Έχουν πραγματοποιηθεί πια 27 συνεδριάσεις στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο της Αθήνας για την πολύκροτη υπόθεση με κατηγορούμενο τον ηθοποιό και σκηνοθέτη Δημήτρη Λιγνάδη, ο οποίος κατηγορείται για τέσσερις βιασμούς ανδρών (τριών ανήλικων και ενός ενήλικα). Δεν έχω λείψει ούτε από μία. Μετά και την απολογία του, είμαι πλέον σίγουρη ότι είναι αυτός που σκηνοθετεί τον Αλέξη Κούγια όλον αυτόν τον καιρό. 

Θα μπορούσε να ειπωθεί ότι είναι κρίμα για έναν καταξιωμένο σκηνοθέτη και πρώην καλλιτεχνικό διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου, να καταντάει να σκηνοθετεί τον Αλέξη Κούγια. Τον Αλέξη Κούγια, ωστόσο, τον επέλεξε ο ίδιος ο Δημήτρης Λιγνάδης ως πρωταγωνιστή στην σημαντικότερη παράσταση της ζωής του μετά από οντισιόν. Σ’ αυτήν που ενδέχεται να αποδειχτεί μια από τις τελευταίες παράστασεις της καριέρας του, ο Δημήτρης Λιγνάδης επέλεξε επί 1,5 χρόνο και 26 δικασίμους να μιλήσει μέσα από τον περιβόητο ποινικολόγο, ο οποίος σε κάποιες φάσεις μοιάζει αρχετυπικά κακός, σαν να ναι βγαλμένος από θεατρικό έργο.

«Επαγγελματίες ομοφυλόφιλοι», «λούγκρες», «αλλαξοκωλιές» είναι μερικοί από τους χαρακτηρισμούς που χρησιμοποίησε ο ποινικολόγος αυτό το διάστημα αναφερόμενος στους μηνυτές, κάθε φορά που έβλεπε ένα τηλεοπτικό μικρόφωνο μπροστά του.

Χαρακτηρισμοί που δικαίως δημιούργησαν οργή. Μετά και το «πατσαβούρες» που απηύθυνε σε δημοσιογράφους (στη Μαρία Λούκα και σ’ εμένα), την ημέρα που κατέθετε ο Νίκος Σ., έφτασε να τρεντάρει στο τουίτερ το χάσταγκ #Διαγραφή_Κούγια

Ίσως αυτή η ικανότητα να είναι η σημαντικότερη υπηρεσία που προσφέρει ο Αλέξης Κούγιας σε εντολείς σαν τον συγκεκριμένο κατηγορούμενο. Μέσα από τις ακρότητες και τις χυδαιότητες που κατά καιρούς εκστομίζει, καταφέρνει να παίρνει πάνω του τους προβολείς, αφήνοντας στη σκιά τον εκάστοτε εντολέα του και κατά συνέπεια τις κατηγορίες που τον βαρύνουν. 

Για τον Κούγια ο ρόλος όχι απλώς δεν είναι «κόντρα», αλλά αντίθετα, είναι γεννημένος γι’ αυτόν. Είναι όμως πια σαφές ότι ο Κούγιας εκτελεί υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες του Δημήτρη Λιγνάδη.

Μέσα από την αίθουσα 

Όλο αυτό το διάστημα τους κοιτάζω. Το έχει αντιληφθεί και ο ίδιος ο Κούγιας γι’ αυτό και κάποια στιγμή μου το επισήμανε… με τον τρόπο του. Είναι δουλειά μου (και) να τους κοιτάζω. Παρατηρώ λοιπόν όλον αυτόν τον καιρό τον Λιγνάδη να παίζει με ένα σταυρουδάκι, να το αφήνει στο τραπέζι που έχει μπροστά του για να γράψει κάποια σημείωση προς την υπεράσπισή του, να το ξαναπιάνει.

Οι σημειώσεις του μπορεί να μην φτάσουν ποτέ στα χέρια του Κούγια. Φιλτράρονται από τους βοηθούς του, οι οποίοι ξέρουν ότι τον μεγάλο πρωταγωνιστή τον διακόπτεις μόνο για εξαιρετικά σημαντικό λόγο. Αν κινδυνεύει λόγου χάρη να φάει τον προβολέα στο κεφάλι.

Σε τέτοιες στιγμές βέβαια επεμβαίνουν — ενδεικτικά αναφέρω τη στιγμή που ο συνήγορος ισχυριζόταν ότι κρατούσε στα χέρια του φωτογραφίες του σπιτιού του κατηγορούμενου που ο ίδιος είχε ανεβάσει στο προσωπικό του instagram, με στόχο να πείσει το δικαστήριο ότι λόγω αυτών των φωτογραφιών μπορούσαν να περιγράψουν λεπτομέρειες οι μηνυτές.

Τελικά, μετά από παρέμβαση της δικηγόρου υποστήριξης κατηγορίας, Μαρίας Κουρτέση, αποδείχτηκε ότι οι φωτογραφίες ήταν από το instagram του ενός μηνυτή, γεγονός που γυρνούσε τούμπα τον ισχυρισμό της υπεράσπισης. Όσο κι αν προειδοποιούσαν τον πρωταγωνιστή, ο προβολέας έπεσε τελικά στο κεφάλι του. 

Τους έχω δει επίσης να αστειεύονται σαν 15χρονα εις βάρος μιας μάρτυρα κατηγορίας. Όταν αυτή ξεπρόβαλε από την πόρτα της αίθουσας και άρχισε να κατευθύνεται προς το εδώλιο, ο Κούγιας μούτζωσε τον Λιγνάδη. Σαν να κορόϊδευε κάποιον συμμαθητή του για την γκόμενά του. 

Έχω ακούσει την αγωνία του σκηνοθέτη για τον ηθοποιό του. «Να προσέχεις, Αλέξη μου» του είπε ένα μεσημέρι που ο συνήγορος ζήτησε να αποχωρήσει νωρίτερα για μια υπόθεση στην Πελοπόννησο και φοβόταν μην τρακάρει τρέχοντας στην Εθνική. 

Έχω δει το νόημα του Κούγια προς τον Λιγνάδη στο στιλ «τα βλέπεις;», ακουμπώντας το δάχτυλο στο πλάι του κεφαλιού του, όσο ο συνήγορος υποστήριξης της κατηγορίας Γιάννης Βλάχος διάβαζε μια δήλωση του Αλί, του πρώτου μηνυτή, προς το δικαστήριο. Η κίνηση αυτή έγινε τη στιγμή στην οποία ανέφερε το πόσο τον δυσκόλεψε στην εξιστόρηση του καταγγελόμενου βιασμού του ο τρόπος με τον οποίο τον αντιμετώπισε ο Κούγιας και οι προσβολές που αυτός του απηύθυνε χωρίς να τον προστατεύει η έδρα. 

Σε αρκετές από τις πάμπολλες ανακοινώσεις που έχει εκδώσει ο ποινικολόγος αυτό το διάστημα, επαναλαμβάνει τη φράση «όπως με ενημέρωσε ο εντολέας μου». «Για να μην φάει μήνυση» υποστηρίζουν αρκετές και αρκετοί. Σίγουρα ισχύει και αυτό, αν λάβουμε υπόψη πόσες και πόσους έχει εξυβρίσει και προσβάλει ο Αλέξης Κούγιας κατά τη διάρκεια αυτής της υπόθεσης. Τα πρόσωπα που βρίζει και προσβάλλει, γνωρίζοντας πια τα πιστεύω του μέσω των αμέτρητων προσωπικών συνεντεύξεων που έχει δώσει, μπορούμε να υποψιαστούμε ότι θα τα έβριζε και θα τα πρόσβαλλε  με οποιαδήποτε αφορμή. Κάπως όμως θα έπρεπε να έχουν μπει στο ραντάρ του. 

Ο Κουν και ο Χατζιδάκις

Κατά τη διάρκεια της δίκης για τη δολοφονία του Κουμανταρέα, όπου υπερασπιζόταν τον έναν από τους δύο κατηγορούμενους, εκμυστηρεύτηκε στο δικαστήριο ότι δεν έχει ανοίξει ελληνικό βιβλίο από το 1974. Αγγλικά, όπως ο ίδιος έχει πει, δεν γνωρίζει. Άρα αρκετά βάσιμα μπορούμε να εικάσουμε ότι από το ‘74 δεν έχει ανοίξει κανένα βιβλίο, ελληνικό ή ξένο. Σε αυτή τη δίκη έγινε σαφές ότι ούτε από θέατρο γνωρίζει.

Ενδεικτικά αναφέρω την ημέρα όπου αδυνατούσε να εντοπίσει τη διαφορά μονόλογου και μονόπρακτου — του επισημάνθηκε από το κοινό κάμποσες φορές. Όσο δε αφορά στη μουσική του παιδεία, και πάλι κατά δήλωσή του, εξαντλείται στον Μητροπάνο, στον Πάριο, στον Τερζή, στον Σφακιανάκη, στον Μακρόπουλο και στον Γονίδη. Συνεπώς ο  Αλέξης Κούγιας μάλλον δεν δίνει την εντύπωση ενός ένθερμου θιασώτη του έργου του Χατζιδάκι ή του Κουν.  

Η ερώτησή αν είναι σύνηθες στο περιβάλλον των μεγάλων δασκάλων του θεάτρου να υπάρχουν ανήλικα και νεαρά άτομα, δεν ήταν δική του. Κι αυτό έγινε πια σαφές μετά τη χθεσινή απολογία του Δημήτρη Λιγνάδη. 

«Ο ίδιος ο Γ.Χ» είπε ο κατηγορούμενος αναφερόμενος σε έναν μάρτυρα κατηγορίας «μου έλεγε ότι άνηκε πολύ μικρός και ανήλικος στην παρέα του Χατζιδάκι […] Μιας και ανέφερα τον Μάνο Χατζιδάκι για μένα είναι ένα ιερό τέρας. Έτυχε να τον γνωρίσουμε με τον αδερφό μου στον Μαγεμένο Αυλό, ένα εστιατόριο, και πάντοτε ο Μάνος είχε παρέα νεαρούς μαθητές του. Αυτό το είπα για καλό, δεν εννοούσα ποτέ κάποιο σεξουαλικό υπονοούμενο. Για μένα αυτό είναι αυτονόητο, δεν έχει κάτι κακό».

Όταν κατέθεσε ο Γ.Χ, δέχτηκε σχετική ερώτηση από τον Κούγια:

Κούγιας: Από ποια ηλικία βρισκόσασταν στον κύκλο ανθρώπων του Μάνου Χατζιδάκι; 
Γ.Χ: Στα 17, Β’ Λυκείου. Τότε ο μπαμπάς ενός συμμαθητή μου δούλευε στην ΕΡΤ. Ήξερε τον ηχολήπτη του Χατζιδάκι. Έγραψα ένα demo και του το έδωσα. Τι σχέση έχει ο Χατζιδάκις; 
Κούγιας: Κακίζετε όλοι σας τον κ. Λιγνάδη ότι κάνει παρέα με τους μαθητές του. Είναι κακό ένας άνθρωπος που διδάσκει κάπου μετά το σχολείο να απολαμβάνει της εκτίμησης των μαθητών του;  
Με τον μουσικοσυνθέτη Γ.Χ έχω μιλήσει αρκετά στο περιθώριο της δίκης. Ήξερα ότι έχει μεγαλώσει σε «οικοτροφείο». Και δεν θα ξεχάσω τον θυμό που μου προκάλεσε το ειρωνικό γέλιο του Κούγια όταν σε μια αποστροφή του ο Γ.Χ είπε «τότε έμενα με τον πατέρα μου», αναφερόμενος σε μεταγενέστερη εποχή. 
Κούγιας: Πείτε μας πότε γνωρίσατε τον πατέρα σας πρώτη φορά; 
Πρόεδρος: Δεν μας ενδιαφέρει. 
Κούγιας: Σας βίασαν στο σχολείο που πήγατε; 
Γ.Χ: Τα έχετε μπερδέψει… Ο κ. Λιγνάδης τα έχει μπερδέψει. Στη Β’ Λυκείου είχα μια συμμαθήτρια που την βίασαν και την σκότωσαν και ήσασταν συνήγορος του κατηγορούμενου.  
Κούγιας: Αυτά μας τα έχει πει ο κ. Λιγνάδης… 

Ο Γ.Χ είχε μιλήσει για αυτή την υπόθεση με τη συμμαθήτριά του στον Λιγνάδη. Είναι κάτι που τον έχει στιγματίσει και φαίνεται ακόμα και σήμερα όταν αναφέρεται σε αυτήν. Ο Λιγνάδης προφανώς δεν είπε αυτό στον Κούγια, γιατί τότε θα έπρεπε να θεωρήσουμε τον ποινικολόγο εντελώς ανόητο να έχει αυτή την γνώση και παρ’ όλα αυτά να δίνει πάσα στον μάρτυρα να επαναλάβει μέσα στο δικαστήριο ότι ο συνήγορος υπεράσπισης του κατηγορούμενου για βιασμούς, υπερασπίζεται βιαστές και δολοφόνους συστηματικά. 

Ο κατηγορούμενος σκηνοθετώντας τον συνήγορό του, θέλησε να διαλύσει ψυχικά τον Γ.Χ, υπενθυμίζοντάς του τα δυσκολότερα χρόνια της ζωής του και τη βία που έχει υποστεί. Βία που όσες και όσοι ασχολούμαστε με την παιδική προστασία και τις λεγόμενες «δομές προστασίας», ξέρουμε ότι ενδημεί (και) μεταξύ των παιδιών σε όλα τα ιδρύματα ανεξαιρέτως. Βία έχει υποστεί, όχι βιασμό.   

Ο Κούγιας όμως με τον ναρκισσισμό που τον διακρίνει, νιώθει άνετα να βγει και εκτός κειμένου — με τραγελαφικά έως ολέθρια αποτελέσματα καμιά φορά… 

«Το Σπίτι του Παιδιού»*

Στη χθεσινή απολογία, ο κατηγορούμενος δέχτηκε ότι φιλοξένησε για κάποιο διάστημα (μικρότερο ή μεγαλύτερο) δύο από τους μηνυτές. 

Ο Π. κατάγεται από την Ουκρανία. Το επίμαχο διάστημα ήταν ανήλικος και ζούσε στην Ελλάδα με την οικογένειά του, χωρίς χαρτιά. Και οι δυο του γονείς ήταν αλκοολικοί και βίαιοι. Ο πατέρας του τον χτυπούσε με την ζώνη, τον τιμωρούσαν με στέρηση τροφής. Ο πατέρας του εξαφανιζόταν για μεγάλα διαστήματα. Λίγο πριν καταλύσει στο σπίτι του Λιγνάδη, ζούσε με κομμένο ρεύμα και νερό σε ένα σπίτι που νοίκιαζε η μάνα του και δεν πλήρωνε ενοίκια, με αποτέλεσμα να τους απειλούν με έξωση. 

Κούγιας: Που τρώγατε;
Π.: Στο τραπεζάκι της κουζίνας.
Κούγιας: Δεν είχατε ρεύμα;
Π.: Είχαμε γκαζάκι.
Κούγιας: Πόσα πιάτα είχατε;
Π.: Σίγουρα 4 πιάτα.
Κούγιας: Αφού δεν είχατε νερό πως πλένατε τα πιάτα;
Π.: Υπήρχε δυνατότητα με μπουκάλι νερό.
Κούγιας: Δηλαδή αγοράζατε μπουκάλια νερό;
Π.: Έπαιρνε η μητέρα μου και τα γέμιζε απ’ έξω.
Κούγιας: Τις φυσικές σας ανάγκες, πώς τις ξεπλένατε;
Π.: Υπήρχαν φορές που δεν ξεπλέναμε την τουαλέτα.
Κούγιας: Δηλαδή όταν γνωρίσατε τον κατηγορούμενο ήσασταν άπλυτος;

Όταν κατέθετε είχε ήδη ξεσπάσει ο πόλεμος στην Ουκρανία. Η μάνα του που ενδιαμέσως είχε φύγει από την Ελλάδα, τις ημέρες της κατάθεσης βρισκόταν σε προσφυγικό καταυλισμό στην Πολωνία. Ο Π. της έστειλε 200 ευρώ από τα 600 που βγάζει για να φύγει από την εμπόλεμη περιοχή. 

«Ένιωθα εμπιστοσύνη γιατί μου είπε ότι και ο δικός του πατέρας ήταν κακοποιητικός, του εξηγούσα τι βίωνα, ένιωθα ότι καταλάβαινε. Έλεγα είναι μια ευκαιρία για μένα να κάνω μια καινούργια αρχή, να διαβάζω, να αποφοιτήσω από το σχολείο κανονικά» είπε σε μια προσπάθεια να εξηγήσει πώς έμπλεξε με τον κατηγορούμενο.

Χτες ο Δημήτρης Λιγνάδης ρωτήθηκε από την έδρα: 

Πρόεδρος: Δεν τον ρωτήσατε αν έχει συγγενείς ή φίλους; Είναι σοβαρή ευθύνη να τον φιλοξενείτε.
Λιγνάδης: Βεβαίως τον ρώτησα. Του είπα μπορείς να έρχεσαι να διαβάζεις και να τρως. Γνωριστήκαμε τον Φεβρουάριο, ήρθε κάποια στιγμή να μείνει και μετά έφυγε. Ένα χρονικό διάστημα ο Π. έμενε και έφευγε, πήγαινε πίσω στο σπίτι του, αλλά δεν έμενε σπίτι μου κάθε μέρα αυτό το 8μηνο. Ναι, είναι μεγάλη ευθύνη και ίσως και λάθος μου που πήρα αυτή την ευθύνη.
Πρόεδρος: Δεν τον παραπέμψατε κάπου αλλού. Πώς τον δεχτήκατε έτσι; Δεν είναι κάτι συνηθισμένο.
Λιγνάδης: Το καταλαβαίνω, εγώ τον Π. τον πίστεψα. Έκανα, κ. Πρόεδρε, κάτι ασυνήθιστο, με καλή πρόθεση, με αγαθότατη πρόθεση.
Πρόεδρος: Δεν τον βοηθήσατε να πάει σε κάποια υπηρεσία με τη μητέρα του; Υπήρχαν κι άλλες λύσεις.
Λιγνάδης: Όχι, δεν του είπα να μετακομίσει απλά του είπα ότι μπορεί να έρχεται να τον βοηθάω. Αφού μπορώ να του παρέχω αυτά τα πράγματα είπα ας έρθει. Επίσης ο Π. πήγαινε σπίτι του από κάποιο διάστημα και μετά. Θεώρησα ότι κάπως τα πράγματα έχουν αποκατασταθεί με τη μητέρα του. Θέλω να κάνω σαφές ότι δεν μετακόμισε σπίτι μου. Απλά του είπα ότι έχει μια βρύση και μια λάμπα αν χρειαστεί. Κάποια στιγμή επειδή είμαι εργένης και για να μην αισθάνεται υποχρεωμένος αλλά και για παιδαγωγικούς σκοπούς του είπα αν μπορείς να μου καθαρίζεις και θα σου δίνω κάτι έναντι. Αλλά δεν γινόταν κάθε μέρα.
Πρόεδρος: Καθημερινές δουλειές;
Λιγνάδης: Ένα σφουγγάρισμα, ένα ξεσκόνισμα περισσότερο για να νιώθει ότι κάτι κάνει. Εγώ μπορώ να μένω και αξεσκόνιστος.

Ο Δημήτρης Λιγνάδης γνώριζε τι ζούσε ο Π. Πήρε στο σπίτι του ένα παιδί 17 χρονών για το οποίο γνώριζε ότι ήταν θύμα κακοποίησης και ακραίας παραμέλησης από την οικογένειά του και αντί ως ενήλικας  — και μάλιστα ενήλικας με τόσες διασυνδέσεις —  να ζητήσει βοήθεια για αυτό το παιδί, παραδέχτηκε ότι το έβαζε να κάνει δουλειές για «παιδαγωγικούς λόγους». 

Σε αυτό το παιδί που φόρτιζε το κινητό του στο σχολείο όταν δεν είχε ρεύμα στο σπίτι, έκανε αίτημα φιλίας στο facebook, μετά από μια τυχαία συνάντηση στον δρόμο. Ήταν πρωί, ο Π. πήγαινε σχολείο με την τσάντα στην πλάτη και ο Λιγνάδης έκανε τζόκινγκ. Είναι άγνωστο το πώς κατάφερε να τον εντοπίσει στα σόσιαλ μίντια. Η μόνη εξήγηση που βγάζει νόημα είναι να κατάλαβε σε ποιο σχολείο πήγαινε —γιατί διασταυρώθηκαν στον δρόμο του σχολείου —, να μπήκε στη σελίδα του σχολείου στο facebook και να τον εντόπισε από εκεί. 

Σε κάθε περίπτωση, ο Λιγνάδης γνώριζε όλη την ιστορία που πάγωσε την αίθουσα όσο ξεδιπλωνόταν. Την γνώριζε και συνειδητά άφησε τον συνήγορό του αποχαλινωμένο να ρωτάει έναν άνθρωπο που έζησε σε ακραίες συνθήκες κακοποίησης και φτώχειας σε καθεστώς ανηλικότητας και πλήρους ευαλωτότητας, αν πήγαινε άπλυτος στον κατηγορούμενο.

Επαγγελματίες ομοφυλόφιλοι και βίζιτες

Στο σπίτι του είχε φιλοξενήσει, όπως παραδέχτηκε στην απολογία του και έναν ακόμα μηνυτή, τον Σ. Ο Σ. καταγγέλλει ότι βιάστηκε από τον κατηγορούμενο στην Επίδαυρο. Είναι ο μηνυτής με τον οποίο επιχείρησε ο Αλέξης Κούγιας αναπαράσταση του βιασμού του εντός της δικαστικής αίθουσας, ξεσηκώνοντας κύματα οργής. 

Θυμάμαι τη σκηνή. Θυμάμαι να σηκώνεται από το έδρανό του, να τον πλησιάζει, να απλώνει τα χέρια του γύρω από το αδύνατο αυτό σώμα.  

Κούγιας: Σας έσφιξε, σας ακινητοποίησε, πονάγατε και σας έγλειφε με την γλώσσα του;
(επικρατεί ένταση)
Πρόεδρος: Κύριε συνήγορε, αν δεν υπάρχει κάτι άλλο μπορείτε να καθίσετε στη θέση σας.
Κούγιας: Φαντάζομαι αυτή η σκηνή έμεινε ανεξίτηλη στην μνήμη σας.
Όταν ανέκτησα την ψυχραιμία μου και ξανάστρεψα το βλέμμα μου στον κατηγορούμενο, τον είδα να παρακολουθεί ατάραχος τη σκηνή. Χτες, ρωτήθηκε από τον εισαγγελέα:    
Εισαγγελέας: Άρα το περιστατικό στην Επίδαυρο δεν έχει συμβεί ποτέ;
Λιγνάδης: Φυσικά δεν έχει συμβεί ποτέ αλλά πoιο είναι το γενικότερο συγκείμενο; Ότι είμαι με έναν άνθρωπο που τον παρακαλάω να κάνουμε κάτι ερωτικό, αυτός δεν το κάνει και κάποια στιγμή στην Επίδαυρο μου γλείφει τον ποπό και με ερεθίζουν τα γένια του και πάγωσα, γιατί όλοι λένε ότι πάγωσαν.
Εισαγγελέας: Για ποιον λόγο να κάνει την καταγγελία;
Λιγνάδης: Δεν ξέρω, εγώ είδα άτομα εντελώς διάτρητα που θα μπορούσαν να έχουν τα ταπεινά ελατήρια, να περιφέρουν τα δράματα τους γιατί αυτό έχει προσφέρει η συγκυρία, δείτε πόσους ακόλουθους έχει.
Ρωτήθηκε και από τις/ τους ενόρκους: 
Ένορκος: Για τις καταγγελίες του Σ. και του Π. που δεν αρνείστε ότι τους γνωρίζετε που οφείλετε η πικρία τους;
Λιγνάδης: Εάν με ρωτούσατε στις 25 Φεβρουαρίου δεν θα μπορούσα να φανταστώ. Η πικρία του Σ. είναι επειδή τον απέρριψα και αισθάνθηκε υποτιμημένος ότι δεν μπορεί να κάνει το επάγγελμα του ομοφυλόφιλου και επειδή δεν έπαιξε τον Μπίλυ Έλιοτ. Του είπα οι ερωτικές σου επιλογές, ο τρόπος που τις δείχνεις δεν είναι το επάγγελμά σου, δεν θα κάνεις καριέρα με αυτές, κάνε κάτι άλλο.

Και ναι, ο Δημήτρης Λιγνάδης ήταν το υποβολείο όλον αυτόν τον καιρό. Αυτός βρισκόταν πίσω από την διάσημη πια ατάκα του Κούγια για τους «επαγγελματίες ομοφυλόφιλους». Αυτός βρισκόταν πίσω από τις «βίζιτες» που ξεστόμισε για τους μηνυτές η κολλητή του φίλη και πρώην υφυπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων, Ελένη Κούρκουλα. Αυτός βρισκόταν και πίσω από την επανάληψη του χαρακτηρισμού από τον πρώην σύζυγο της Κούρκουλα, προσωπικό φίλο του Λιγνάδη και θιασάρχη, μιντιάρχη και τηλεοπτικού παραγωγού, Διονύση Παναγιωτάκη.

Η δικηγοράρα 

Επί 1,5 χρόνο και 26 δικασίμους, σε πολλές και πολλούς είχε δημιουργηθεί η εντύπωση ότι ο Κούγιας αυτενεργεί. Ότι ο αμφιφυλόφιλος Δημήτρης Λιγνάδης, κάπως θα τσιμπιέται, δεν μπορεί, όταν ακούει για επαγγελματίες ομοφυλόφιλους. Όταν παρακολουθεί τον συνήγορό του να επιδίδεται σε ανερυθρίαστα ομοφοβικά παραληρήματα — παραληρήματα για ανθρώπους που ο ίδιος έχει συναναστραφεί. 

Χτες αποδείχτηκε πια ότι ακόμα και η θεωρία της «σκευωρίας», είναι δική του. Την ανέλυσε εκτενώς. Η θεωρία για το Ελληνικό με την οποία πρωτοεμφανίστηκε ως υπερασπιστής ο Αλέξης Κούγιας, μάλλον ήταν δική του. Μετά όμως μπήκαν οι μεγάλες πένες… 

Ο Δημήτρης Λιγνάδης είπε στην απολογία του ότι δεν αναζήτησε καμιά «δικηγοράρα», επειδή στην αρχή δεν πίστεψε ότι θα την χρειαστεί. Η δικηγοράρα εντέλει όμως αποδείχτηκε απαραίτητη: ποιος θα μπορούσε να ενσαρκώσει καλύτερα το όραμα του μεγάλου μας σκηνοθέτη;

*Τα Σπίτια του Παιδιούείναι δομές που διαχειρίζονται περιπτώσεις σεξουαλικής κακοποίησης και εκμετάλλευσης ανηλίκων σε ένα περιβάλλον που δεν επανατραυματίζει τα ανήλικα θύματα. Υπάρχουν σε διάφορες χώρες.