«Μαχαίρι στην καρδιά εγίνη» θρηνεί ακόμη ο στίχος του Μάνου Ελευθερίου για το τρένο προς την Κατερίνη. Κι όμως πριν συμπληρωθεί μήνας δόθηκε η «εντολή» να γίνει η πολιτική αντιπαράθεση τσίρκο. Δεν θα το χαρακτήριζε κανείς ως συμπεριφορά φαβορί δεδομένου ότι στα φαβορί αρέσει το ήπιο κλίμα.

Ιδιαιτέρως τινές που κινδυνεύει η επανεκλογή τους πουλάνε στο κομματικό ακροατήριο αδιαλλαξία, πράγμα επίσης χρήσιμο αποκλειστικά σε συνθήκες επερχόμενης αντιπολίτευσης.

Άκουσαν ότι κάπως έτσι έφαγε ο Πολάκης τον Σταθάκη το 2019 και επηρεάστηκαν. Προσέθεσαν λοιπόν στην αήθεια του Μαξίμου και την προσωπική τους ευτέλεια.

Είναι χαρακτηριστική η περίπτωση μιας εκλογικής περιφέρειάς λαιμητόμου για την ΝΔ. Στην Β3 με Τέμπη, απλή αναλογική και προσθήκη Θεοδωρικάκου οι πλείστοι των τοπικών βουλευτών θα κάτσουν στον πάγκο. Μπάμπης, Βούλτεψη, Άννα Καραμανλή κορυβαντιούν όσο μπορούν ωστόσο κανείς τους δεν συγκρίνεται με τον ηρωικό Κυρανάκη.

Οι γνωρίζοντες προσθέτουν στην εκλογική ανάγκη, τον λαμπρό χαρακτήρα του και την οργή που δεν αξιοποιήθηκε. Ανήκει σε εκείνη την ομάδα ακραίων που αναδείχθηκαν κατά την προηγούμενη προεκλογική περίοδο, όταν η ΝΔ προσπαθούσε να καταπιεί το 7% της «Χρυσής Αυγής». Στην συνέχεια θεωρήθηκαν βαρίδια και τινες είδαν την έξοδο.

Κυρανάκης – Τζάκρη

Στο γνωστό επεισόδιο το εμφανώς προμελετημένο της συμπεριφοράς Κυρανάκη, η εμφατική απομίμηση της σκηνής Κασιδιάρη – Δούρου, παρότι ο κ. Κυρανάκης δεν είχε διαθέσιμο ποτήρι με νερό, και το συνολικό μισαλλόδοξο προφίλ που καλλιεργεί αποδεικνύουν ότι μιμείται τον κατάδικο.

Από το barbeque στα Διαβατά και την πατριδοκαπηλεία, στον ακραίο πολιτικό λόγο, στον σεξισμό, στην πλήρη ελευθερία της αγοράς που την γνωρίζει μόνο εξ αποστάσεως, προβάλει ένα ύφος με οίηση ενώ ανακυκλώνει πομφόλυγες και διακινεί ένα πακέτο διαρκούς διαδικτυακής ρητορικής μίσους.

Δηλώνει ότι εκπροσωπεί νέους ή τουλάχιστον όσους εξ αυτών έγιναν δοτοί πρόεδροι Ευρωπαϊκών οργανισμών στα 26 και βουλευτές στα 30! Τους «εκπροσώπησε» ala Μπογδάνος καταδίδοντας τα στοιχεία του φοιτητή Αλέξανδρου στην Πλατεία Νέας Σμύρνης όταν τον σακάτεψαν στο ξύλο άνευ λόγου το Πάσχα του 2021.

Όλα τα άνθη του κακού είναι διαθέσιμα στην περίπτωση Κυρανάκη σε καλή τιμή. Τα καταθέτει στην μάχη των επιγόνων στη ΝΔ που ήδη ξεκίνησε. Μέρος του ακροατηρίου της παράταξης  δυστυχώς είναι ήδη ή πρόκειται να καταστεί στη φάση της αντιπολίτευσης, μισαλλόδοξο. Πιθανώς οι εκ του ΛΑΟΣ είναι πολύ “συστημικοί” πια για να το εκφράσουν κι οι προηγηθέντες alternatives εξετέθησαν πρώιμα. Αυτός διακρίνει κενό κι ευκαιρία, οι άλλοι πόσο φρόνιμο είναι να τον ανέχονται, όχι μόνο για την υγεία της Δημοκρατίας αλλά για την υγεία και της Νέας Δημοκρατίας;

Περί  Ύφους και Ήθους

Ένας στους τρείς Έλληνες θα ψηφίσει ΝΔ, άρα και  πολλοί με σεβασμό στις αξίες που είδαν τον πολιτικό χώρο τους να μετατρέπεται σε κέντρο διερχομένων τυχοδιωκτών. Οι πιο παραδοσιακοί συγκινήθηκαν προ Τεμπών από το νεοαριστοτελικό αφήγημα της αριστείας. Αλήθεια στη χώρα της ρητορικής ως τέχνης της πειθούς, τι θα συμβούλευε για τα “debates” ο διαχρονικός Αριστοτέλης;

Εν αρχή ήν ο λόγος, ο οποίος αποτελείται από λογικά επιχειρήματα. Ένας πολιτικός πρέπει να επικαλείται τη λογική για να παρουσιάσει τον εαυτό του ως ικανό. Κι η επίκλησή της να μην είναι παραπλανητική έτσι ώστε να παρουσιάζονται τα επιχειρήματα ως λογικά ενώ απουσιάζει η εγκυρότητά τους. Δηλαδή ο Αριστοτέλης δίνει στη Ρητορική μια ηθική διάσταση.

Η δεύτερη ιδιότητα του ρήτορα είναι να εμφορείται από πάθος για την αλήθεια που υποστηρίζει, πράγμα σημαντικό δεδομένου ότι επιχειρεί να προκαλέσει συναισθηματική εμπλοκή π.χ. ελπίδα ή φόβο, αισιοδοξία ή απαισιοδοξία κ.λπ. Για να το πετύχει αυτό θα πρέπει ο ίδιος πρώτα – πρώτα να πιστεύει στην αλήθεια του με πάθος.

Και τρίτο είναι το ήθος, πράγμα που αφορά στο χαρακτήρα του ομιλητή και έχει σκοπό να ενισχύσει τις πεποιθήσεις του κοινού για την εντιμότητα και την ικανότητά του.
Αν το μέτρο επιβάλει την ισορροπία μεταξύ αυτών των στοιχείων σε έναν πολιτικό, τότε όσοι βαυκαλίζονται ότι επιλέγουν μεταξύ “αρίστων” γιατί να προικίσουν με δύναμη έναν άνθρωπο σαν τον κ. Κυρανάκη;

Για όσους πάλι αγνοούν τον Αριστοτέλη αλλά διαθέτουν τον κοινό νου: Πώς θα χαρακτήριζε ο συντηρητικός άνθρωπος στο σχολείο, στην οικογένεια ή στην γειτονιά τον νεαρό εκείνο που στην πρώτη του θητεία κάπου (οπουδήποτε κι όχι μόνο στη Βουλή) απευθύνεται με περισσή αυθάδεια σε ανθρώπους με 35 και 20 έτη θητείας;

Πώς θα χαρακτήριζε τον νεαρό εκείνο που άνευ λόγου απευθύνεται σε μια γυναίκα μεγαλύτερή του, που του μιλά στον πληθυντικό, με σκαιό τρόπο; Θα τον σύστηνε στο παιδί του ως πρότυπο προς μίμηση ή προς αποφυγή;

Ακόμη  λοιπόν κι όποιος βρίσκει υπερβολικές τις υποψίες για αναδυόμενο Κασιδιάρη-τσέπης δεν έχει κανένα λόγο να το ρισκάρει, αν τουλάχιστον δεν ανήκει στο ρεύμα εκτσογλανισμού της πολιτικής όπως θα έλεγε κι ο αρχηγός του.