖΑ ο αρθρογράφος Γ. Χαρδαλιάς, που υιοθετεί συχνά ακροδεξιές θέσεις, εξέφραζε σε ένα άρθρο την αγαλλίασή του για τις εξελίξεις, τον νέο ΣΥΡΙΖΑ και τον πρόεδρό του. Το πόνημα είχε τίτλο «Ένας ΣΥΡΙΖΑ χωρίς…γκρουπούσκουλα, χάρμα οφθαλμών! Έφυγαν από το κόμμα χωρίς ο πρόεδρος Κασσελάκης να “ματώσει” τα χέρια του»:

«Ποιοι είναι αυτοί που αποχωρούν διαρρηγνύοντας τα ιμάτιά τους για τη ‘’δεξιά στροφή’’ του κόμματος; Όλοι αυτοί οι ξινοί, συμπλεγματικοί και απεχθείς που συνιστούσαν την εθνομηδενιστική φράξια του 3%..

..Ψεκασμένοι ακροαριστεροί, επαγγελματίες εθνομηδενιστές, woke δικαιωματιστές και μπαχαλάκηδες που κάλλιστα θα μπορούσαν να στελεχώνουν την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, είχαν στρογγυλοκαθίσει στα όργανα προσπαθώντας να επιβάλλουν μια ‘’ριζοσπαστική ιδεολογική απόκλιση’’ με μηδενική αναφορά στην κοινωνία».

Ο Σ. Κασσελάκης απευθύνεται συχνά στους οπαδούς του με συναισθηματικούς όρους («σας αγαπάω, η αγάπη σας μου ραγίζει την καρδιά, σας ευχαριστώ μέσα από τη ραγισμένη μου καρδιά»), εγκαθιδρύοντας μία ειδική σχέση μαζί τους. Ούτε ο δημοφιλής Αλέξης Τσίπρας δεν είχε δημιουργήσει τέτοια σχέση με τη βάση, ούτε το είχε επιχειρήσει. Ο Homo Kasselakikus επικροτεί αρχηγικές πρακτικές, που δεν έχουν μεγάλη σχέση με την Αριστερά.

Στον ΣΥΡΙΖΑ, μία σειρά από μέλη και στελέχη με αριστερές απόψεις παραμένουν, για πολλούς και διαφορετικούς λόγους. Οσο υπάρχουν, θα συνεχίζεται η διαμάχη με τους νεοφερμένους υποστηρικτές του προέδρου.

Από τα 30 μέλη της Κεντρικής Επιτροπής που τον περασμένο Σεπτέμβριο πρότειναν τον κ. Κασσελάκη για πρόεδρο, όπως όριζε το καταστατικό, τέσσερα είναι επισήμως εναντίον του (Γ.Τσίπρας, Ε. Αυλωνίτου, Ι. Βάθης, Α. Ταυλαρίου). Η Αναστασία Δεούση απεβίωσε και ο Δ. Ψιμόπουλος παραιτήθηκε λόγω διαφωνιών. Με μισή καρδιά τον υποστηρίζει ο κ. Πολάκης και τρία ακόμη μέλη της επιρροής του.

Εχουν απομείνει 20 που συνεχίζουν να  υποστηρίζουν τον πρόεδρο ανεπιφύλακτα.  Πολλοί έχουν γνωρίσματα του Homo Kasselakikus, όχι όμως όλοι. Εν όψει του Συνεδρίου, οι επιλογές του κ. Κασσελάκη, για το πρόγραμμα, την οργανωτική δομή και το όνομα, θα κρίνουν την πορεία του κόμματος.