Η παραίτηση του κυρίου Όθωνα Ηλιόπουλου δημιουργεί ξανά αναταράξεις στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ.  «Παραιτούμαι υπέρ του εκλεγμένου Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ Στέφανου Κασσελάκη», δήλωσε ο Όθωνας Ηλιόπουλος.

Όμως η διαδικασία αντικατάστασης ενός παραιτηθέντα βουλευτή δεν έχει να κάνει με τη βούληση του και τις δηλώσεις του, αλλά με την εκλογική νομοθεσία. Και από ότι φαίνεται δεν υπάρχει πρόβλεψη στην εκλογική νομοθεσία, ότι εφόσον ο παραιτηθείς  βουλευτής είναι εκπρόσωπος του απόδημου ελληνισμού αντικαθίσταται από έναν επίσης εκπρόσωπο του απόδημου ελληνισμού, όπως είναι ο Στέφανος Κασσελάκης. 

Αυτό που φαίνεται να ισχύει είναι ότι για να καταλάβει ο Στέφανος Κασσελάκης την έδρα, αφού είναι 9ος στην λίστα, θα πρέπει να παραιτηθούν πέντε υποψήφιοι του ψηφοδελτίου επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ που προηγούνται. Αξιοσημείωτο είναι ότι η όγδοη του ψηφοδελτίου Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ κυρία Ζωρζέτα Λάλη, φαίνεται να εμμένει στη θέση που είχε διατυπώσει τον περασμένο Μάρτιο ότι δεν έχει πρόθεση να παραιτηθεί, ώστε να αποκτήσει  κοινοβουλευτική ιδιότητα ο Στέφανος Κασσελάκης. Η κυρία Ζωρζέτα Λάλη στηρίζει σήμερα τη Νέα Αριστερά. 

Η Νέα Αριστερά διαθέτει 11 βουλευτές που αποχώρησαν από τον ΣΥΡΙΖΑ. Ο ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του Ιουνίου του 2023 εξέλεξε 47 βουλευτές. Με τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών του 2024 είναι σαφές ότι η Νέα Αριστερά διαθέτει σήμερα επιπλέον βουλευτές από όσες η λαϊκή βούληση τις έδωσε. Η κυρία Ζωρζέτα Λάλη δεν μπορεί να κατανοήσει ότι αυτή την έδρα δεν δικαιούται ηθικά η Νέα Αριστερά να την διεκδικεί. Και αυτό δεν έχει να κάνει με οποιαδήποτε στήριξη στον Στέφανο Κασσελάκη και στον σημερινό ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. Έχει να κάνει με την ηθική της αριστεράς που οφείλει να δίνει το θετικό παράδειγμα στην κοινωνία. Ακόμα και αν κάτι δεν είναι προς το συμφέρον της.

Δυστυχώς όλος ο χώρος της αριστεράς βρίσκεται σε περιδίνηση. Ο ΣΥΡΙΖΑ καθημερινά δημιουργεί αντιαισθητικές, προβληματικές καταστάσεις. Υπόθεση Πολάκη, υπόθεση Λινού, υπόθεση πισίνας Κασσελάκη στις Σπέτσες. Αυτές τον απαξιώνουν περαιτέρω και χάνει ταχύτατα τα τελευταία ψήγματα της αξιοπιστίας του.  Η Νέα Αριστερά παγιδευμένη μέσα στην αλαζονεία της «αριστερότητας» της, δεν κατανοεί πόσο έντονα και γιατί αποδοκιμάστηκε στις  πρόσφατες ευρωεκλογές. Το ΚΚΕ ακίνητο ως Βούδας παρατηρεί και φοβάται μήπως κουνηθεί και χάσει την αιώνια ακινησία του που το διατηρεί στη ζωή. Το ΠΑΣΟΚ που δεν είναι ακριβώς αριστερά, αλλά υπήρξε έντονα ριζοσπαστικό, κινείται μεταξύ της «μετρημένης» αντίδρασης του Νίκου Ανδρουλάκη για τις υποκλοπές, της φιλομητσοτακικότητας της Άννας Διαμαντοπούλου και του από μηχανής Θεού Χάρη Δούκα που ακόμα δεν τον είδαμε Θεό τον φαντασιωνόμαστε.

Και μ’αυτά και μ’αυτά, ζει και βασιλεύει το σύστημα Μητσοτάκη που νομιμοποιεί τις υποκλοπές και σήμερα παίζει εντελώς μόνο του χωρίς αντίπαλο. Και αυτό δεν είναι απαραίτητα πλεονέκτημα γι’αυτό, γιατί κάλλιστα μπορεί να ηττηθεί από τον ίδιο του τον εαυτό και από το τίποτα…

«Όταν πηδάς εσύ πηδάει και όλη η Ελλάδα». Καυτές, καμένες, μέρες του Αυγούστου. Ολυμπιακοί αγώνες τέλος. Ραντεβού το φθινόπωρο…