Μου προκαλεί αμηχανία κι έναν μικρό τρόμο το τρίπτυχο «Πατρίς-Θρησκεία-Οικογένεια». Είμαι άθεη κι έκανα παιδί εκτός γάμου. Όσο για την πατρίδα; Είμαι από τους ανθρώπους που στη φράση «ο Έλληνας διαπρέπει όταν φεύγει από την Ελλάδα» δεν βλέπουν κάποιο ιδιαίτερο DNA, που λάμπει συγκρινόμενο με τα DNA των άλλων εθνοτήτων και που ενεργοποιείται μαγικά όταν απομακρύνεται από την ελληνική πραγματικότητα. Άλλωστε τι άλλο είναι η ελληνική πραγματικότητα, παρά το πλέγμα των συνθηκών που δημιούργησαν οι πολιτικές όσων αυτή τη στιγμή καταγγέλλουν τις παθογένειες της κοινωνίας μας; Αντίθετα νιώθω μία τεράστια απογοήτευση, επειδή δεν υπάρχουν οι συνθήκες εκείνες που θα επέτρεπαν να αξιοποιηθεί όλο αυτό το ανθρώπινο δυναμικό εντός της Ελλάδας.

Σε οποιαδήποτε συζήτηση περί πατρίδας, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι οι ιδεολογικοί πρόγονοι των σημερινών πατριδοκάπηλων, έκλειναν στη φυλακή όσους πολέμησαν στην Εθνική Αντίσταση, δηλαδή τους πραγματικούς πατριώτες, για να ισχυροποιήσουν την πολιτική τους κυριαρχία. Έδωσαν έτσι στην έννοια του πατριωτισμού ένα περιεχόμενο, που εξυπηρετούσε τις πολιτικές τους επιδιώξεις. Το ίδιο κάνουν και οι εμπνευστές του όρου «πατριωτική Αριστερά», οι οποίοι ωστόσο δεν μας έχουν εξηγήσει το ακριβές περιεχόμενο του όρου.

Δεν ξέρω ποιος άνθρωπος, που θα ήθελε να μπορεί να ζει ελεύθερος, γοητεύεται από το τρίπτυχο «Πατρίς -Θρησκεία – Οικογένεια». Νομίζω πως δεν υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι. Υπάρχουν, όμως, άνθρωποι που δεν αντιλαμβάνονται τον κίνδυνο που ενέχει η πολιτική κυριαρχία αυτού του τρίπτυχου. Τις τελευταίες μέρες παρατηρούμε την γενικευμένη ευφορία των υποστηρικτών του Σύριζα, για το γεγονός ότι το τρίπτυχο «Πατρίς – Θρησκεία – Οικογένεια» δεν είναι αποκλειστικό προνόμιο της Δεξιάς. Όχι επειδή με κάποιο τρόπο επανανοηματοδοτήθηκαν οι έννοιες.

Ο κ.Κασσελάκης υπηρέτησε την πατρίδα έστω και για δύο εβδομάδες, συμμετείχε περήφανα στην στρατιωτική παρέλαση για την επέτειο της 25^ης Μαρτίου, συνομιλεί με ανώτατους κληρικούς και διαβάζει θρησκευτικούς ύμνους στα αγγλικά, ως μέρος του εκκλησιαστικού τελετουργικού. Ακόμα και η οικογένεια Κασσελάκη στη βάση της παρουσιάζεται ως μία κλασσική πατριαρχική οικογένεια. Αυτό που ενθουσιάζει τους οπαδούς του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι το ότι ο Σύριζα διεκδικεί πλέον με αξιώσεις ένα κομμάτι από την πίτα. Και μπορεί οι αντιδράσεις (της Νέας Αριστεράς κυρίως, ας μην γελιόμαστε) να ακύρωσαν την επίσκεψη Κασσελάκη στα γεράκια της AIPAC, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι άλλαξαν και τη ατζέντα του. Είναι, πλέον, σαφές, πως ο κύκλος στον οποίο απευθύνεται ο Σύριζα, έχει αλλάξει δομικά.

Το μόνο σίγουρο είναι πως, αν χαϊδεύεις την ακροδεξιά, ενισχύεις την ακροδεξιά. Μικρή σημασία έχει αν τελικά αυτή θα ψηφίσει ΝΔ, Βελόπουλο ή Σύριζα. Ή και ΚΚΕ ακόμα, λόγω της στάσης του στον γάμο των ζευγαριών ανεξαρτήτως φύλου και ας μην θεωρηθεί υπερβολή, έχουμε δει και πιο περίεργες αντιδράσεις από την Ελληνική κοινωνία, που δεν μπορεί κανείς να ισχυριστεί ότι η πολιτική ωριμότητα είναι από τα προτερήματά της.

Στο τέλος της μέρας, όταν απευθύνεσαι στην ακροδεξιά, απομένεις με μια ενισχυμένη ακροδεξιά, που καταλήγει να διατρέχει το μεγαλύτερο φάσμα του πολιτικού συστήματος. Κι αυτό για έναν άνθρωπο που θέλει να νιώθει ελεύθερος και να βλέπει γύρω του ελεύθερους ανθρώπους, είναι ένα πάρα πολύ κακό σενάριο.

• Η Μαργαρίτα Συγγενιώτου είναι λυρική τραγουδίστρια.