Τα όσα συνέβησαν την ημέρα της ορκωμοσίας και των πρώτων δηλώσεων του… νέου και πολυπληθούς υπουργικού συμβουλίου θύμισαν το γνωστό ανέκδοτο με τον μεγάλο πολιτικό που πέθανε και πήγε στον Άγιο Πέτρο.

Εκεί ο κλειδούχος του Παραδείσου του έδωσε το προνόμιο να επιλέξει εκείνος, ως πολιτικός που είχε αφήσει το στίγμα του στη γη, μεταξύ Παραδείσου και Κόλασης. Τον πηγαίνει λοιπόν πρώτα στον Παράδεισο, όπου εκεί βλέπει μια κατάσταση σαν σε διάδρομο νοσοκομείου. Κάποιοι υπερήλικες κάθονταν σε παγκάκια στη σειρά με κεσεδάκια γιαούρτι στο χέρι. Απόλυτη ησυχία παντού και μια λάμπα λουξ όλη κι όλη κι αυτή τρεμάμενη να αναβοσβήνει.

Δεν του άρεσε η κατάσταση και ζήτησε να τον οδηγήσουν στην Κόλαση.

Εκεί τα πράγματα ήταν εντελώς διαφορετικά. Ένα ατέλειωτο πάρτι με σαμπάνια, φώτα, μπάντες να παίζουν και ωραία κορίτσια να χορεύουν με τους ενοίκους της Κολάσεως υπό τους ήχους μουσικής τζαζ και ροκ εντ ρολ.

«Εδώ θα μείνω», απάντησε αποφασιστικά ο γνωστός πολιτικός.

Τον οδηγούν λοιπόν την επομένη ημέρα, που ήταν η μέρα της εγκατάστασής του στην Κόλαση, και πάλι στην ίδια αίθουσα. Όμως αυτό που αντίκρυσε αυτή τη φορά δεν είχε καμία σχέση με το πάρτι της προηγούμενης βραδιάς.

Το σκηνικό ήταν τελείως διαφορετικό. Στη μέση της αίθουσας ήταν ένα μεγάλο καζάνι πάνω σε αναμμένη φωτιά, μέσα στο οποίο έβραζαν οι ένοικοι της Κόλασης, οι ίδιοι που χόρευαν και έπιναν σαμπάνιες την προηγούμενη ακριβώς βραδιά.

«Μα χτες που με φέρατε εδώ, τα πράγματα ήταν αλλιώς» διαμαρτυρήθηκε έντονα ο γνωστός πολιτικός.

«Χτες ήμασταν σε… προεκλογική περίοδο κε Πρόεδρε», απαντά υπομειδιώντας ο Άγιος Πέτρος.

«Αυτό που βλέπεις σήμερα είναι ο… λογαριασμός»

Όλη δόξα όλη χάρη, λοιπόν, η ημέρα της ορκωμοσίας των… νέων υπουργών και ο λογαριασμός στους ψηφοφόρους άρχισε να έρχεται με τις πρώτες, ακόμη, δηλώσεις τους.

Χάθηκαν από τις πρώτες ανακοινώσεις του νέου υπουργού Οικονομικών Κωστή Χατζηδάκη οι αυξήσεις 25% στους μισθούς που υπόσχονταν ο κ. Μητσοτάκης προεκλογικά. Οι αυξήσεις έγιναν ένας αμφίβολος στόχος υπό την προϋπόθεση ότι η ανάπτυξη στην τετραετία θα είναι 3%.

Για να τους διαψεύσει η Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία υπολογίζει ότι η ανάπτυξη στην ευρωζώνη δεν θα φτάσει ούτε στο μισό από τις προβλέψεις της ελληνικής κυβέρνησης.

Και πάλι δηλαδή δεν θα φταίμε εμείς, αλλά οι… άλλοι.

«Επιθυμίες και όχι προεκλογικές δεσμεύσεις οι αυξήσεις των μισθών», δήλωσε ο νέος ένοικος του Μεγάρου Μαξίμου Μάκης Βορίδης, για να δώσει το στίγμα της πολιτικής της… νέας κυβέρνησης.

Η οποία θέλει, αλλά δεν την αφήνουν…

Και συνεχίζουμε. Οι διαβεβαιώσεις για κανένα νέο φόρο στους ελεύθερους επαγγελματίες έγιναν στις πρώτες εξαγγελίες της… νέας κυβέρνησης «διεύρυνση της φορολογικής βάσης».

Και οι ελεύθεροι επαγγελματίες, ο κορμός της μεσαίας τάξης δηλαδή, από ιερή αγελάδα και προστατευόμενο είδος που ήταν προεκλογικά από τον κ. Μητσοτάκη και τα στελέχη της ΝΔ, έγιναν τώρα δυνάμει φοροφυγάδες.

Από την επιπλέον φορολόγηση των οποίων θα προκύψουν τα αναγκαία δημόσια έσοδα.

Τζάμπα κόπηκε από τα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ ο Γιώργος Κατρούγκαλος. Ο οποίος δεν είπε τίποτε περισσότερο από αυτό που η κυβέρνηση Μητσοτάκη έκανε από την πρώτη κιόλας ημέρα της ορκωμοσίας της.

Και βέβαια, τσιμουδιά στο οικονομικό επιτελείο για τη φορολόγηση των υπερκερδών των μεγάλων ενεργειακών επιχειρήσεων που κερδοσκόπησαν σε βάρος των καταναλωτών και προκάλεσαν την ιδιότυπη, όσο και μοναδική στην Ευρώπη, ελληνική ακρίβεια.

Το σχέδιο, άλλωστε, για την ελληνική οικονομία είναι το σχέδιο Τραμπ με κωδικό Trickle–down economics.

Ενίσχυση δηλαδή λίγων μεγάλων επιχειρήσεων, οι οποίες και θα πάρουν τη μερίδα του λέοντος από τις ενισχύσεις του ταμείου Ανάκαμψης.

Κι από εκεί και ύστερα η ελεύθερη αγορά θα… αυτορυθμιστεί.

Όπως ακριβώς… αυτορυθμίστηκε και με την ενεργειακή κρίση. Με την Ελλάδα πρωταγωνιστή ως προς τις ακριβότερες τιμές ρεύματος και βενζίνης στην Ευρώπη.

Και δεν είναι μόνον αυτά. Δόθηκε και το σύνθημα από το νέο υπουργό Ενέργειας Θόδωρο Σκυλακάκη για το τέλος των επιδοτήσεων στο ρεύμα.

Χωρίς, βέβαια, κανένα μέτρο για την αντιμετώπιση της ακρίβειας να συνοδεύει το τέλος των προεκλογικών ψευδαισθήσεων για συνέχιση της επιδοματικής πολιτικής.

Το τέλος της οποίας είχε, πάντως, εγκαίρως ανακοινώσει η Ευρωπαϊκή Ένωση, ως αποτέλεσμα της δημοσιονομικής εκτροπής που προκάλεσε στην πρώτη τετραετία η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Με αύξηση του εξωτερικού χρέους κατά 44 δις σε σχέση με ό,τι παρέλαβαν το 2019.

Όπως επίσης εγκαίρως είχε ανακοινωθεί πριν τις εκλογές από την ΕΕ και η επιστροφή για τη χώρα μας στα πλεονάσματα 2%. Που σημαίνει την αρχή μιας νέας εποχής δημοσιονομικής στενότητας για τη χώρα.

Αλλά βέβαια κανένα ΜΜΕ δεν είχε ασχοληθεί προεκλογικά με αυτή την είδηση που ανέτρεπε το σύνολο των προεκλογικών υποσχέσεων της ΝΔ. Όλοι ασχολούνταν με το αν είναι κοστολογημένο το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ. Το οποίο πάντως δεν προέβλεπε επιδοτήσεις.

Όπως και όλοι στα ΜΜΕ ασχολούνταν με το αν ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ είναι ή όχι «εθνική εξαίρεση», όπως τον αποκάλεσε στο πλαίσιο της τακτικής του επικοινωνιακού αντιπερισπασμού ο κ. Μητσοτάκης.

Ο προεκλογικός Παράδεισος έγινε Κόλαση από την πρώτη κιόλας ημέρα της… νέας κυβέρνησης Μητσοτάκη.

Η οποία οδηγεί στον Παράδεισο τους λίγους και ευνοημένους και στην Κόλαση τους πολλούς της μεσαίας και χαμηλής εισοδηματικά τάξης.

Απόλυτα συνεπής στο προεκλογικό σύνθημα: «Σταθερά, Τολμηρά, Μπροστά».

Μόνο που δεν μας είχαν πει ότι το σύνθημα αυτό δεν απευθυνόταν στην κυβέρνηση αλλά σε εμάς, που θα κληθούμε τώρα να πληρώσουμε τον… λογαριασμό.

*Ο Γιάννης Μυλόπουλος είναι Καθηγητής και πρώην Πρύτανης ΑΠΘ, Μέλος της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ