Περιττοί και επικίνδυνοι είναι οι οίκοι αξιολόγησης, καθώς προσποιούνται ότι έχουν γνώσεις για τα κράτη, ενώ στην πραγματικότητα δε γνωρίζουν τίποτα, όπως τονίζει ο Thomas Fricke, επικεφαλής οικονομολόγος της εφημερίδας Financial Times Deutschland.

Ads

«Ακόμα πιο επικίνδυνοι όμως, είναι εκείνοι οι Γερμανοί πολιτικοί που ακολουθούν τυφλά τις γνωμοδοτήσεις αυτών των μη δημοκρατικά εκλεγμένων οργάνων, ενώ κατά τα άλλα υποτίθεται ότι μάχονται την ενίσχυση του ρόλου της γερμανικής Βουλής, όσον αφορά τη χορήγηση βοήθειας στις υπερχρεωμένες χώρες της Ευρωζώνης», υπογραμμίζει ο Fricke.

Επιπλέον, ασκεί έντονη κριτική στην πρόσφατη υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας της Ελλάδας, τη στιγμή που είναι σαφές ότι η Ελλάδα πρόκειται για μια πολύ πιο ανεπτυγμένη χώρα σε σχέση με, για παράδειγμα, τη Τζαμάικα.

«Λόγω των διαδοχικών υποβαθμίσεων, η ελληνική κυβέρνηση αδυνατεί να κερδίσει την εμπιστοσύνη των αγορών, καθώς και την συναίνεση στο εσωτερικό για την πραγματοποίηση περισσότερων μεταρρυθμίσεων», αναφέρει ο Fricke.

Η Ελλάδα, μολονότι εφαρμόζει τα μέτρα που της έχουν ζητήσει η ΕΕ και το ΔΝΤ, συνεχώς υποβαθμίζεται. Oι προβλέψεις των οίκων αξιολόγησης σε σχέση με την επιτυχία του προγράμματος, έχουν αποτύχει παντελώς, καθώς τα έσοδα από την φορολογία έχουν μειωθεί και η ύφεση επιδεινώνεται. Και για όλα αυτά, τον λογαριασμό δεν πληρώνει κανείς άλλος από τους ίδιους τους Έλληνες, όπως τονίζει ο Fricke.

Παράλληλα, ο αρθρογράφος διατηρεί έντονες ενστάσεις τεχνικής φύσεως, όσον αφορά τον τρόπο που οι οίκοι αξιολόγησης καταλήγουν σε εκτιμήσεις. Για παράδειγμα, η αποπληρωμή ομολόγων σε 5 ή 10 χρόνια από σήμερα, εξαρτάται από αναρίθμητους αστάθμητους παράγοντες.

«Σε τελική ανάλυση, το αν ένα πακέτο λιτότητας είναι καλό ή κακό πρέπει να το αποφασίζει η κυβέρνηση, που έχει την ευθύνη απέναντι στο εκλογικό σώμα. Σε καμία περίπτωση όμως δεν είναι δουλειά των κλόουν των οίκων αξιολόγησης.

Οι κρίσεις των οίκων αξιολόγησης σχετικά με την πιστοληπτική ικανότητα κρατών πρέπει να σταματήσουν να συνδέονται με ρήτρες ή όρους ή ασφάλειες, που με τη σειρά τους συνδέονται με την αγορά ομολόγων», καταλήγει ο Thomas Fricke.