Το κρύο τσουχτερό και η αγωνία μεγάλη. Θα υπάρξει συμμετοχή του λαού στη συγκέντρωση συμπαράστασης στην κυβέρνηση στο Λευκό Πύργο? Και ξαφνικά βρίσκομαι αντιμέτωπος με χιλιάδες λαού. Η σύνθεση των διαδηλωτών για πρώτη φορά δεν θυμίζει κομματική εκδήλωση. Παρούσες όλες οι ηλικίες, με κυρίαρχο κομμάτι τους νέους. Συναντώ ανθρώπους του συντηρητικού χώρου,. Βαθειά συγκινημένοι φωνάζουν συνθήματα συμπαράστασης στην ελληνική κυβέρνηση. Εντύπωση προκαλεί το γεγονός πως τα συνθήματα δεν στέφονται ενάντια στη Γερμανία, γενικά και αόριστα. Καταγγέλλουν την πολιτική  της γερμανικής κυβέρνησης, ζητούν μια Ευρώπη των λαών και των πολιτών, αλληλέγγυα με τους ανθρώπους του μόχθου, μια Ευρώπη που σέβεται τους λαούς της.

Η οδός Τσιμισκή και γενικά το Κέντρο της πόλης πλημμυρίζει από ανθρώπους. Πρόσωπα αισιόδοξα, χωρίς εκείνο το συχνά παράλογο κομματικό πάθος. Οι άνθρωποι συνομιλούν, αναρωτούνται, αν τελικά οι θέσεις της χώρας μας θα ακουστούν και θα γίνουν σεβαστές από τα όργανα της Ε.Ε. Για πρώτη φορά γίνεται διαδήλωση μαζική χωρίς την ύπαρξη αστυνομικών δυνάμεων, αλλά και χωρίς την εμφάνιση των «γνωστών-άγνωστων» κουκουλοφόρων, χωρίς καταστροφές καταστημάτων, αυτοκινήτων κλπ., τις οποίες επικαλούνταν οι προηγούμενες κυβερνήσεις, προκειμένου να νομιμοποιούν  στη συνείδηση των πολιτών τους κρατικούς μηχανισμούς καταστολής και την κτηνώδη αστυνομική βία στους δρόμους και της πλατείες των ελληνικών πόλεων.

Ο ελληνικός λαός, στην πλειονότητά του, επιβεβαιώνει με τη στάση του ότι είναι πολιτικά ώριμος.  Αποδεικνύει πως η μαζική ειρηνική παρουσία του στις διαδηλώσεις με καθαρά ευρωπαϊκό προσανατολισμό είναι εκείνη η δύναμη που μπορεί να αποφέρει αποτελέσματα. Η πιο αποτελεσματική μορφή «βίας» δεν είναι οι καταστροφές, οι συγκρούσεις και η άρνηση του διαλόγου αλλά η μαζική ειρηνική διαμαρτυρία με στόχους και συνθήματα που υπακούουν στη λογική εξυπηρέτησης των συμφερόντων του κοινωνικού συνόλου.

Η διαδικασία αναζήτησης και συγκρότησης της νέας ελληνικής ταυτότητας  και η ανάκτηση της εθνικής μας αξιοπρέπειας εντός της Ε.Ε. βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη. Αν τα όργανα της Ε.Ε. αρνηθούν να συμπαρασταθούν τον ελληνικό λαό, υπακούοντας στα κελεύσματα του χρηματοπιστωτικού συστήματος και της ολιγαρχίας και καταδικάζοντας τους ανθρώπους της εργασίας στη φτώχεια και την εξαθλίωση, τότε οι Ευρωπαίοι πολίτες  θα κληθούν να επιλέξουν ανάμεσα στην Ευρώπη των λαών και των πολιτών και την Ευρώπη των κερδοσκόπων και των υποτακτικών τους.

* Ο Ζήσης Δ. Παπαδημητρίου είναι ομότιμος καθηγητής του Τμήματος, Νομικής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης