Τρεις εβδομάδες πριν από τις εκλογές της 25ης Ιουνίου δεν φαίνεται τα πράγματα να αλλάζουν εντυπωσιακά. 

Όμως οι μικρές αλλαγές στα ποσοστά των κομμάτων μπορεί να αλλάξουν τον χάρτη της Βουλής. Όσο πιο πολλά κόμματα μπουν στην Βουλή τόσο πιο δύσκολη είναι η αυτοδυναμία για τη ΝΔ. Αλλά η δυναμική που έχει αναπτύξει, είναι πιθανό να της δώσει αυτοδυναμία ακόμη και αν εισέλθουν στην Βουλή οκτώ κόμματα.

Στην πιο παράξενη και άβολη θέση από όλα τα κόμματα της σημερινής πεντακομματικής Βουλής βρίσκεται ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. Στριμωγμένος από το χαμηλό ποσοστό του, του 20,07%, αγωνιά για το τι μέλει γενέσθαι στις επόμενες εκλογές. Για τον ΣΥΡΙΖΑ το διακύβευμα θα είναι αν θα παραμείνει ένα δυνατό κόμμα εξουσίας καθαρά πάνω από το 20%, ή αν θα κατρακυλήσει κάτω από το 20%, οπότε θα μπει  στην τροχιά του ανταγωνισμού με το ΠΑΣΟΚ για το πιο από τα δύο κόμματα θα επικρατήσει στον χώρο της κεντροαριστεράς.

Δυο μισά κόμματα.

Είναι ξεκάθαρα ότι οι επόμενες εκλογές θα είναι υπαρξιακές για τον ΣΥΡΙΖΑ. Ο ΣΥΡΙΖΑ που διεξήγαγε μια απολύτως αποτυχημένη προεκλογική εκστρατεία, που ουσιαστικά ποτέ δεν κατανόησε πού και πως παιζόταν το παιχνίδι και που αντιμετώπισε την επικοινωνιακή καταιγίδα και την καταιγίδα παροχών της ΝΔ, όχι με πιστόλες και καριοφίλια άλλα με τόξα και βέλη.

Στις τρεις εβδομάδες που ακολουθούν ότι και να προσπαθήσει να αλλάξει ο ΣΎΡΙΖΑ, όσες προσπάθειες και να κάνει ώστε να γίνει γνωστό στον κόσμο το πρόγραμμα του, όσες περιοδείες και να κάνει ο Αλέξης Τσίπρας, είναι δύσκολο να αντιληφθεί η κοινωνία κάτι που δεν αντιλήφθηκε τα τέσσερα τελευταία χρόνια.

Αυτό όμως που είναι σημαντικό είναι οι ίδιοι οι αριστεροί πολίτες, οι δημοκρατικοί πολίτες να πάρουν τον ΣΥΡΙΖΑ στα χέρια τους. Να συνειδητοποιήσουν πόσο καθοριστικό είναι απέναντι στην ΝΔ του Μητσοτάκη, να βρεθεί ένας ισχυρός ΣΎΡΙΖΑ. Ένα κόμμα που θα έχει την δύναμη να αντιπαρατεθεί με την ΝΔ και να υπερασπιστεί τις λαϊκές τάξεις που συνθλίβονται και πλέον γίνονται επαίτες των κάθε λογής pass και σκύβουν το κεφάλι στο εξαχρειωμένο, ρουσφετολογικό σύστημα διακυβέρνησης της ΝΔ. Ελπίζοντας σε μια θέση εργασίας έξι μηνών, επτά μηνών ή οκτώ μηνών. Και νοιώθοντας ευγνωμοσύνη όταν το εξασφαλίσουν.

Γιατί δυστυχώς ο κόσμος μέσα από τις πολλαπλές κρίσεις, όσο περισσότερο έχει ανάγκη να εργαστεί, τόσο περισσότερο ευάλωτος γίνεται σ’έναν μηχανισμό απόλυτης ηθικής κατάπτωσης όπως είναι το σύστημα διακυβέρνησης της ΝΔ.

Είναι σημαντικό οι πολίτες να μην ξεχάσουν και υποβαθμίσουν τα χαρακτηριστικά  της πρώτης τετραετίας Μητσοτάκη: Tην αχαλίνωτη προπαγάνδα, τα ψέματα, τις υποκλοπές, την ενίσχυση του κατασταλτικού μηχανισμού με την πρόσληψη χιλιάδων αστυνομικών την ίδια στιγμή που υποβαθμιζόταν το σύστημα της δημόσιας υγείας, την ακρίβεια.

Είναι σημαντικό να μην ξεχαστεί το υπερδιαφημισμένο επιτελικό κράτος που αποδείχτηκε μια προκλητική φούσκα, τόσο στις πυρκαγιές στην Εύβοια, όσο και στο έγκλημα των Τεμπών.

Είναι σημαντικό λοιπόν οι πολίτες να πάρουν τον ΣΥΡΙΖΑ στα χέρια τους και να αποφασίσουν. Να αποφασίσουν αν θέλουν ένα κόμμα ελπίδας και προοπτικής για το μέλλον, ή αν θέλουν ένα μικρό διαλυμένο κόμμα παραδομένο στην εσωστρέφεια του. Αν θα συνεχίσουν να μεμψιμοιρούν για όσα ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έκανε, ή αν θα τον στηρίξουν και θα του δώσουν άλλη μια  ευκαιρία ελπίζοντας ότι αυτή την φορά δεν θα τους απογοητεύσει.

Δεν έχουμε πολλές επιλογές:

• Είτε απέχουμε στις επόμενες εκλογές στηρίζοντας ουσιαστικά τη ΝΔ.
• Είτε ψηφίζουμε αυτούς που συνέβαλαν καθοριστικά στην χρεοκοπία της χώρας και τα τέσσερα τελευταία χρόνια συμπλεύσανε με την ΝΔ κρατώντας «ίσες» αποστάσεις. φιλοδοξώντας σήμερα να γίνουν αξιωματική αντιπολίτευση. Γατί άραγε να γίνουν αξιωματική αντιπολίτευση; Για να στηρίζουν τον Μητσοτάκη;
• Είτε ψηφίζουμε τον μεγάλο «ακίνητο», βαρετό Βούδα της αριστεράς, που θεωρεί την διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ ως την χειρότερη της μεταπολίτευσης.
• Είτε ψηφίζουμε τα μικρά κόμματα που φιλοδοξούν να μπουν στην Βουλή για να αντιπολιτεύονται πρωτίστως με μένος και με πάθος τον ΣΥΡΙΖΑ.
• Είτε αποφασίζουμε να πάρουμε τον ΣΥΡΙΖΑ στα χέρια μας. Παίρνουμε τον ΣΥΡΙΖΑ στα χέρια μας κόντρα στα λάθη και στην ανεπάρκεια της κομματικής του ηγεσίας και γραφειοκρατίας, ελπίζοντας ότι τα τεράστια λάθη που έγιναν μπορούν να διορθωθούν κάτω από την δική μας βούληση και πίεση.

Παίρνουμε τον ΣΥΡΙΖΑ στα χέρια μας γιατί είναι η μόνη ρεαλιστική προοπτική και ελπίδα για το μέλλον απέναντι στη ΝΔ του Μητσοτάκη.