Μπορεί, από τη γέννηση της, η Δεξιά να είχε και να έπραττε μύρια κακά, αλλά ο καιροσκοπισμός της με τη σημερινή ηγεσία της έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο όριο.

Ένα πλήθος τυχοδιωκτικών κινήσεων, μια στρατηγική προπαγάνδας. «Πες, πες, κάτι θα μείνει στο τέλος», προκειμένου οι πολίτες να καταπίνουν αμάσητα, ότι τους σερβίρει! Για να αποπροσανατολίσει, χειραγωγήσει και ποδηγετήσει τη κοινή γνώμη, μέχρι να εδραιωθούν στη κοινωνία θέσεις εξυπηρέτησης των συμφερόντων τους. 

Ο Κ. Μητσοτάκης έχει εκμισθώσει ή εξυπηρετεί μηχανισμούς που η δουλειά τους είναι να σερβίρουν τη κυβερνητική γραμμή μέχρι εμπέδωσης. Πειθήνια ΜΜΕ, στρατευμένοι «δημοσιογράφοι», τηλεπερσόνες, και τρολ του διαδικτύου. 

Όπισθεν ολοταχώς Μητσοτάκη και για τους μετανάστες-εργάτες γης

Τι να πρωτοθυμηθούμε;

• Συμφωνία των Πρεσπών, «Εθνική μειοδοσία»
• Μη περικοπή συντάξεων, «με αντάλλαγμα το Μακεδονικό»
• Σκάνδαλο «Νοvartis», «ενορχηστρωμένη σκευωρία ΣΥΡΙΖΑ»
• Έγκλημα των Τεμπών «ανθρώπινο λάθος»
• Φορολόγηση ελεύθερων επαγγελματιών 
• Φαρμακευτική κάνναβη

  Η πολιτική διασυρμού των αντιπάλων της είναι ακόμα ένα όπλο της, ιδίως εναντίον αυτών που είναι μαχητικοί και διαθέτουν το ηθικό πλεονέκτημα..  

  Προσωπικά έχω επανειλημμένα διασυρθεί, πότε για την ευνοϊκή ρύθμιση για τη σύνταξη μου (που επανειλημμένα δικαιώθηκα δικαστικώς), πότε για την φαρμακευτική κάνναβη «ο Μπαλαούρας θέλει να μαστουρώσει τον κόσμο για να ξεχάσει το μνημόνιο», πότε ότι εξυμνώ τη δράση της «17ης Νοέμβρη» (και προεκλογικά), ακόμα και αν τα ηχητικά ντοκουμέντα τους διαψεύδουν, σε σημείο που μεγαλοδημοσιογράφος μεγάλου καναλιού να μου απαντήσει, «ου με πείσεις καν με πείσης»!! 

  Σημειώνω ότι όλα αυτά, ακόμα και με δικαστικές δικαιώσεις, ο διασυρμός εξακολουθεί να τρέχει στο διαδίκτυο.. 

Μεταναστευτικό: Τελευταία, αλλά όχι έσχατη κωλοτούμπα 

  Φέτος, τον περασμένο Μάρτιο, την «Παγκόσμια Ημέρα κατά του Ρατσισμού και του Φασισμού», γνωρίζοντας τις κινηματικές και βουλευτικές μου δραστηριότητες για τους μετανάστες-εργάτες γης (κινητοποιήσεις για ανθρώπινες συνθήκες εργασίας-διαμονής, «τροπολογία Μπαλαούρα» για το εργόσημο..) με κάλεσαν να χαιρετίσω στη Συνέλευση της Πανελλαδικής Κοινότητας των Μπαγκλαντεσιανών Εργαζομένων, στη Νέα Μανωλάδα.

Εκεί μίλησα για τα αυτονόητα, που αφορούσαν τις ακροδεξιές εμμονές της κυβέρνησης:

• Κατάργηση της απόδοσης ΑΜΚΑ, δηλαδή δεν μπορούνε να πάνε σε γιατρό ή νοσοκομείο.
• Κατάργηση του άρθρου 13α του Ν. 4384/2016 (εργόσημο). 

   Το 2020 ψήφισε νέα διαδικασία με συμφωνίες μετάκλησης εργατών από τρίτες χώρες. Οι εργοδότες πλήρωναν παράβολα και ζητούσαν εργάτες, που (αν) τους έπαιρναν, αυτό γινόταν μετά από 6-12 μήνες, όταν δηλαδή είχε τελειώσει η αναγκαία περίοδος! Δηλαδή διαδικασία χρονοβόρα, προβληματική, αμφίβολης αποτελεσματικότητας. Δεδομένων τούτων, οι μετανάστες σηκώθηκαν και έφυγαν για Ιταλία, Ισπανία, Νότια Γαλλία. Απέτυχε παταγωδώς με τα πειράματα της, θυσιάζοντας έτσι την ανάπτυξη πρωτογενή τομέα, οικοδομής και τουρισμού με έλλειψη εργατικών χεριών που μπορεί να καλυφθεί μόνο από οικονομικούς μετανάστες…

 Το τι έγινε τότε εναντίον μου απερίγραπτο. «Εισαγγελείς» φαρισαίοι και ψάλτες, με πρωτοσύγκελο Άδωνη Γεωργιάδη μου έκαναν σφοδρή επίθεση: Ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να κάνει την Ελλάδα ξέφραγο αμπέλι, ότι πήγα για ψήφους στους μετανάστες (που όμως δε ψηφίζουν)..  

Μη ψελλίζετε ψέματα. Ο χθεσινός Νόμος σας «είναι νομιμοποίηση μεταναστών» 

  Στο μεταναστευτικό και προεκλογικά ΝΔ και Άδωνης για τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ (και δικές μου), προχωρούσαν συνεχώς σε μισαλλόδοξες επιθέσεις, τώρα υιοθετούν θέσεις μας, κάνοντας στροφή 180°

Δεν είναι μόνο πολιτική στροφή είναι και ιδεολογική ήττα.

Τι θα πουλήσουν τώρα; Στενεύει ο πάγκος με τα ακροδεξιά-τρομοκρατικά φούμαρα πατριδοκαπηλίας. 

  Όμως, για τον «φόβο των Ιουδαίων», και όχι μόνο των «Σαμαράδων», αλλά της βάσης τους που γαλουχήθηκε με αυτά, δε τόλμησαν να προχωρήσουν σε ολοκληρωμένη λύση παίρνοντας υπόψιν τις προτάσεις παραγωγικών φορέων για τις ανάγκες της οικονομίας.     

Το μόνο που θα τους μείνει για τους ακροδεξιούς ακολούθους τους είναι να εξακολουθήσουν να φωνάζουν τη λέξη «λαθρομετανάστες»… 

*Κ. Καβάφης, «Τείχη»