Όταν οι επικίνδυνοι «ταγοί» πεθαίνουν γίνονται ακόμα πιο επικίνδυνοι. Ίσως γιατί εύκολα πλέον τους συγχωρούνται λάθη και αμαρτίες, αφού ως είθισται οι νεκροί δεδικαίονται. Και όταν οι επικίνδυνοι «ταγοί» δολοφονούνται από αντίπαλους τότε αμέσως ανάγονται σε ήρωες και μάρτυρες αθάνατους και θανατηφόρα επικίνδυνους.

Ads

Ο Οσάμα μπιν Λάντεν πέθανε! Ο μάρτυρας όμως γεννήθηκε και ίσως αυτό να προμηνύει μεγαλύτερα δεινά για την ανθρωπότητα και αιτία να μαρτυρήσουν ακόμα περισσότεροι αθώοι.

Ο ζωντανός Οσάμα μπιν Λάντεν θα μπορούσε κάποτε να είχε ξεθωριάσει ή και να ξεπέσει ακόμα στα μάτια των υποστηριχτών του και εκείνων που έχουν την ψευδαίσθηση πως «αγωνιζόταν» ενάντια στην Δυτική καταπίεση… παρά για την αντικατάσταση της από την καταπίεση τύπου Αλ Κάιντα. Ο νεκρός όμως Οσάμα μπιν Λάντεν όχι μόνο δεν θα ξεθωριάσει ή θα ξεπέσει ποτέ, αλλά θα λάμψει ως ιερό σύμβολο και θα αναχθεί σε ίνδαλμα, αφού οι νεκροί δεν διατρέχουν κίνδυνο αποκάλυψης της ματαιοδοξίας και των αδυναμιών τους και γι’ αυτό εύκολα ανάγονται σε ιδανικούς και ιδεατούς.

Το καλύτερο που θα μπορούσαν οι Αμερικανοί να κάνουν για τον Οσάμα μπιν Λάντεν (εκτός από το να τον δημιουργήσουν εξοπλίζοντας τον τη δεκαετία του 1980 ως σύμμαχο τους ενάντια στους Σοβιετικούς στο Αφγανιστάν) ήταν να τον θεοποιήσουν δολοφονώντας τον.

Ο τουρκικός στρατός και το τουρκικό κατεστημένο είχαν φερθεί πολύ πιο έξυπνα στην περίπτωση του Αμπντουλάχ Οτσαλάν στα τέλη της δεκαετίας του 1990. Αντί να δολοφονήσουν ή να εκτελέσουν τον Κούρδο ηγέτη και να κατασκευάσουν ένα ήρωα, τον καταδίκασαν σε ισόβια φυλάκιση και σταδιακά σε ισόβια αφάνεια και λήθη, καθιστώντας τον από άκρως επικίνδυνο σε απολύτως ακίνδυνο. Είχαν φροντίσει το μεταξύ να εκτοπίσουν την εικόνα του ατρόμητου αντάρτη διοχετεύοντας στα διεθνή ΜΜΕ εκείνη του φοβισμένου απολογητή.

Αντίθετα η είδηση του δολοφονημένου με σφαίρα στο κεφάλι μπιν Λάντεν εξευτελίζει περισσότερο τους αντιπάλους του παρά τον ίδιο, αφού διατηρεί το θρύλο του ήρωα που πολέμησε μέχρι τελικής πτώσης παρά να παραδοθεί.

Ο ίδιος ο Οσάμα μπιν Λάντεν είχε κάποτε προειδοποιήσει τους Αμερικανούς: «Αγαπούμε το θάνατο». Ίσως γιατί αντιλαμβανόταν πως μέσα από το θάνατο θα κέρδιζε την αθανασία και θα ενίσχυε την αρρωστημένη ιδεολογία του. Σε παρόμοια περίπτωση, αν ο Τζορτζ Μπους σκοτωνόταν σε μια τρομοκρατική επίθεση ίσως και να έσωζε και τον κόσμο και τον εαυτό του από τις επιπτώσεις των τραγικών αποφάσεων του και να έμενε στην παγκόσμια ιστορία ως ο Αμερικανός Πρόεδρος που «μαρτύρησε» για τη δημοκρατία και την ασφάλεια της ανθρωπότητας.… παρά ως μια τραγικά γελοία φιγούρα.