Ήταν να βάζεις τα κλάματα με την κηδεία του τέως – ο θεός να τον συγχωρέσει. Λες και δεν έφθανε η σκοτεινή ιστορία των υποκλοπών και η θεσμική εκτροπή για να μας μεταφέρει στο 1950, ήλθε και η κηδεία να το επιβεβαιώσει.

Η φερόμενη ως ιδιωτική τελετή μετατράπηκε σε πολιτικό φιλοβασιλικό σώου από τους προσερχόμενους πολιτικούς, συγγενείς ή/και φίλους του τεθνεώτος. Η βασιλεύουσα παρακμιακή νεο-μητσοτακική οικογενειοκρατία έκανε πάλι το θαύμα της εν μέσω ενός υποκριτικού κρεσέντο. Ο ιστορικός Σαμαρικός αναχρονισμός αγκαλιά με τους μαυροφορεμένους του ΛΑ.Ο.Σ και με το πιο σάπιο τμήμα του λεγόμενου εκσυγχρονισμού.

Μαύρη μαυρίλα πλάκωσε – μαύρη σαν καλιακούδα για την δημοκρατία.

Ο πρώην πρωθυπουργός επικαλέσθηκε την ανάγκη να μην αποκρύπτει η δημοκρατία την ιστορία της. Λες και η δημοκρατία δεν αποτιμά την ιστορία της και την καταστροφική βασιλεία του Κωνσταντίνου Β’, που οδήγησε στην δικτατορία  με τον βιασμό της δημοκρατίας και την εκχώρηση της μισής Κύπρου στην Τουρκία. Ψιλά γράμματα για τους νοσταλγούς.  

Η ΝΔ του νεο-μητσοτακισμού, πέρα από το φαιό της προπαγάνδας παραμένει ένα φεουδαρχικό κόμμα τεθλιμμένων συγγενών του τέως, ψαρεύοντας ψήφους μεταξύ των νοσταλγών. Η βασιλεία πετάχτηκε εκεί που έδειχνε το ιστορικό σκίτσο που κυριάρχησε κατά το δημοψήφισμα του 1974. Η δημοκρατία όμως, αν η κοινωνία δεν δείξει αντανακλαστικά,  μπαίνει σε περιπέτειες με τα εγκλήματα και την φαυλότητα της ηγεσίας Μητσοτάκη.

Αυτά τα εγκλήματα και την εκτεταμένη διαφθορά επιχειρούν να κρύψουν εκτός των άλλων κάτω από την γκλαμουριά μίας κηδείας που κάθε άλλο παρά ήταν μία ιδιωτική τελετή με το δικαίωμα της οικογένειας του τέως να τον θρηνήσει.

*Ο  Γ. Βαρεμένος είναι βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας και αναπληρωτής τομεάρχης Υγείας του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ.