11 Ιουλίου 2015, ώρα 00.15
 
Η κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει άλλη επιλογή από  το να υποστηρίξει την κυβέρνηση και να της δώσει την ευκαιρία να «οικοδομήσει κράτος» για πρώτη φορά, να συγκρουστεί με παθογένειες,  να καταργήσει την κλεπτοκρατία, να συμβάλλει στην αλλαγή νοοτροπιών να προχωρήσει σε κοινωνικό δημοκρατικό μετασχηματισμό.
 
Ας παραδεχτούμε ότι ήσαν αδύναμες  οι παραδοχές για μια διαφορετική , θετικότερη τελική  συμφωνία (με το ευρωπαϊκό ιερατείο): αλλάζουσα Ευρώπη, όρια των θεσμών της, συμμαχίες, ενιαίο νόμισμα και καταλληλότητα  του για την Ελλάδα κλπ. Θα το δηλώνουμε και θα σκεφτόμαστε επ αυτού ελεύθερα. σε ανοιχτή συζήτηση ιδίως αναφορικά με το ενιαίο νόμισμα το οποίο «βλάπτει σοβαρά την υγεία » των απλών εργαζομένων πολιτών. ΟΛΩΝ των ευρωπαίων πολιτών συμπεριλαμβανομένων των μελών της κραταιάς (οικονομικά) Γερμανίας.
 
Παρά τις όποιες προεκλογικές διαψεύσεις ορισμένων  παραδοχών του ΣΥΡΙΖΑ η κυβέρνηση εντέλει άλλαξε! Παράλληλα και μετά το ΟΧΙ συνεχίζεται και ολοκληρώνεται  η πλήρης κατάρρευση των  παλιών πολιτικών  σχηματισμών. Ο αγώνας, πριν και μετά τις εκλογές προσκόμισε εν τέλει και ελπίδα και αξιοπρέπεια.. Ανέδειξε τον πανευρωπαϊκό χαρακτήρα των προβλημάτων. Έγραψε μια σημαντική σελίδα στη σύγχρονη ελληνική και ευρωπαϊκή ιστορία.
 
Παραμένει αδιαφιλονίκητο ότι η αριστερή κυβέρνηση έχει πάρα πολλά να προσφέρει. Γι αυτό πρέπει να στηριχθεί. Θέλουμε αλλαγές με προοδευτικό πρόσημο και θα  στηρίξουμε τους μόνους ικανούς να τις υλοποιήσουν. Δεν θα αφήσουμε το όποιο εν δυνάμει πολιτικό κενό να το καλύψουν αυτοί που έφεραν τη χώρα στα σημερινά χάλια και τώρα θέλουν  -οι  μεν μεταμφιεσμένοι, με πολιτικούς φερετζέδες, οι δε με  τα παμπάλαια ρούχα τους – να «κάνουν μαθήματα πολιτικής» στην κυβέρνηση και τους Έλληνες. Δεν θα πάρουμε τα μαθήματα. Δεν θα αφήσουμε το κενό να δημιουργηθεί καν.

Η πλειονότητα του αριστερού ρεύματος  του ΣΥΡΙΖΑ θα λειτουργήσει σήμερα με αυτόν ακριβώς τον τρόπο: δεν θα ρίξει την κυβέρνηση. Θα δουλέψει για την όποια ανασυγκρότηση της  κοινωνίας και της οικονομίας είναι ακόμη δυνατή. Θα δουλέψει για την αλλαγή ενός περίπου παγιωμένου συστήματος κλεπτοκρατίας και σαθρού κράτους. Κάποιοι, βουλευτές από διάφορες  τάσεις θα καταψηφίσουν τα μέτρα ενώ  θα ήταν πραγματικά αρρωστημένο και ύποπτο να υπάρξει καθολική υποστήριξη. Η δημοκρατία δεν έχει και «καλά κάνει» πλήρεις και απόλυτες στοιχήσεις.
 
Οι μνημονικοί ηγέτες της 5-ετίας, το σινάφι τους και οι οπαδοί τους θέλουν να βάψουν την κυβέρνηση με τα θλιβερά τους χρώματα, τα χρώματα του «μνημονιακού». Προσπαθούν να τραβήξουν με λάθος τρόπο την γραμμή διάκρισης  μνημονικό / αντιμνημονικό για να καθησυχάσουν την πολιτική τους συνείδηση και να διαχύσουν επί πλέον κύματα συσκότισης και σύγχυσης στον κόσμο. Θέλουν να δικαιώσουν τις τότε επιλογές καταστροφικών μονόδρομων. Υπάρχει σαφής δόλος στις υποκρυπτόμενες στρεβλώσεις.  
 
Μετά από την επερχόμενη συμφωνία με τους ευρωπαϊκούς  θεσμούς  μια πολύ μεγάλη μερίδα υποστηρικτών της κυβέρνησης απαιτεί δύο πράγματα. Το ένα αναφέρεται στην  αντίθεση  και απέχθεια στις πιθανές μετονομασίες («βαφτίσια») των διαδικασιών και αποτελεσμάτων ενός χωρίς προηγούμενο αγώνα : δεν τις έχουμε ανάγκη εμείς δεν τις έχει (δεν θα έπρεπε να τις έχει) ανάγκη η κυβέρνηση και οι εκπρόσωποι της.

Δεν θέλουμε να δοθεί άλλο όνομα στο μνημόνιο. Θέλουμε το καλύτερο δυνατό στο εσωτερικό του μνημονίου για τους ασθενέστερους και  την καθολική ανασύνταξη σε καίριους τομείς. Θέλουμε αποδοχή του γεγονότος ότι η διαπραγματευτική ομάδα, η κυβέρνηση και η κοινοβουλευτική ομάδα προχώρησε στο τρίτο μνημόνιο υπό το φως ενός αθροίσματος παραγόντων οικονομικών  και γεωπολιτικών. Θέλουμε ειλικρίνεια η οποία είναι και η μόνη που θα λειτουργήσει συσπειρωτικά.

Το δεύτερο και σημαντικότερο αφορά στο έντονο αριστερό στίγμα των (αιτούμενων) μελλοντικών κινήσεων της κυβέρνησης. Το μεγάλο ΟΧΙ του δημοψηφίσματος πρέπει να μετουσιωθεί σε κριτήριο ελέγχου (από όλους εμάς) της κυβέρνησης και διασφάλισης αριστερής πορείας.

Αυτό μεταφράζεται σε ΑΠΟΛΥΤΗ ΡΗΞΗ ΜΕ ΤΟ  ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ. Αυτή η ρήξη θα φέρει αξιόλογους καρπούς. Αν δεν επιχειρηθεί  η/και δεν επιτύχει  τότε θα έχουμε μιας άλλης κοπής αριστερή παρένθεση (που αποτελεί διακαή πόθο πολλών). Μια παρένθεση που επιδιώχθηκε με μανία από το εσωτερικό και αλλοδαπό κατεστημένο (με άλλο τρόπο δηλαδή με εκτροπή και αλλαγή κυβερνητικής σύνθεσης από την παρούσα βουλή).
 
Το μεγάλο ΟΧΙ της 5ης Ιουλίου πρέπει να δικαιωθεί: Το φορτίο της ευθύνης είναι τεράστιο: η ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ βρίσκεται μπροστά ΣΕ ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΕΥΘΥΝΕΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΕΜΒΕΛΕΙΑΣ.

* Η Ελευθερία Καρνάβου είναι ομότιμη καθηγήτρια ΑΠΘ