Το καθεστώς του Ενός και Μοναδικού Ανδρός, που έχει ήδη περιέλθει σε αδιέξοδο, σχεδόν σε όλους τους τομείς, οικονομικό, χρηματοοικονομικό και στην μετατροπή του σε ένα πραγματικό αστυνομικό κράτος. Κατά τη διάρκεια των τεσσάρων ημερών του διαταχθέντος εγκλεισμού, μεταξύ 23ης και 26ης Μαΐου, οι οργανώσεις των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και τα αντιπολιτευόμενα ΜΜΕ κατέγραψαν παράνομη και δυσανάλογη αστυνομική βία εναντίον, τουλάχιστον εφτά, πολιτών, συμπεριλαμβανομένων ανηλίκων, σοβαρά προσβεβλημένων από τον κορωναϊό, οι οποίοι φέρεται ότι παραβίασαν τους κανόνες της καραντίνας.

Το νέο στοιχείο είναι ότι, ενώ, κατά το παρελθόν, τα θύματα της αστυνομικής βίας ήταν, κυρίως, Κούρδοι -κάτοικοι, είτε μεγαλουπόλεων στα δυτικά της χώρας, είτε της ανατολικής και της νοτιοανατολικής πλευράς της-, αυτή τη φορά η καταστολή εφαρμόζεται σε ολόκληρη την Τουρκία.

Στις πόλεις της Τυρολόης της επαρχίας Ραιδεστού ή της Αρνταχάν στην τουρκικο-γεωργιανή συνοριακή περιοχή, των Αδάνων νοτίως, της Ίσρα και του Ντιγιαρμπακίρ νοτιοανατολικά, όπως και στην πρωτεύουσα και σε τρεις συνοικίες της Κωνσταντινούπολης, η αστυνομία «αντέδρασε όπως ο στρατιώτης ενός κατοχικού στρατού», διαπίστωσαν τα θύματα και οι αυτόπτες μάρτυρες.

«Εάν ο Υπουργός Εσωτερικών προβαίνει σε βίαιες δηλώσεις, τότε οι αξιωματικοί του ενεργούν κατά αυτόν τον τρόπο. Θέλουν να κάνουν ολόκληρη την κοινωνία να σιωπήσει», δήλωσε ο Saruhan Oluc, βουλευτής και εκπρόσωπος του «Δημοκρατικού Κόμματος των Λαών» («HDP») (Κούρδοι και Αριστερά, 60 εκ των 600 εδρών).
Από την πλευρά της, η Ayse Yildirim, αρθρογράφος του ιστότοπου «Arti Gercek», πιστεύει ότι το καθεστώς του Ερντογάν επιθυμεί να οικοδομήσει μια «αυτοκρατορία φόβου», προκειμένου να εξουδετερώσει ολόκληρη την κοινωνία. «Η κυβέρνηση πολλαπλασιάζει καθημερινά την καταστολή, με στόχο να την καθιερώσει», γράφει.
Επιθετικό στο εσωτερικό της χώρας, επιθετικό και στο εξωτερικό της, το καθεστώς του Ερντογάν στοχεύει στην απόκρυψη των πολιτικών και οικονομικών του αποτυχιών.

Η προπαγάνδα αυξήθηκε σημαντικά στα κυβερνητικά ΜΜΕ, τα οποία διακηρύσσουν νίκες σε όλα τα μέτωπα, δηλαδή, στον αγώνα κατά της πανδημίας, στη Συρία και τη Λιβύη. Ενώ, ταυτόχρονα, η Τουρκία κατατάσσεται ένατη στον κατάλογο των χωρών ως προς τον αριθμό θανάτων και κρουσμάτων κρορωναϊού. Η Άγκυρα εξακολουθεί να βρίσκεται σε διένεξη με την Ουάσιγκτον και, ταυτόχρονα, τη Μόσχα, ως προς το θέμα της Συρίας και της Λιβύης.

Ο Ερντογάν συνεχίζει να αναζητά πιστώσεις στις διεθνείς χρηματοοικονομικές αγορές και δεν έχει ακόμη λάβει θετική απάντηση, ενώ η αξία της τουρκικής λίρας βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση.

Η κυβέρνηση, εκμεταλλευόμενη την προκαλούμενη από την πανδημία αναταραχή, δεν άλλαξε την πολιτική της και συνεχίζει την πάλη ενάντια στη δημοκρατία και την αντιπολίτευση.

Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι το κόμμα του Ερντογάν έχασε την πλειοψηφία, ακόμη και με την υποστήριξη του ακροδεξιού εταίρου του. Θέλουν τώρα να αλλάξουν τον εκλογικό νόμο και τον νόμο περί πολιτικών κομμάτων, για να αποτρέψουν μια πιθανή νίκη της αντιπολίτευσης, η οποία έχει ενισχυθεί με τη συμμετοχή δύο νέων κομμάτων, που προέρχονται από το (κυβερνόν) «Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης» «AKP»: του «Deva» («Κόμμα της Δημοκρατίας και της Προόδου»), του πρώην Υπουργού Οικονομίας  Αλί Μπαρμπατζάν και του «Gelecek» («Κόμμα του Μέλλοντος»), του πρώην Πρωθυπουργού Αχμέτ Νταβούτογλου.

Η έλλειψη μιας ισχυρής και ενωμένης αντιπολίτευσης θα αποτελούσε τη βασική αιτία παραμονής, επί μακρόν, του Ερντογάν στην εξουσία, αλλά ένα -όχι αμελητέο- μέρος των υποστηρικτών του Προέδρου αρχίζει ήδη να εκφράζει τη δυσαρέσκειά του. Έπεται και συνέχεια…