Εδώ και λίγο καιρό, εξ αιτίας της διαμαρτυρίας μου σε αστυνομικούς για κακοποίηση ενός μετανάστη που είχαν ήδη συλλάβει, βρίσκομαι αντιμέτωπος με βαριές κατηγορίες.

Ads

Σκοπός αυτού του κειμένου δεν είναι η εξιστόρηση της προσωπικής μου ταλαιπωρίας και οι πολιτικές της προεκτάσεις. Έχει ήδη δημοσιευθεί και αναπαραχθεί σε αρκετά έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα καθώς και στο διαδίκτυο.

Στο πλαίσιο αυτής της προσωπικής μου ταλαιπωρίας, είχαμε θέσει από την αρχή σα στόχο, με το δικηγόρο μου, και προφανώς τους συντρόφους και τους φίλους που με στηρίζουν, τη μεγαλύτερη δυνατή δημοσιοποίηση. Τη δημοσιοποίηση του αίσχους σαν πρώτη απάντηση από τη μεριά μας.

Έχω όμως τη χαρά και την υποχρέωση να αναφερθώ και σε κάποιους ανθρώπους που με τη συμβολή τους, η ιστορία αυτή έχει φτάσει πολύ μακριά.

Ads

Εντελώς ξαφνικά λοιπόν, παραμονή Χριστουγέννων, διαβάζω σε κάποια εφημερίδα, πως έχει φτιαχτεί ένα σάιτ που μαζεύει υπογραφές «Υπέρ Πέτρου Καπετανόπουλου». Αιφνιδιάζομαι. Μπαίνω στο σάιτ και μάλιστα έχουν μαζευτεί οι πρώτες 150 υπογραφές. Παθαίνω πλάκα! Ποιοι είναι τούτοι εδώ που εν αγνοία μου…

Διαβάζω παρακάτω: Μηνύματα. Συμπαράστασης. Αλληλεγγύης. Βουρκώνω. Αλλά έχω και τις ενστάσεις μου. Βρε ποιοι είναι τούτοι εδώ που το έστησαν; Συνεχίζω να διαβάζω και ξαναβουρκώνω.   

Μέσω του μέιλ κάνω την επαφή. Η πρώτη μου κουβέντα -προς  την άγνωστή μου ως τότε, δημοσιογράφο και σύμβουλο ψυχικής υγείας Κρυσταλία Πατούλη, στο τηλέφωνο, ήταν  ευγενικά επιθετική: «μα καλά δε μπορούσατε να με ρωτήσετε πριν»;

Με βούτηξε απ’ τα μούτρα: «άκουσε να σου πω, αυτό που έγινε μ’ εσένα ξεπερνάει κι εσένα κι εμάς. Είμαστε Έλληνες πολίτες που διαμαρτύρονται για αυτό που έχει συμβεί. Έχεις καμιά διαφωνία με το κείμενο;». 

«Όχι βρε παιδί μου, αλλά…»
«Καλά, αφού δεν έχεις συνεχίζουμε»!
Συνεχίζουμε λοιπόν…

Έρχονται καταιγιστικά υπογραφές και συγκλονιστικά μηνύματα απ’ όλη την Ελλάδα, αλλά και από το εξωτερικό.

Από παλιούς συμφοιτητές, που έχω να μάθω νέα τους είκοσι χρόνια. Από κάποιους έχοντες δημόσιο λόγο -όχι πολλούς, αλλά γι’ αυτό σημαντικούς. Από ανθρώπους γνωστούς, αλλά ως επί το πλείστον άγνωστους σε μένα. Που θέλω πια να τους κάνω όλους φίλους. Φίλους κανονικούς, όχι σαν του φέισμπουκ. Να πάω στην Κατερίνη ή στη Λάρισα και να πιω ένα τσίπουρο μαζί τους.

Γνώρισα από κοντά την Κρυσταλία. Τον άνθρωπο που έστησε το σάιτ και πήρε την πρωτοβουλία. Έναν άνθρωπο παθιασμένο, που παράτησε τα πάντα επί μέρες, που έκανε 48ωρα αγρύπνιας με τσιγάρα και καφέ πάνω στον υπολογιστή, για να δουλεύει και να συντονίζει την ομάδα της, ώστε να φτάσει η διαμαρτυρία πολύ μακριά.

Επειδή έχει μια πίστη που τη βροντοφωνάζει: Δεν είσαι αυτό που λες, αλλά αυτό που κάνεις. Και επειδή πίστεψε στο σημαντικό αυτής της ιστορίας -στο να διαμαρτύρεσαι για τη κακοποίηση ενός ανθρώπου…

Ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ λοιπόν στην Κρυσταλία. Και στον Μιχάλη Καβουριάρη, στον Γιάννη Προβελέγγιο, στην Laura Weikel, στους μεταφραστές Christine Cooreman, Ρένια Πουρνάρα, Eλένη Δουμίτσα, Κρίτων Ηλιόπουλο, όπως και τον μεταφραστή από το jungle-report.blogspot.com, αλλά και την Πόπη, που εργάζονται πυρετωδώς μαζί της – λόγω της ημερομηνίας κατάθεσης της λίστας υπογραφών στην Εισαγγελία.

Κάθε ιστορία βγάζει «ηθικόν δίδαγμα». Εγώ, με την «Επιτροπή Αλληλεγγύης» θα συνεχίσουμε να μαζεύουμε υπογραφές στο δρόμο και στους εργασιακούς χώρους, με τον παραδοσιακό τρόπο: στιλό, χαρτί, τζίφρα. Το κίνημα, μέσω διαδικτύου. Προφανώς κάθε διαδικασία έχει τη σπουδαιότητά της και αλληλοσυμπληρώνονται.

Το ηθικόν δίδαγμα που εγώ εξάγω, δεν έχει να κάνει με τη διαδικασία, αλλά με την ουσία:

μη φοβόμαστε τίποτα, εκεί έξω έχει πολλούς, προφανώς αγνώστους σε μας που είναι  μαζί μας, δίπλα μας. Και όπως λέει η φίλη μου η Μέλπω «είμαστε πολλοί, θα γίνουμε περισσότεροι και στο τέλος θα νικήσουμε».-
Πέτρος Καπετανόπουλος

***

Σημείωση – υπενθύμιση από το κίνημα διαμαρτυρίας:

Οι πρώτες υπογραφές από τις 22/12/12 έως και τις 6/1/13 το πρωί, κατατέθηκαν με υπόμνημα στην Εισαγγελία. Για ότι νεώτερο, θα ενημερώνουμε στο  yperkapetanopoulou.wordpress.com. Εν τω μεταξύ, συνεχίζεται ακατάπαυστα η συλλογή υπογραφών. Διαδίδουμε και ζητάμε συμπαράσταση και από το εξωτερικό…

Το κείμενο διαμαρτυρίας είναι πλέον διαθέσιμο και στα Αγγλικά, Ισπανικά, Ιταλικά, Πορτογαλικά Γερμανικά, Γαλλικά, εκτός από ελληνικά, ενώ λάβαμε μηνύματα  συμπαράστασης από το εξωτερικό (π.χ. Βραζιλία,  Ισπανία), όπως επίσης ενημερώσεις αναδημοσιεύσεων της προσπάθειας του κινήματος, από άλλες χώρες.

 

Παράλληλα, λαμβάνουμε μηνύματα συμπαράστασης – ψηφίσματα από συνδικαλιστικούς φορείς*, όπως και άρθρα από προσωπικότητες που αναφέρονται στην υπόθεση Πέτρου Καπετανόπουλου, και τη σημασία σας σε σχέση και με την πολιτική κατάσταση της χώρας.

 

Η συλλογή υπογραφών διεξάγεται με ειδική ηλεκτρονική φόρμα στα ελληνικά και στα αγγλικά, αλλά και μέσω avaaz.org στα ελληνικά και αγγλικά με τίτλο: “In Greece, being a citizen and a human being is a felony!”
 

Ευχαριστούμε όλους για την συμπαράσταση, όπως επίσης και όσους συμμετέχετε εθελοντικά σε όλη αυτή την προσπάθεια, αλλά και για τις πρωτοβουλίες, τις ιδέες και τις προτάσεις, με στόχο την καλύτερη επικοινωνία της συγκεκριμένης διαμαρτυρίας που αφορά όλους μας στο πρόσωπο του Πέτρου Καπετανόπουλου.
 

Κίνημα υπέρ του πολίτη Πέτρου Καπετανόπουλου, υπέρ της δημοκρατίας, της αλληλεγγύης, της δικαιοσύνης και κατά κάθε είδους φασισμού, όποια μάσκα κι αν φοράει.

Δεν θα επιτρεψουμε την ποινικοποίηση της αλληλεγγύης, και του χρέους μας για μια πιο δίκαιη κοινωνία, στο πρόσωπο του πολίτη Πέτρου Καπετανόπουλου… στο πρόσωπο όλων μας…-

***

***

***

***

“Κανένας μόνος του.”

yperkapetanopoulou.wordpress.com
image