Θυμάμαι εξάχρονος τις εκδηλώσεις για τα 150 χρόνια της ελληνικής επανάστασης. Στην ασπρόμαυρη γιγαντιαίων διαστάσεων τηλεόραση περίμενα το επόμενο επεισόδιο του μασκοφόρου καουμπόι Λόουν Ρέϊντζερ και του ινδιάνου Τόντο.

Οι γείτονες όμως επέβαλαν την παρακολούθηση της μεγάλης γιορτής που είχε διοργανωθεί από την Χούντα στο Παναθηναϊκό Στάδιο. Μακεδονικές φάλαγγες, βυζαντινοί ακρίτες και εντυπωσιακοί τσολιάδες παρέλασαν στην οθόνη μαζί με μοτοσικλετιστές σε εθνοπρεπή ακροβατικά. Χρόνια αργότερα ξαναείδα ολόκληρη εκείνη την φιέστα επιβεβαιώνοντας ότι στα επεισόδια του Λόουν Ρέϊντζερ υπήρχε αρτιότερη σκηνοθεσία. Δεν πρέπει όμως να παραβλέπουμε τη σημαντική συμβολή ανάλογων τελετουργιών που οργανώθηκαν επί Χούντας. Το αξιακό συγκείμενο αλλά και η αισθητική εκείνων των εκδηλώσεων επιτάχυναν τη συγκρότηση του καταστατικού χάρτη της Μεταπολίτευσης σε πολιτικό, πολιτιστικό και κοινωνικό επίπεδο.

Οι κοινωνικο-οικονομικές αλλά και οι υγειονομικές κρίσεις έχουν συνέπειες στο βίωμα του ανήκειν που το έθνος φέρει στις ζωές μας. Εδώ και αρκετούς μήνες έχουμε δει πολλές παρελάσεις και πολλούς παρελαύνοντες. Αρχικός παρελαύνων ο καθηγητής Τσιόδρας που στα τέλη Μαρτίου 2020 εξηγούσε ότι η χρήση μάσκας «θα πρέπει να αποφεύγεται από τον γενικό πληθυσμό» και ανακάλεσε μόλις έναν μήνα αργότερα. Ακολούθησαν  παρελαύνοντα στις οθόνες μας κυβερνητικά στελέχη που στις αρχές του καλοκαιριού δήλωναν ότι «η Ελλάδα έχει νικήσει την πανδημία».

Μαζικές παρελάσεις υλοποιήθηκαν και από τουρίστες στις παραλίες μας, τουρίστες που κατόπιν κυβερνητικών επιλογών δεν είχαν καθολικά ελεγχθεί ως προς το επιδημιολογικό τους φορτίο. Εξίσου σημαντικές ήταν και οι θρησκευτικές τελετές στη Θεσσαλονίκη τον Οκτώβριο όπου πληθώρα ιεραρχών και πολιτικών παρέλασαν στα ΜΜΕ. Οι εορτασμοί έγιναν παρόλο που η κυβέρνηση γνώριζε, όπως παραδέχθηκε στη Βουλή ο Α. Γεωργιάδης, ότι  «κάποιοι λοιμωξιολόγοι έλεγαν ότι θα έπρεπε να γίνει καραντίνα στη Θεσσαλονίκη πριν την εορτή του Αγίου Δημητρίου… εμείς από σεβασμό στην παράδοση, στην Ορθοδοξία στην πίστη, δεν βάλαμε καραντίνα».

Ακολούθησε η μακάβρια παρέλαση δημοτικών υπαλλήλων που έσκαβαν βιαστικά τάφους στα κοιμητήρια. Δεύτερη μέρα Χριστουγέννων παρέλασαν τα φορτηγάκια που έφεραν τα πρώτα εμβόλια κατά του Covid-19 στην Ελλάδα. Για ακόμα μια φορά κυβερνητικά στελέχη παρέλασαν στις οθόνες μας παρέχοντας αφειδώς εμπόριο ελπίδας. Ελπίδα που επισκιάστηκε από την παρέλαση κατηγορούμενων για ποικίλες μορφές σεξουαλικής παρενόχλησης που όμως είχαν προηγουμένως παρελάσει σε πληθώρα κοινωνικών εκδηλώσεων δίπλα σε κυβερνητικά στελέχη. Δεδομένου ότι η κυβέρνηση απέφυγε συστηματικά να πάρει τα πλέον απαραίτητα μέτρα περιορισμού της πανδημίας (ενίσχυση του ΕΣΥ, μέτρα στα μέσα μαζικής μεταφοράς και στους εργασιακούς χώρους, κλπ.) ακολούθησαν σύντομα νέες παρελάσεις. Μονάδες της ΕΛΑΣ παρέλασαν ως κατακτητές στην πανεπιστημιούπολη του ΑΠΘ σέρνοντας φοιτητές από το κεφάλι.

Εξίσου ετοιμοπόλεμες μονάδες της ΕΛΑΣ παρέλασαν στη Νέα Σμύρνη και άλλες αθηναϊκές συνοικίες γνωστές ως προπύργια αντεθνικών δραστηριοτήτων. Η πλέον πρόσφατη παρέλαση είναι αυτή των ασθενοφόρων έξω από τα εφημερεύοντα νοσοκομεία της Αθήνας… Ανήμερα της εθνικής μας επετείου θα παρελάσουν προσφέροντας άφθονο τηλεοπτικό θέαμα τα μέλη της κυβέρνησης ίσως και με την τσάντα-φέσι των 380 ευρώ, μέλη βασιλικών οικογενειών (έλεος!), άρματα μάχης και υπερσύγχρονα μαχητικά Ραφάλ. Πόσες κλίνες ΜΕΘ θα μπορούσαν να δημιουργηθούν με το ποσό που θα στοιχίσουν οι εορτασμοί των 200 ετών;

Ας μην έχουμε καμία αμφιβολία: οι καταστατικοί χάρτες του έθνους δεν δημιουργούνται από τους ανωτέρω παρελαύνοντες αλλά από το βίωμα της παρέλασης που συγκεντρώνεται σε όσες και όσους σήμερα παρακολουθούν σιωπηλά.

Η σιωπή τους ενέχει θέση μερικών λεπτών σιγής για τους θανάτους που προκαλεί η διάλυση του ΕΣΥ, για τους χωρισμούς που προκαλεί η μετανάστευση, για την απόγνωση που προκαλεί η ανεργία, για την αμορφωσιά που επιβάλλει η διάλυση της παιδείας, για το αδιέξοδο του εγκλεισμού χωρίς αποτέλεσμα. Η επόμενη μέρα έχει απορρίψει τους παρελαύνοντες των τελευταίων 18 μηνών και συγκροτεί δυναμικά τον καταστατικό της χάρτη. Ο καθένας ας πάρει τις ευθύνες του.