Στις 23 Ιανουαρίου, Παγκόσμια Ημέρα Μοναξιάς, μια πρωτοβουλία που ξεκίνησε η Γαλλία το 2018, γιορτάστηκε σε πολλές χώρες. Ο στόχος ήταν ουσιαστικά να επιστήσει την προσοχή στις βλαβερές συνέπειες της ατομικής και κοινωνικής μοναξιάς σε άνδρες και γυναίκες και να προτείνει λύσεις για την καταπολέμηση της σχεσιακής απομόνωσης.

Η Τουρκία είχε ήδη συμβάλει διπλωματικά στην διαμόρφωση της ορολογίας το 2013. Ο κ. Ιμπραήμ Καλίν, νυν επικεφαλής των υπηρεσιών πληροφοριών, τότε επικεφαλής σύμβουλος εξωτερικών υποθέσεων του πρωθυπουργού κ. Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, επινόησε τη φράση «πολύτιμη μοναξιά» μετά την επιδείνωση των διπλωματικών σχέσεων μεταξύ Άγκυρας και Καΐρου. Ήδη τον 19ο αιώνα, ο όρος «μεγαλειώδης απομόνωση» χρησιμοποιήθηκε για να περιγράψει τη βρετανική διπλωματία.

Ο Ερντογάν προσπαθεί εδώ και τουλάχιστον 20 χρόνια να αλλάξει εντελώς τον ρόλο, τη δομή και το πλαίσιο της τουρκικής διπλωματίας.

Το τουρκικό προεδρικό σύστημα, στο οποίο όλες οι εξουσίες και οι αρμοδιότητες βρίσκονται υπό τον άμεσο έλεγχο ενός και μόνο προσώπου, σημαίνει ότι ο Πρόεδρος συμμετέχει μόνος του σε διμερείς συνομιλίες με τους ομολόγους του χωρίς την παρουσία διπλωμάτη ή ακόμη και κάποιου γραμματέα του τουρκικού Υπουργείου Εξωτερικών.

Μόνο ο Πρόεδρος αποφασίζει και εκτελεί την εξωτερική πολιτική της χώρας. Αποτέλεσμα: Η Άγκυρα είναι σχεδόν πλήρως απομονωμένη στην περιφερειακή και διεθνή σκηνή. Από την πολιτική των «Μηδενικών προβλημάτων με τους γείτονες», που εξήγγειλε το 2013 ο τότε επικεφαλής της διπλωματίας κ. Αχμέτ Νταβούτογλου, η Τουρκία έχει περιέλθει πλέον στην κυριαρχία των «Μηδενικών Συμμάχων» σε περιφερειακό και παγκόσμιο επίπεδο.

Τα ΜΜΕ του Ερντογάν μίλησαν στα πρωτοσέλιδα τους για τη «Μεγάλη Τουρκική Νίκη στη Συρία» από την πτώση του καθεστώτος Αλ Εσάντ. Προσπάθησαν να εξαλείψουν την ίδια την ύπαρξη των Κούρδων, που ελέγχουν περισσότερο από το ένα τρίτο του εδάφους της Συρίας.

Η Άγκυρα απουσίαζε από όλες τις διπλωματικές συναντήσεις για τη Συρία που διοργανώνονταν από ευρωπαϊκές χώρες, επειδή δεν είχε προσκληθεί. Οι δυτικές πρωτεύουσες γνώριζαν φυσικά τις σχέσεις μεταξύ της Τουρκίας και των διαφόρων ισλαμιστικών οργανώσεων που δραστηριοποιούνται στη Συρία, συμπεριλαμβανομένου του HTS, που σήμερα είναι ο νέος κύριος της Δαμασκού.

Οι διπλωμάτες του Ερντογάν αρνούνται να αποδεχθούν την επιτυχία και την επιρροή στη Συρία του Ισραήλ και των ΗΠΑ, δύο χώρες με τις οποίες η Τουρκία δεν έχει άριστες σχέσεις.

Ο καθηγητής Μετίν Καζάντσι, από τη Σχολή Πολιτικών Επιστημών της Άγκυρας, επέκρινε τον Υπουργό Εξωτερικών κ. Χακάν Φιντάν, που δήλωσε ότι «η Γαλλία είναι μια χώρα χωρίς εξουσία, ακολουθεί τις Ηνωμένες Πολιτείες. Δεν μπορεί να παίξει κανέναν ρόλο στη βόρεια Συρία. Οι γαλλικές δηλώσεις είναι άτοπες».

Σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο, το Παρίσι δεν έχει καν απαντήσει σε αυτές τις κατηγορίες.

Υπενθυμίζεται ότι η Γαλλία ορίστηκε ως εκπρόσωπος των ευρωπαϊκών δυνάμεων για την ανοικοδόμηση του Λιβάνου και της Συρίας. Το Παρίσι είναι επίσης πολύ ενεργό σε διπλωματικές συναντήσεις για το μέλλον της Συρίας.

Επιπλέον, ο πρόεδρος Ντεβλέτ Μπαχτσελί, ο μοναδικός σύμμαχος του Ερντογάν στη Βουλή, δήλωσε απροσδόκητα στις 15 Ιανουαρίου ότι «η Τουρκία δεν μπορεί χωρίς τα 12 νησιά» του Αιγαίου και ότι «ούτε τα 12 νησιά μπορούν να κάνουν τίποτα χωρίς την Τουρκία». Όλοι γνωρίζουν ότι τα εν λόγω νησιά είναι τα Δωδεκάνησα που ανήκουν στην Ελλάδα από την Τουρκο-ιταλική Σύμβαση του Παρισιού, που υπογράφηκε το 1947.

«Όταν το καθεστώς είναι σχεδόν εντελώς αποκλεισμένο στο εσωτερικό της χώρας λόγω της οικονομικής και χρηματοπιστωτικής κρίσης και των κοινωνικοπολιτικών αναταραχών, ο Ερντογάν ενισχύει την καταστολή εναντίον όλων των αντιπάλων.

Απομονώνεται ολοένα και περισσότερο στη διεθνή σκηνή, επομένως πιστεύει ότι μπορεί να σπάσει αυτή την απομόνωση μέσω στρατιωτικής βίας.

Αλλά η Ουάσιγκτον και πιθανώς οι νέοι αφέντες της Δαμασκού αποτρέπουν μια τουρκική στρατιωτική επιχείρηση στη βόρεια Συρία», λέει ο καθηγητής Τσενγκίζ Ακτάρ, πολιτικός επιστήμονας εξόριστος στην Ελλάδα.