Ο ηγεμόνας είναι πανίσχυρος και συμπεριφέρεται ως πανίσχυρος  ηγεμόνας. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης στο απώτατο, μέχρι στιγμής, σημείο  της δύναμης του, «καθάρισε» με συνοπτικές διαδικασίες τόσο τον Νότη Μηταράκη, όσο και τον Γιώργο Πατούλη. Κι εκείνοι έσκυψαν το κεφάλι, ψέλλισαν κάποιες δικαιολογίες μαζί με συγγνώμες, έβαλαν την ουρά στα σκέλια και πειθάρχησαν στην δύναμη του ηγεμόνα.

Ελπίζοντας στην μελλοντική  μεγαλοσύνη του και στην συγχώρεση που μπορεί να τους ξαναδώσει καρπούς από το δέντρο της εξουσίας. Όπως την συγχώρεση που έλαβαν, για παραπτώματα του παρελθόντος, οι δήμαρχοι Άργους και Σπάρτης Δημήτρης Καμπόσος και Πέτρος Δούκας. Τους επανέφεραν στη ΝΔ χωρίς πολλά-πολλά λόγια. Έτσι έκρινε ο ηγεμόνας έτσι έγινε. 

Δεν είναι παράξενη η σημερινή αποδοχή με σκυμμένο το κεφάλι της απόφασης του ηγεμόνα. Ήταν αναμενόμενη. Στο μέγιστο σκάνδαλο των υποκλοπών που δεκάδες κυβερνητικά στελέχη και στελέχη των ενόπλων δυνάμεων παρακολουθούνταν δεν ακούστηκε το παραμικρό κιχ.

Όλοι έσκυψαν το κεφάλι και κάποιοι από αυτούς δικαιολόγησαν και τις παρακολουθήσεις. ‘Όπως ο Άδωνης Γεωργιάδης. Είναι εντυπωσιακό ότι κανένα από τα δεκάδες κυβερνητικά στελέχη που παρακολουθούνταν δεν διαμαρτυρήθηκε, δεν ζήτησε εξηγήσεις δεν κατέθεσε μηνυτήρια αναφορά και δεν τόλμησε να τα βροντήξει κάτω υπερασπιζόμενος την τιμή και την υπόληψη του. Αντίθετα όλοι τους δουλόφρονες, αποδέχτηκαν ότι μπορεί και να είναι ένοχοι και καλώς παρακολουθούνταν και συνέχισαν σα να μην συνέβη τίποτα.

Ο «λαός» που πάντα αρέσκεται στους πατερούληδες της εξουσίας, που ζητά από τους ηγέτες του συνεχώς να επιβεβαιώνουν τη δύναμη τους με προγραφές και διαγραφές, παρακολουθεί με θαυμασμό τον Μητσοτάκη να συμπεριφέρεται ως απόλυτος άρχων. Ο «Κούλης» που μετατράπηκε σε ένα απόλυτο εξουσιαστικό εξάρτημα δύναμης έχει την αποδοχή της πλειοψηφίας της κοινωνίας. Μιας κοινωνίας που εκτονώνεται για τις καταστροφικές συνέπειες των πυρκαγιών και την φούσκα του επιτελικού κράτους με τις συμβολικές θυσίες των Μηταράκηδων και των Πατούληδων. Και έτσι ο ηγεμόνας παραμένει αλώβητος.

Οι διαγραφές, καρατομήσεις, παύσεις κυβερνητικών στελεχών γίνονται σχεδόν αποκλειστικά με επικοινωνιακούς όρους. Εξυπηρετούν σκοπιμότητες της στιγμής. Και πάντα καλύπτεται πίσω από αυτές η ανάγκη του Μητσοτάκη να παραμένει ανέγγιχτος και ατσαλάκωτος. 

Αυτό είναι το τοπίο σήμερα. Και δεν πρόκειται να αλλάξει την υπόλοιπη τετραετία. Ο Μητσοτάκης θα προσπαθεί με νύχια και με δόντια να παραμείνει τεφλόν. Ώσπου ο κυρίαρχος λαός να την δει αλλιώς. Να τον βαρεθεί, να πάψει να δικαιολογεί τις πολιτικές του, να τον δει ξανά ως «Κούλη» και να τον κατεβάσει από το βάθρο του. Και να ανεβάσει στο ίδιο βάθρο κάποιον άλλο. Ο ίδιος «κυρίαρχος λαός».

Και η ζωή θα συνεχίζεται με τον ίδιο λαό και άλλον πρωθυπουργό…