Η ιστορία μια πολιτικής απάτης…

Στο νομοσχέδιο Χατζηδάκη παραχωρείται ρητά το δικαίωμα στις πλατφόρμες να χρησιμοποιούν εργαζόμενους ως αυτοαπασχολούμενους εφόσον η σύμβαση που συνάπτεται με τον διανομέα πληρεί τέσσερα συγκεκριμένα κριτήρια.

Προσέξτε, το κριτήριο που βάζει ο νόμος δεν είναι τι πραγματικά συμβαίνει, αλλά τι προβλέπεται στην σύμβαση. Για παράδειγμα ότι ο διανομέας μπορεί να χρησιμοποιήσει υπερεργολάβο, ανεξάρτητα αν το κάνει ή όχι.

Με άλλα λόγια υποδεικνύει στις πλατφόρμες τη σύμβαση που πρέπει να κάνουν για να μην έχουν πρόβλημα, όπως πχ στην Αγγλία ή στην Ιταλία όπου τα δικαστήρια επέβαλαν σε ανάλογες περιπτώσεις να προσλάβουν τους διανομείς σαν εργαζόμενους και επέβαλαν και πρόστιμα.

Για να πουληθεί καλύτερα το πακέτο, ο υπουργός ισχυρίστηκε πως η διάταξη βασίζεται σε απόφαση του ευρωπαϊκού δικαστηρίου (C692/19 Bridges vs Yodel delivery). Τι συμβαίνει στα αλήθεια; Τα κριτήρια που ισχυρίζεται η κυβέρνηση ότι ενσωμάτωσε στην πραγματικότητα είναι τα κριτήρια της κοινοτικής οδηγίας 2003/88.

Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι η απόφαση λέει το ακριβώς αντίθετο από τον νόμο Χατζηδάκη. Δεν μένει στο τυπικό της σύμβασης αλλά αναφέρει ρητά ότι για να είναι ένας διανομέας αυτόαπασχολουμενος πρέπει πρώτον η ανεξαρτησία που του δίνει η σύμβαση να μην είναι πλασματική και δεύτερον να μην είναι εφικτό να αποδειχθεί η εξάρτηση του από τον δυνητικό εργοδότη του.

Μπορείς να διαγράψεις εύκολα μια εφαρμογή, όμως το νομικό πλαίσιο παραμένει. 

* Ο Πάνος Κορφιάτης, είναι πρώην Ειδικός Γραμματέας του Σώματος Επιθεωρητών Εργασίας / Πηγή: Facebook