Η Κα Μενδώνη έχει δώσει πολλές «ευκαιρίες» στον καλλιτεχνικό κόσμο για διαμαρτυρίες και όξυνση παθών. Δεν θα απαριθμήσω τις ευθύνες της στα τόσα προβλήματα των άνεργων μουσικών γιατί θα χρειαστώ σελίδες. Όμως, θα σταθώ στο θέμα του Δημήτρη Λιγνάδη, Διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου, και στη φράση της συνέντευξής της στις 19/2:

«Μας εξαπάτησε, με εξαπάτησε.»

Έμεινα ενεός! Από χρόνια τώρα, σε όλη τη γειτονιά, σε όλο το… βιλαέτι και το κουρμπέτι, ήταν «κοινό μυστικό» πως ο εν λόγω βιαστής, γνωστός σκηνοθέτης και θεατράνθρωπος, ήταν… λερωμένος απ’ την κορφή ως τα νύχια με καταγγελίες, μηνύσεις, καταγγελίες, φήμες, κουτσομπολιά επί του θέματος των βιασμών.

Το «τι κάνει νιάου-νιάου στα κεραμίδια» δεν το γνωρίζει η υπουργός. Όταν ο θεατρικός κόσμος βοά, η υπουργός… εξαπατάται.

Α π α ρ ά δ ε κ τ ο!

Αποδεικνύεται πως η υπουργός Πολιτισμού ΔΕΝ διαθέτει όσφρηση, ανακλαστικά, αποφασιστικότητα, γενναιότητα, προνοητικότητα, ευθιξία, αναγκαία πυγμή, δεν στέκεται στο ύψος των περιστάσεων, με αποτέλεσμα να αφήσει να συρθεί, να βρωμίσει και να διατηρηθεί επί μεγάλο χρονικό διάστημα η βαριά αρρώστια των ανομιών, των βιασμών και παιδεραστιών στο εμβληματικό μεγαλύτερο κεντρικό Θέατρο της χώρας!

Έλεος! Υπουργός σημαίνει υπευθυνότητα αποφάσεων και άμεσα ανακλαστικά.

Η «εξαπάτηση» που επικαλείται η Κα Μενδώνη είναι λέξη ν τ ρ ο π ή ς! 

Τώρα, μένει να δούμε τα ανακλαστικά του Πρωθυπουργού. Αναρωτιέμαι: θα «εξαπατηθεί» κι αυτός από την υπουργό του;