Η καλύτερη (;) απεικόνιση για την τρέχουσα κατάσταση στη Μέση Ανατολή η καρικατούρα που δημοσιεύτηκε πρόσφατα σε μια αμερικανική καθημερινή εφημερίδα και διανεμήθηκε στο Διαδίκτυο: Περίπου δέκα προσωπικότητες που η καθεμία εκπροσωπεί τις αντίστοιχες χώρες ή οργανισμούς, δηλαδή Συρία, Τουρκία, Ιράν, Ιράκ, Ισραήλ, Αίγυπτος, Ιορδανία, Ρωσία, Ηνωμένες Πολιτείες, Παλαιστίνη, Σαουδική Αραβία, Hayat Tahrir Al-Sham (HTC – Οργανισμός για την Απελευθέρωση της Συρίας από το DAESH), Εθνικός Στρατός της Συρίας… κλπ…. Όλοι οι άνδρες κρατούν δύο πιστόλια στα δύο χέρια και πυροβολούν τους αντιπάλους τους.

Είναι ένας πόλεμος αντιπροσώπων, αλλά δύο στόχοι είναι σχεδόν πάντα τα θύματα των επιτιθέμενων: ​​Το καθεστώς Άσαντ και οι Κούρδοι.

Παρατηρητές, ειδικοί, έμπειροι ακαδημαϊκοί, από την Τουρκία ή αλλού, για άλλη μια φορά δεν μπόρεσαν να προβλέψουν ή να αναλύσουν τι συμβαίνει αυτή τη στιγμή στην περιοχή. Κανείς δεν συμφωνεί με κανέναν. Η επιλογή της ορολογίας δεν έχει ακόμη αποσαφηνιστεί. Οι επιτιθέμενοι, αυτοί που κατέλαβαν ξαφνικά την πόλη του Χαλεπίου (δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της χώρας, με λίγο περισσότερους από 2 εκατομμύρια κατοίκους) είναι «αντάρτες», «δυνάμεις της συριακής αντιπολίτευσης» για κάποιους, ενώ άλλοι τους αποκαλούν «ένοπλους ισλαμιστές που υποστηρίζονται από την Άγκυρα» και προχωρούν προς τη Δαμασκό.

Πράγματι, αυτή η επίθεση ήταν μια μεγάλη έκπληξη στα μάτια των καθεστώτων της περιοχής και των πρωτευουσών της Δύσης και της Μόσχας. Μόνο η Άγκυρα και ο συνασπισμός αυτών των ισλαμιστικών ομάδων θα το ήξεραν, γιατί ήταν αυτοί που σχεδίασαν και εκτέλεσαν αυτή την επιχείρηση.

Δεδομένης της έλλειψης συγκεκριμένων στρατιωτικών και πολιτικών δεδομένων, είναι επί του παρόντος δύσκολο να προβλεφθεί η πορεία των εξελίξεων ακόμη και βραχυπρόθεσμα. Υπάρχουν, όμως, ακόμα πληροφορίες από ντοκουμέντα και το πρόσφατο παρελθόν.

– Οι επιτιθέμενοι τοποθέτησαν την τουρκική σημαία στο φρούριο του Χαλεπίου συνοδευόμενη από ένα πορτρέτο του προέδρου Ερντογάν. Ο τελευταίος δήλωσε ότι «η Τουρκία θα κάνει ό,τι είναι απαραίτητο για την εδραίωση της ειρήνης». Αλλά ο Υπουργός Εξωτερικών του, κ. Χακάν Φιντάν, ήταν πολύ πιο ειλικρινής: «Υποστηρίζουμε την αντιπολίτευση στη Συρία!» Τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης είχαν ήδη δημοσιεύσει αρκετά έγγραφα, πληροφορίες, αναφορές και συνεντεύξεις που αποδεικνύουν ότι ο Συριακός Εθνικός Στρατός (πρώην Ελεύθερος Στρατός της Συρίας) δημιουργήθηκε, εκπαιδεύτηκε, χρηματοδοτήθηκε και εξοπλίστηκε από την Άγκυρα. Όπως και το HTC.

– Ο Ερντογάν και όλοι οι εκπρόσωποι του Παλατιού συνέχισαν να απειλούν τους Κούρδους της Συρίας: «Δεν μπορούμε ποτέ να ανεχτούμε την ίδρυση τρομοκρατικής οντότητας στα νότια σύνορά μας». Η Άγκυρα κατέλαβε επίσης στρατιωτικά τη συριακή συνοριακή περιοχή Αφρίν και τα περίχωρά της τον Ιανουάριο του 2018. Η Τουρκία έχει μάλιστα διορίσει αρχηγό της αστυνομίας και δημόσιους υπαλλήλους σε αυτή την πόλη, όπου οι Κούρδοι έπρεπε να διαφύγουν. Οι οικογένειες των ισλαμιστών μαχητών και εκείνων των Αράβων που πρόσκεινται στο τουρκικό καθεστώς έχουν αντικαταστήσει τους ντόπιους Κούρδους του Αφρίν.

– Ο κύριος παράγοντας στην επίθεση ονομάζεται HTC, η αναθεωρημένη έκδοση του Daesh, ένα είδος Ισλαμιστικής Διεθνούς, που αποτελείται από μαχητές από περισσότερες από 35 χώρες σε τρεις ηπείρους. Από τη Ρωσία, τη Σομαλία, τη Νορβηγία, το Μαρόκο ακόμα και τη Νέα Ζηλανδία… Η Ελλάδα και η Κύπρος είναι οι μόνες δύο χώρες στη Μεσόγειο που απουσιάζουν από τη λίστα των χωρών που προμηθεύουν πολεμιστές στην HTC.

– Διάφοροι παράγοντες διευκόλυναν την εκτέλεση αυτής της επίθεσης σύμφωνα με αξιωματούχους του FDS (Δημοκρατικές Δυνάμεις της Συρίας, συνασπισμός Κούρδων, Αράβων, Χριστιανών και άλλων ομάδων που διοικούν τη βορειοανατολική Συρία).

– Οι σύμμαχοι της Δαμασκού, η Ρωσία και το Ιράν, είναι αυτή τη στιγμή αποδυναμωμένοι από τους πολέμους τους στην Ουκρανία και τη Μέση Ανατολή.

– Η Ουάσιγκτον, η Άγκυρα και το Τελ Αβίβ είναι καταρχήν κατά του καθεστώτος Άσαντ και θέλουν να το ανατρέψουν. Αλλά ο Ντόναλντ Τραμπ δεν είναι ακόμη στον Λευκό Οίκο. Την ίδια στιγμή, ο Ερντογάν θέλει να εμφανίζεται ως αντίπαλος του Ισραήλ.

– Η διεθνής κοινότητα, ιδιαίτερα η Ευρώπη, έχει κάνει τα στραβά μάτια στην επιθετικότητα του Ισραήλ στη Γάζα και τον Λίβανο.

Η περίπτωση των Κούρδων στην Τουρκία είναι επίσης πολύ προβληματική. Ενώ προετοιμάζονταν για μια νέα ειρηνευτική διαδικασία με την Άγκυρα, η τελευταία προτίμησε να εξαπολύσει επίθεση κατά των Κούρδων της Συρίας.

«Εκτός αν ο Αλλάχ ξέρει τι θα συμβεί τις επόμενες ημέρες ή εβδομάδες», είπε ένας Τούρκος ειδικός στη Μέση Ανατολή, χωρίς να ξεχνά να προσθέσει: «Αυτή η περιοχή δεν είναι με τίποτα η πατρίδα των προφητών, των πρεσβευτών του Καλού μας Θεού!»

Ο Γαλλολιβανέζος συγγραφέας Αμίν Μαλούφ είχε ήδη περιγράψει τον άνδρα της Μέσης Ανατολής: «Εδώ, όλοι είναι λυπημένοι και δυστυχισμένοι, αλλά κανείς δεν κάνει τίποτα!». Με εξαίρεση τους ένοπλους, τους πολεμιστές, τους επιτιθέμενους, ήταν απαραίτητο να διευκρινιστεί.