Ο κοινός δρόμος μου με τον ΣΥΡΙΖΑ έχει πάψει από καιρό. Συγκεκριμένα από τον Σεπτέμβριο 2016, όταν επέλεξα να παραιτηθώ από Γενικός Γραμματέας Υποδοχής προσφύγων, για να μην ταυτιστώ με την καταστροφική πορεία του τότε υπουργείου. Ωστόσο διατηρώ καλούς φίλους στον χώρο αυτό, και σε αυτούς απευθύνεται η παρούσα ανοιχτή επιστολή, σχετικά με την προσεχή εκλογή του προέδρου τους. Διευκρινίζω ότι ανέκαθεν υπήρξα ένας αριστερός πολίτης, αποφεύγοντας κάθε είδους μανιχαϊσμού. Δεν πιστεύω ότι όλοι οι αριστεροί είναι υποχρεωτικά οι «καλοί» και όλοι οι δεξιοί οι «κακοί», ούτε το αντίστροφο. Σέβομαι φίλους δεξιούς, που είναι έντιμα συνεπείς σε θεμελιακές αρχές τους, όπως δυσκολεύομαι να σεβαστώ κάποιους αριστερούς, που ανεμίζουν κόκκινα λάβαρα, «μαρξιστές» στην αντιπολίτευση και υποτελείς στο ΔΝΤ στην κυβέρνηση.  

 Αγαπητοί Φίλοι του ΣΥΡΙΖΑ, καλείστε τώρα να εκλέξετε νέο πρόεδρο μετά την καθαίρεση του κ. Κασσελάκη. Περιττό να διευκρινίσω ότι δεν ανήκω καθόλου στους υποστηρικτές του.  Δεν με συνδέει απολύτως τίποτα το κοινό μαζί του. Ωστόσο, διακρίνω ένα λογικό επιχείρημα στις εκκλήσεις του. Είναι τουλάχιστον παράδοξο να απαγορευτεί σε ένα μέλος, το οποίο υποστηρίζεται από περίπου τους μισούς ψηφοφόρους του κόμματός σας, να διεκδικήσει ισότιμα με άλλους υποψήφιους, το αξίωμα του προέδρου. Καταλαβαίνω βέβαια ότι οι αιτιάσεις που βαρύνουν τον κ. Κασσελάκη είναι σοβαρότατες. Αλλά, άλλες τόσες βαρύνουν από μέρους του, τους επικριτές του. Ποιος είναι πιο αρμόδιος να κρίνει τους μεν και του δε, πλην της βάσης του κόμματος; Είναι δεδομένο ότι η μια πλευρά κατέχει την πλειοψηφία στην υπάρχουσα Κεντρική Επιτροπή. Μπορεί όμως μια πλειοψηφία να απαγορεύσει στην μειοψηφία να αναζητήσει την ψήφο των μελών της οργάνωσης σε μια δημοκρατική διαδικασία; Προφανώς θα ήταν αντιδημοκρατικό. Εξάλλου, αν η πλειοψηφία της Κεντρικής Επιτροπής πιστεύει ότι είναι και πραγματική πλειοψηφία του κόμματος, δεν έχει λόγο να φοβηθεί την αναμέτρηση.

 Ας το πούμε λοιπόν χωρίς περιφράσεις. Η επικρατούσα ομάδα στη διοίκηση του ΣΥΡΙΖΑ επιχειρεί να ακυρώσει την δημοκρατική αναμέτρηση, διότι φοβάται ότι θα την χάσει. Με άλλα λόγια εφαρμόζει την αρχή «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα». Είναι μια στάση ευρέως διαδεδομένη σε όλα τα κόμματα. Η Ιστορία όμως διδάσκει ότι ισχύει το αντίστροφο: τα μέσα προκαθορίζουν τον σκοπό! Κανένας ευγενής σκοπός δεν έχει επιτευχτεί με αθέμιτα μέσα. Αλλά η χρήση αθέμιτων μέσων σταθερά οδηγεί σε καταστροφικά αποτελέσματα.

 Αγαπητοί Φίλοι του ΣΥΡΙΖΑ, μην κάνετε αυτό το λάθος. Θα ήταν κάτι σαν μια «ζαβολιά» που θα στραφεί τελικά εναντίον σας. Πόσο μάλλον, το «κακό που σας βρήκε» πορεύεται από την ίδια την δική σας πολιτική. Ο κ. Κασσελάκης είναι προϊόν των δικών σας επιλογών και δεν θα ήταν έντιμο (αλλά ούτε και αποτελεσματικό), να τον κηρύξετε εκ των υστέρων νόθο τέκνο. Βέβαια, το να τον αντιμετωπίσετε πολιτικά ενώπιων της βάσης σας, συνεπάγεται μια επώδυνη αυτοκριτική για το πως φτάσατε στο σημείο αυτό. Μέχρι τώρα έχετε κάνει την οικονομία αυτής της αυτοκριτικής. Όμως, όσο καθυστερείτε, τόσο πιο επίπονη θα γίνεται.

Καταλαβαίνω πόσο δύσκολο είναι για ανθρώπους που θέλουν να έχουν σταθερή αναφορά την ιστορία της Αριστεράς, να κατέβουν σε μια αναμέτρηση όπου τους αμφισβητεί με αξιώσεις, στην ίδια τους την βάση, κάποιος σαν τον κ. Κασσελάκη. Η πολιτική εντιμότητα όμως το επιτάσσει. Μόνο αν το κάνετε και αν ταυτόχρονα προχωρήσετε σε μια πραγματική αυτοκριτική ανάλυση για την στροφή που κάνατε μετά το «Όχι» του 2015, θα σας δοθεί μια ευκαιρία να ξαναχτίσετε ένα αυθεντικά αριστερό ΣΥΡΙΖΑ. Μια «νίκη» μέσω διαδικαστικού αποκλεισμού του κ. Κασσελάκη, θα οδηγήσει μόνο σε μια βαθύτερη απαξίωση του κόμματός σας.