Τα περισσότερα ΜΜΕ την έθαψαν, όπως άλλωστε και ολόκληρο το επικαιροποιημένο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ που παρουσιάστηκε τη Δευτέρα, αλλά η πρόταση είναι πολύ σημαντική: αναφέρομαι στο «Εισόδημα Έκτακτης Ανάγκης» που προβλέπει την έκτακτη ενίσχυση 1,9 εκατ νοικοκυριών, λόγω της πανδημίας. Μπορεί να σώσει κόσμο και συγχρόνως μας φέρνει πιο κοντά στις ανάλογες προτάσεις από χώρες του ευρωπαϊκού νότου, όπως έχουν παρουσιαστεί  από τους υπουργός Ιταλίας, Πορτογαλίας και Ισπανίας, αλλά και μια ξεχωριστή συνέντευξη  του Πάμπλο Ιγκλέσιας.
 
Αυτή την εβδομάδα, σε μια έκτακτη συνεδρίαση του ισπανικού υπουργικού συμβουλίου, θα αποφασιστεί κάτι πιο προχωρημένο. Παρά την οικονομική κρίση, η κυβέρνηση θα προχωρήσει στην υλοποίηση μιας από τις πιο συμβολικές προεκλογικές της εξαγγελίες, το ελάχιστο ζωτικό εισόδημα.
 
Το νέο μέτρο εγγυάται στους δικαιούχους του μεταξύ 462 ευρώ και 1.015 ευρώ το μήνα, ανάλογα με την οικογενειακή τους κατάσταση. Οι μονογονεϊκές οικογένειες πριμοδοτούνται όπως και όλοι όσοι έχουν ανάγκη, ηλικίας από 21 (ή 23 αυτό αποτελεί ακόμη αντικείμενο διαβούλευσης) έως 65 ετών (από εκεί και μετά καλύπτονται από τη σύνταξη).

Θα αρχίσει να εφαρμόζεται από τον Ιούνιο και στο πρόγραμμα θα έχουν επίσης πρόσβαση θύματα εμπορίας ανθρώπων και οι αιτούντες άσυλο. «Είναι ένα ιστορικό μέτρο ώστε κανένας να μην μείνει πίσω, ένα μέτρο που υπάρχει ήδη σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες», δήλωσε ο πρωθυπουργός Πέδρο Σάντσες.

Στην Ισπανία η κυβέρνηση αποτελεί συμμαχία Σοσιαλιστών- Αριστεράς, όπως άλλωστε και η πορτογαλική,  που επίσης ετοιμάζει ανάλογη νομοθετική ρύθμιση. Στην Ελλάδα, η κυβέρνηση μάλλον βλέπει τον κοροναιό ως θεόσταλτη ευκαιρία, όπως ξέφυγε προχθές σε έναν νεοφιλελεύθερο βουλευτή της και τέτοια μέτρα είναι παραπάνω από πολυτέλεια. Θα εφαρμοστεί σε κοινωνικό επίπεδο η ανοσία της αγέλης, όσο για τους αιτούντες άσυλο, ας μη γίνεται λόγος: εδώ η κυβέρνηση απαγόρευσε τον Μάρτιο να ζητούν άσυλο, παραβιάζοντας κάθε διεθνή νομοθεσία, όχι να τους επιδοτήσει κιόλας.

Μέσα όμως σε αυτές τις συνθήκες, η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ, αν και αφορά διάστημα 4 μηνών και δεν είναι μόνιμο μέτρο, στοχεύει σε περισσότερα νοικοκυριά από την ισπανική(1,9 εκατ νοικοκυριά έναντι 850.000 ισπανικών οικογενειών) και μπορεί να προστατεύσει κατηγορίες όπως οι άνεργοι, επισφαλώς εργαζόμενοι, εποχικοί εργαζόμενοι, αγρότες, πληττόμενοι ελεύθεροι επαγγελματίες και αυτοαπασχολούμενοι, δημιουργοί, καλλιτέχνες και εργαζόμενοι στον τομέα του πολιτισμού, ΑΜΕΑ.  Για να αποφύγουμε την κοινωνική ζούγκλα, αποτελεί μοναδικό σωσίβιο.