Νίκος Μπίστης / Μετά τη χθεσινή καμπάνα Τραμπ, αντιφασιστικό μέτωπο

Τι Λαϊκό Μέτωπο, αντιφασιστικό θα χρειαστούμε. Βλέπω την ανησυχία σε βαθμό πανικού που έχει κατακλύσει κάθε λογικό δημοκράτη από όσα είπε ο Τραμπ και συμπύκνωσε σε ένα χαιρετισμό ο Μασκ.

Μαζί και εκείνοι που όταν προκρίναμε «Καμάλα και ας μην μας αρέσει τόσο» μας αντιμετώπιζαν με «αριστερή» υπεροψία,  με το βολικό για αναχωρητισμό από την πολιτική επιχείρημα ότι «όλοι το ίδιο είναι» .

Μερικοί μάλιστα υπερβαίνοντας τις ισες αποστάσεις άφηναν να εννοηθεί ότι με τον Τραμπ μπορεί να είναι και καλύτερα «γιατί δεν θα κάνει πολέμους».

Και ενώ ο Τραμπ ήταν σαφές ότι στο στόχαστρο μαζί με την Κίνα, έβαζε και την Ευρωπαϊκή Ένωση τον συναγωνίζονταν σε αντιευρωπαϊσμό.

Δεν θέλω να θυμίσω πόσοι έμειναν παγερά αδιάφοροι παρατηρητές όταν ο Τραμπ παρουσίαζε το σχέδιο που τώρα απειλεί να εφαρμόσει.

Τηρουμένων των αναλογιών μου θυμίζουν τους κομμουνιστές στον Μεσοπόλεμο όταν με προεξάρχοντες τους Γερμανούς ενώ ο Χίτλερ ανέβαινε αυτοί είχαν αναγορεύσει σε πρώτο εχθρό τους «σοσιαλφασίστες» σοσιαλιστές, σοσιαλδημοκράτες κλπ. Μέχρι που βρέθηκαν όλοι μαζί στο Νταχάου.

Και βέβαια μέχρι η Κομμουνιστική Διεθνής να αλλάξει γραμμή , να προβάλει τον αντιφασισμό  και να προκρίνει τα Λαϊκά Μέτωπα , με επιτυχημένο παράδειγμα αυτό της Γαλλίας.

Τώρα δεν υπάρχει Κομμουνιστκη Διεθνής, ούτε καν υποτυπώδες συντονιστικό κέντρο, ακόμα και το Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστερας (ΚΕΑ) έσπασε στα δυο.

Ενώ η Μαύρη Διεθνής προελαύνει η Αριστερά σε όλες της τις εκδοχές, κατακερματισμένη και αμήχανη ομφαλοσκοπεί. Αδυνατεί να συντονιστεί στα ήσσονα , δεν έχει σχέδιο για τα μείζονα.

Διακυβεύεται κυριολεκτικά η ύπαρξη της και όποιος δεν το καταλαβαίνει είναι βαθειά νυχτωμένος.

Η καμπάνα που ακούστηκε χτες σε όλη την οικουμένη, χτυπάει για όλους.

Ας κάνουμε το καθήκον μας, ότι αναλογεί στον καθένα μας. Ευρύτατα μέτωπα με όσους συνειδητοποιούν τον κίνδυνο και θέλουν βέβαια να τον αντιμετωπίσουν και όχι να συμβιβαστούν μαζί του. Όλα τα αλλά είναι δευτερεύοντα.