«H εναλλακτική πολιτική πρόταση: ποιο πρόγραμμα; ποιες συμμαχίες;» είναι το θέμα της εκδήλωσης που διοργανώνει η πολιτική κίνηση «Κοινωνία Πρώτα» την Τετάρτη 18 Σεπτεμβρίου, στις 7 μμ, στο Polis Café, Πεσμαζόγλου 5 (Στοά Βιβλίου). Ενδιαφέρον παρουσιάζει η σύνθεση του πάνελ: Γιάννης Δραγασάκης (ΣΥΡΙΖΑ), Ιωάννα Κοντούλη (Οικολόγοι Πράσινοι), Νίκος Κοτζίας (ΠΡΑΤΤΩ), Σταμάτης Μαλέλης (Δημοκρατικός Ελεύθερος Σοσιαλισμός), Νότης Μαριάς (Αντιμνημονιακοί Πολίτες), Πάρις Μουτσινάς (Κοινωνία Πρώτα), Θεόδωρος Παραστατίδης (συνεργαζόμενος Κοινωνία Πρώτα), Νίκος Σταυρογιάννης (Νέα ΜΕΡΑ), ο Νίκος Τσούκαλης (ΔΗΜΑΡ) και ο Γιώργος Φλωρίδης (Κοινωνικός Σύνδεσμος).  Της Αγγελικής Σπανού

Ads

Στη διάρκεια αυτής της εκδήλωσης, που θα συντονίσει ο δημοσιογράφος Κώστας Αρβανίτης, θα γεννηθεί «μια νέα πολιτική κίνηση», όπως προαναγγέλλει ο ανεξάρτητος βουλευτής Οδυσσέας Βουδούρης, μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής της κίνησης «Κοινωνία Πρώτα».

Διαβάστε τη συνέντευξη:
 
«Κοινωνία Πρώτα»: Πολιτική κίνηση, κόμμα ή φόρουμ διαλόγου;

Είναι μια πολιτική κίνηση που στοχεύει να γίνει κόμμα σύντομα και να συμβάλλει στο διάλογο για μια εναλλακτική πολιτική πρόταση, η οποία θα βγάλει την κοινωνία από την κρίση.
 
Γιατί ένα ακόμη πολιτικό κόμμα σε αυτό το πολιτικό σκηνικό, σε αυτή την φορτισμένη περίοδο; Τι προσδοκάτε; Που στοχεύετε;

Όσοι θεωρούν ότι το υπάρχον πολιτικό σύστημα είναι καλό, έχουν κάθε λόγο να μας κοιτούν με μισό μάτι. Όσοι όμως χαίρονται με το τέλος του σαθρού δικομματισμού, που μας έφερε στα σημερινά δεινά, σίγουρα μας κοιτούν με ενδιαφέρον. Ζούμε μια μεταβατική πολιτική περίοδο. Το παλιό αργοπεθαίνει. Το νέο γεννιέται μέσα από έναν επώδυνο τοκετό. Ίσως πολλές από τις νέες πολιτικές κινήσεις να είναι εφήμερες, κυρίως αυτές που δημιουργούνται μόνο γύρω από ένα πρόσωπο. Άλλες όμως θα στεριώσουν. Θα επικρατήσουν αυτές που έχουν πραγματικό λόγο ύπαρξης, δηλαδή που έχουν διακριτό πολιτικό εγχείρημα, το οποίο εκφράζει μέρος της κοινωνίας.
 
Ποιο είναι το δικό σας διακριτό εγχείρημα; Ποια είναι συγκεκριμένα η πρότασή σας;

Δύο είναι τα βασικά διακριτά στοιχεία. Το πρώτο αφορά το πολιτικό μας εγχείρημα. Είμαστε ενάντια στη μνημονιακή πολιτική. Η ανατροπή αυτή της πολιτικής είναι απαραίτητος όρος, αλλά όχι και ικανός. Χωρίς μεταρρυθμιστικό έργο, που να αφορά πολιτικό σύστημα, δημόσια διοίκηση και παραγωγικό μοντέλο, απλώς θα μεταφέρονταν η χώρα στην προηγούμενη κατάσταση. Αυτή ακριβώς που οδήγησε στο μνημόνιο! Το μεταρρυθμιστικό μας πρόγραμμα βάζει σε πρώτη γραμμή την καταπολέμηση του πελατειακού συστήματος, την αναδιοργάνωση της δημόσιας διοίκησης στη βάση της αξιολόγησης και όχι της μονιμότητας, το οικονομικό μοντέλο που συνδυάζει δυνατό δημόσιο πυλώνα, ενίσχυση της ελεύθερης πρωτοβουλίας και κοινωνική οικονομία.

Το δεύτερο διακριτό στοιχείο είναι η πρόταση ενός κομματικού σχηματισμού, όχι πυραμιδικού και με παγιωμένες τάσεις, αλλά δικτυακού και με μέγιστη πρωτοβουλία κάθε μέλους.
 
Η πολιτική σας πρόταση προσεγγίζει την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί δεν ανταποκρίνεστε στο άνοιγμα του για συγκρότηση ενός μεγάλου αντιμνημονιακού μετώπου;

Λέμε ναι σε ένα τέτοιο μέτωπο υπό τον όρο της συμφωνίας ενός «Κοινού Προγράμματος». Δηλαδή, ενός προγράμματος, που θα προκύπτει από μια ευρεία διαβούλευση στη βάση, θα περιέχει γενικές κατευθύνσεις αλλά και  πολύ συγκεκριμένα μέτρα. Και βέβαια θα είναι απολύτως δεσμευτικό. Οι πιρουέτες που βιώσαμε με την ΔΗΜΑΡ πρέπει να μας γίνουν δίδαγμα. Οι συμφωνίες στην κορυφή δεν δεσμεύουν κανέναν. Μόνο όταν η βάση έχει ενστερνιστεί ένα πρόγραμμα, υπάρχει ελπίδα αυτό να τηρηθεί.
 
Και οι προσπάθειες για την ανασυγκρότηση της κεντροαριστεράς; Δεν θεωρείτε ότι είναι απαραίτητη για την πολιτική έκφραση του κεντρώου χώρου;

Με το σύνθημα της κεντροαριστεράς πορεύτηκε το ΠΑΣΟΚ. Αυτό το εγχείρημα, αυτός ο κύκλος, έχει κλείσει. Εξάλλου το κέντρο δεν ήταν ποτέ πολιτικό εγχείρημα, ήταν και παραμένει γεωγραφικός χώρος. Και για το λόγο αυτό, έχω πει ότι, προσωπικά, δεν με εκφράζει ο όρος «κεντροαριστερά». Όπως δεν με εκφράζει και ο όρος «ριζοσπαστική αριστερά», τον οποίο θεωρώ πλεονασμό. Εξ ορισμού η αριστερά είναι ριζοσπαστική και δεν προσθέτουν κάτι άλλες διαχωριστικές γραμμές. Η μεγάλη πρόκληση σήμερα, είναι να κερδίσουμε όλους τους πολίτες που βρίσκονται σε αυτό το γεωγραφικό κεντροαριστερό χώρο, στις αριστερές πολιτικές προτάσεις.
 
Η κυβέρνηση διανύει ακόμη μια περίοδο ευφορίας προβάλλοντας δυο επιτυχίες: επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος στο τέλος του 2013 και νέο πακέτο στήριξης, χωρίς επιπρόσθετα μέτρα. Πως αξιολογείτε αυτόν τον ισχυρισμό;

Ψευδεπίγραφες επιτυχίες. Πραγματική επιτυχία θα ήταν η επίτευξη πλεονάσματος χάρη στην αύξηση των εσόδων. Αν μειώνεις μισθούς, συντάξεις, δημόσιες επενδύσεις και κοινωνικό κράτος, ακόμα πιο γρήγορα απ’ όσο μειώνονται τα έσοδα, μαθηματικά κάποια στιγμή θα προκύψει ένα «πλεόνασμα». Το τραγικό είναι ότι παρ’ όλες τις περικοπές, το πιο πιθανό είναι ότι δεν θα υπάρξει τελικά πλεόνασμα!

Όσο για το τελετουργικό «δεν θα υπάρξουν άλλα μέτρα», το ακούμε εδώ και 3 χρόνια! Είναι τόσο προφανές ψέμα, που ακόμα και αυτοί που το αρθρώνουν δυσκολεύονται ακόμη και να προσποιηθούν ότι το πιστεύουν.
 
Η ανασυγκρότηση του δημόσιου τομέα φαίνεται ότι είναι και δική σας προτεραιότητα. Συνεπώς, συμφωνείτε με την κινητικότητα;

Η κινητικότητα είναι μια θετική έννοια. Η κυβέρνηση όμως την χρησιμοποιεί ως λεκτικό τέχνασμα. Όπως έχει μετονομάσει τη διάλυση του κοινωνικού κράτος «μεταρρύθμιση», έτσι ονομάζει τις «μεταχρονολογημένες» απολύσεις «κινητικότητα», «διαθεσιμότητα», «εφεδρεία» κοκ. Αν επρόκειτο πραγματικά για κινητικότητα, η κυβέρνηση θα είχε ξεκινήσει από μια αξιολόγηση των αναγκών. Αυτή θα είχε προσδιορίσει τον αριθμό των υπό κίνηση υπαλλήλων. Σε αυτή την περίπτωση, θα είχαμε συμφωνήσει. Ακόμα και αν προέκυπτε ένας αριθμός μεγαλύτερος από εκείνον που έχει ανακοινωθεί. Εδώ όμως τα πράγματα έγιναν ανάποδα. Χωρίς απολύτως καμία εκτίμηση των αναγκών, η Τρόικα διέταξε 4.000 απολύσεις τώρα. Και η κυβέρνηση σκέφτηκε 12.500 «κινούμενους» για να δικαιολογήσει αυτό τον αριθμό απολύσεων.
 
Σας ανησυχεί η άνοδος της Χρυσής Αυγής με δεδομένο ότι πολλά από τα χαρακτηριστικά της σημερινής Ελλάδας είναι παρόμοια με εκείνα το μεσοπολέμου στην Ευρώπη και ιδιαίτερα στη Γερμανία;

Ναι με ανησυχεί. Αλλά αυτό που με ανησυχεί περισσότερο είναι η άστοχη αντίδραση των πολιτικών κομμάτων, ακόμα και εκείνων της αριστεράς. Όσοι πιστεύουν ότι η αντιμετώπιση του ναζιστικού φαινομένου γίνεται με διάλογο και μάλιστα σε βάθος χρόνου, δεν έχουν διδαχτεί πραγματικά από την ιστορία. Η ΧΑ δεν είναι πολιτικό κόμμα, είναι οργάνωση που απειλεί, εξυβρίζει, κακοποιεί, παρανομεί ανοιχτά. Δεν το πράττουν μεμονωμένα και ατομικά. Το πράττουν συστηματικά και ως συλλογικότητα. Με απλά λόγια είναι μια εγκληματική οργάνωση. Ας το συνειδητοποιήσουμε όσο είναι καιρός.
 
Με δυο λόγια τι σηματοδοτεί το όνομα του κόμματος σας: «Κοινωνία Πρώτα»;

Ακούμε συνέχεια για τη «σωτηρία της χώρας». Ποια είναι η «χώρα» που θα σωθεί, όταν ο μισός πληθυσμός θα είναι άνεργος ή υποαπασχολούμενος και ο άλλος μισός θα δουλεύει χωρίς εγγυημένο ελάχιστο μισθό, χωρίς εργασιακά δικαιώματα, όταν οι οικογένειες κατά χιλιάδες θα χάνουν την ιδιόκτητη πρώτη κατοικία τους, όταν η υγεία θα είναι εμπορεύσιμο προνόμιο, όταν η δήθεν δημόσια εκπαίδευση  θα είναι ένα πρόσχημα για να τροφοδοτείται ο ιδιωτικός τομέας;

Ο κ. Στουρνάρας θέλει να απελευθερώσει τις κατασχέσεις για να μην καταρρεύσουν οι τράπεζες. Παρόλο που ο κ. Προβόπουλος δηλώνει ότι διαθέτουν «μαξιλάρι» 13 δισ. ευρώ, για οποιαδήποτε περίπτωση παρουσιαστούν πρόσθετες κεφαλαιακές ανάγκες. Άξια το κόμμα του θα μπορούσε να ονομαστεί «Οι Τράπεζες Πρώτα».
Το όνομα της κίνησής μας σηματοδοτεί πως, για μας, έξοδος από την κρίση είναι η συνοχή και η ευημερία της κοινωνίας.