Δεν θέλω κύριε να γίνω μάρτυρας. Δεν θέλω να με τιμήσετε, ούτε να με τυλίξετε με τη σημαία.

Σκασίλα μου αν κλαίνε ή δεν κλαίνε όσοι φορούν μπορντό μπερέ. Εγώ δεν θέλω να τον φοράω. Ούτε τη στολή θέλω να φοράω. Δεν θέλω να με σφίγγετε πάνω σας, ούτε να με πιάνετε, ούτε να με δείχνετε, ούτε να με κοιτούν όλοι αυτοί οι άνθρωποι, δεν τους ξέρω.

Θέλω να πάω σπίτι μου, στη μαμά μου, τον πατέρα και τα αδέρφια μου. Να χωθώ στο κρεβάτι μου και να σκεπαστώ με την κουβέρτα μου. Δεν θέλω να γίνω μάρτυρας.

Θέλω το χειμώνα να βλέπω τη βροχή στο παράθυρο ή να περιμένω να πέσει το χιόνι. Τι ωραίο που ’ναι το χιόνι! Όταν βροντάει, θέλω να κρύβομαι στην αγκαλιά του πατέρα μου κι όταν πεινάω, θέλω να μου βάζει η μαμά μου ένα πιάτο με το αγαπημένο μου φαγητό κι ένα ζεστό ψωμάκι. Θέλω να παίζω κυνηγητό με τα αδέρφια μου κι εγώ να τρέχω πολύ, να μην μπορεί να με πιάσει κανείς. Το καλοκαίρι θέλω να τρέχω ξυπόλητη στην παραλία. Να κάνω μακροβούτια κι αν καταπίνω λίγο νερό, δεν με νοιάζει. Θέλω να έχει ήλιο και να μου καίει τα μάγουλα. Θέλω να κάνω βόλτες με ποδήλατο, την Άνοιξη.

Θέλω να βλέπω τα λουλούδια, το καθένα έχει κι άλλο σχήμα, άλλο χρώμα, άλλο άρωμα. Θέλω να ακούω τα πουλιά. Θέλω να παίζω με τα γατάκια που κυνηγούν την ουρά τους, έχουν πλάκα. Θέλω να έχω το δικό μου σκυλάκι και να το παίρνω αγκαλιά. Να του πετάω ένα μπαλάκι και να το φέρνει. Και να του λέω: μπράβο! Και να κουνάει την ουρά του. Θέλω να δω από κοντά κι άλλα ζώα. Ένα όμορφο ψηλό άλογο, ένα πάντα που κάνει τούμπες κι ένα δελφίνι που πηδάει έξω από το νερό! Κι έναν τεράστιο ελέφαντα. Και μια καμηλοπάρδαλη.

Θέλω να πηγαίνω στο σχολείο. Να παίρνω καινούργια τσάντα κάθε χρόνο. Κόκκινη. Καινούργια μολύβια, καινούργιες ξυλομπογιές. Να κάθομαι στο ίδιο θρανίο με την καλύτερή μου φίλη. Να έχω πολλά βιβλία και κάθε μέρα να πηγαίνω και σε άλλη σελίδα. Θέλω να κάνω ωραία γράμματα, στρογγυλά. Και ζωγραφιές. Στο διάλειμμα να παίζω με τις συμμαθήτριές μου. Να τρώω σοκολάτες. Και το καλοκαίρι παγωτά.

Θέλω μια μέρα να γίνω δασκάλα σε σχολείο. Ή γιατρός με ακουστικά… Ή ηθοποιός και να παίζω σε σίριαλ. Θέλω να ξέρω πολλά τραγούδια. Και να χορεύω. Με τα ροζ παπούτσια που φορούν οι μπαλαρίνες. Θέλω όμως να βάλω και παπούτσια με τακούνια. Και κραγιόν. Και να ’χω μακριά μαλλιά.

Θέλω να πάω σε άλλες χώρες… Αυτές που βλέπω καμιά φορά στην τηλεόραση ή στο σινεμά. Στο Παρίσι θέλω να πάω. Και στην Αμερική. Και να μάθω να μιλάω αυτές τις γλώσσες που δεν καταλαβαίνω τώρα. Όταν μεγαλώσω, θα τις καταλαβαίνω.

Θέλω να μεγαλώσω. Να δουλεύω. Να ερωτευτώ. Να βρω εκείνον που θα γίνει άντρας μου. Θέλω να κάνω παιδιά, τέσσερα, ή έστω τρία… να τα βλέπω να μεγαλώνουν. Να τρέχουν ξυπόλητα στην παραλία…

Ίσως να γίνω και φωτογράφος τώρα που το σκέφτομαι. Ή να έχω φούρνο και να φτιάχνω αφράτα σιμίτια. Δεν έχω αποφασίσει ακόμη τι θα γίνω όταν μεγαλώσω. Πάντως σίγουρα δεν θέλω να γίνω μάρτυρας.