Η προκλητική ανακοίνωση του ΠΑΣΟΚ για τη συμμετοχή του Ευάγγελου Αντώναρου στα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ δείχνει και την πραγματική στόχευσή του: να χρησιμοποιήσει τον τακτικό στόχο του ΣΥΡΙΖΑ για κυβέρνηση συνεργασίας, ώστε να ξεπλύνει την καταστροφική επιλογή του να προσφύγει στο ΔΝΤ το 2010 και να πτωχεύσει τη χώρα. Επιδιώκει, με λίγα λόγια, να εργαλειοποιήσει πολιτικά προς όφελός του την πολιτική επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ για σχηματισμό κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ.

Το ζήτημα είναι αρκετά σοβαρό για να μείνει αναπάντητο, κυρίως από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. Πρώτον διότι η ανακοίνωση του ΠΑΣΟΚ συνιστά απαράδεκτη επέμβαση στα εσωτερικά άλλου κόμματος. Και δεύτερον, διότι αποκαλύπτει τον πολιτικό κυνισμό της ηγετικής του ομάδας.

Το ΠΑΣΟΚ, υποστηρίζοντας πως ο Αντώναρος και η διακυβέρνηση Καραμανλή πτώχευσε τη χώρα, επιδιώκει να ξαναγράψουμε την ιστορία σύμφωνα με τις ορέξεις του. Η Ελλάδα πτώχευσε φυσικά το 2010, επί ΠΑΣΟΚ δηλαδή, εξαιτίας των τραγικών επιλογών της κυβέρνησης του Γιώργου Παπανδρέου.

Διότι, πτώχευση δεν σημαίνει υψηλό δημόσιο χρέος. Σημαίνει αδυναμία εξυπηρέτησης του χρέους, εξαιτίας της αδυναμίας δανεισμού της χώρας. Στην κατάσταση αυτή μας οδήγησε η διακυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, το οποίο όφειλε, ευθύς ως ανέλαβε τη διακυβέρνηση, να παγώσει μισθούς και συντάξεις και να μην διαλαλεί στις αγορές και στον διεθνή τύπο πως η χώρα βουλιάζει και είναι διεφθαρμένη.

Εξαιτίας αυτών των τραγικών επιλογών, μικροκομματικής σκοπιμότητας, που είχαν ως στόχο να μεταφέρουν το βάρος της ευθύνης στους προηγούμενους, η Ελλάδα με γοργά βήματα βγήκε ουσιαστικά εκτός αγορών. Σε σχέση με τη διακυβέρνηση Καραμανλή – ο οποίος, ειρρήσθω εν παρόδω, είχε προεκλογικά προτείνει πρόγραμμα δημοσιονομικού παγώματος – η διακυβέρνηση Γιώργου ήταν ολωσδιόλου ατυχής και επιπόλαιη.

Η Ελλάδα βρέθηκε σε σύντομο χρόνο στο απόλυτο αδιέξοδο, ενώ θα έπρεπε να φροντίσει να διασφαλίσει εξωτερικό δανεισμό, συνδυασμένου με πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής δικό της και όχι του ΔΝΤ.

Η προσφυγή στο ΔΝΤ ήταν εγκληματικό λάθος και αυτό ήταν το βήμα που έστειλε τη χώρα στο γκρεμό των μνημονίων. Και ήταν ένα βήμα στρεψοδικίας, καθώς η ηγεσία του ήθελε προφανώς να μεταφέρει το βάρος των μεγάλων περικοπών σε μισθούς και συντάξεις από τους δικούς της ώμους, στους ώμους του ΔΝΤ και της ΕΕ. Αυτό το τραγικό βήμα το έκανε το ΠΑΣΟΚ το 2010. Όχι ο Καραμανλής και οπωσδήποτε όχι ο Αντώναρος.

Ήταν άμοιρος ευθυνών ο Καραμανλής; Όχι φυσικά. Διότι η διακυβέρνηση Καραμανλή, με την διόγκωση των δαπανών για μισθούς και συντάξεις αύξησε το δημόσιο χρέος, αλλά δεν μπορεί ο φυσικός αυτουργός ενός εγκλήματος να ρίχνει τις ευθύνες σ’ αυτόν που του πούλησε το όπλο. Διότι, δεν πρέπει να ξεχνάμε, πως η καμπύλη αύξησης του δημοσίου χρέους πήρε την ανιούσα στην περίοδο της διακυβέρνησης Σημίτη 1996-2004, με τις τεράστιες δαπάνες για αντιπαραγωγικά δημόσια έργα (κατά την προετοιμασία της Ολυμπιάδας), με τις τεράστιες δαπάνες για εξοπλιστικά προγράμματα και φυσικά με την γενικευμένη διαφθορά, η οποία οδήγησε κορυφαία στελέχη του ΠΑΣΟΚ σε δίκες και φυλακίσεις.

Είναι χαρακτηριστικό πως το ΠΑΣΟΚ έκτοτε πήρε μια απότομη καθοδική τροχιά και ο ελληνικός λαός – ο οποίος γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα ξεχωριστά, ως συλλογικό πολιτικό σώμα, ποιος ευθύνεται για την καταστροφή της χώρας – το έστειλε από το 45 στο 5%. Το ΠΑΣΟΚ του Σημίτη και του Γιώργου, στη συλλογική συνείδηση, υπήρξε ο ένοχος για την πτώχευση της χώρας και αυτό θα πρέπει πάντα να το λαμβάνουν υπόψιν τους στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ και να μην ξύνουν παλιές πληγές.

Το ποιον θα βάλει λοιπόν στα ψηφοδέλτιά του ο ΣΥΡΙΖΑ είναι δική του δουλειά και πάντως δεν είναι το ΠΑΣΟΚ το κόμμα εκείνο που είναι σε θέση να υπενθυμίζει την μαύρη για τη χώρα περίοδο του 2009-2015. Και είναι εξοργιστικό τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, ενός κόμματος το οποίο συγκυβέρνησε με τον Σαμαρά και τον Καρατζαφέρη, να εγκαλούν στα τηλεοπτικά πάνελ τον ΣΥΡΙΖΑ για δεξιά στροφή και να τον θέτουν στην ίδια μοίρα ευθυνών με την ΝΔ.

Διότι ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, από κοινού και εις ολόκληρον, ευθύνονται για την μεταπολιτευτική τραγωδία του ελληνικού λαού, που έφτασε σήμερα να εκλιπαρεί για ένα κουπόνι στα σούπερ- μάρκετ.

Με την ανακοίνωσή του αυτή του ΠΑΣΟΚ μπορούμε να αντιληφθούμε και τον απόλυτο καιροσκοπισμό της ηγεσίας του, αλλά και τα όρια της πολιτικής επιλογής για μια «προοδευτική κυβέρνηση». Πρόκειται ουσιαστικά για ένα πολιτικό κόμμα μπαλαντέρ, που περιμένει το εκλογικό αποτέλεσμα, ώστε να σπεύσει να συνεργαστεί με τον πρώτο και να εισέλθει έτσι, ασθμαίνοντας, στην όποια κυβέρνηση του προταθεί.

Υπό την έννοια αυτή, καλόν είναι η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, στο υπόλοιπο διάστημα που απομένει μέχρι τις εκλογές, να επικεντρωθεί στην ανάγκη υπερψήφισης του κόμματος, να τονίσει εμφατικά πως οδεύουμε σε κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον Αλέξη Τσίπρα και να περιορίσει στο ελάχιστο τις αναφορές στην «προοδευτική διακυβέρνηση», οι οποίες δεν συγκινούν και τόσο τους ψηφοφόρους, καθώς δεν τους απασχολεί η μορφή της διακυβέρνησης, αλλά η ήττα της δεξιάς του Μητσοτάκη και το περιεχόμενο των πολιτικών που θα εφαρμοστούν.

Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να καταστεί πλειοψηφικό ρεύμα και πρέπει φυσικά να υπενθυμίζει σε κάθε ευκαιρία τις αποκλειστικές σχεδόν ευθύνες του ΠΑΣΟΚ για την πτώχευση της χώρας το 2010.

*Ο Απόστολος Διαμαντής είναι εκπαιδευτικός, οικονομολόγος και ιστορικός