Η απειλή θα είναι συνεχής για την ανθρωπότητα   όσο αυτοί που καθορίζουν τη τύχη του πλανήτη σφυρίζουν αδιάφορα σχετικά με  τις αιτίες που γεννούν πανδημικές κρίσεις. Η  καταστροφή της φύσης,  η μόλυνση των ωκεανών, η περιβαντολογική κρίση αποτελούν όχι μόνο  το υπέδαφος για την καταστροφή του πλανήτη, αλλά δημιουργούν και τις αιτίες   για πανδημικές κρίσεις όπως η συγκεκριμένη που βιώνουμε.  Είναι αξιοσημείωτο ότι η ταχύτατη καταστροφή των δασών τα τελευταία χρόνια σε Κίνα, Αφρική, Λατινική Αμερική με κορυφαίο παράδειγμα την  αποψίλωση του Αμαζονίου, συνοδεύτηκε από εξαφάνιση άγριων ζώων που αποτελούσαν τους ξενιστές και για τον κοροναιό. Οι ξενιστές εξέλειπαν και βρέθηκε ο νέος ξενιστής: Ο άνθρωπος.  Με άλλα λόγια βλέπουμε και σήμερα στη πανδημία  μία πτυχή που διατύπωσε σε ανύποπτο χρόνο ο Ρουσώ: Η φύση εκδικείται.

Η αιτία για την καταστροφή των δασών και της φύσης γενικότερα και άρα και της πανδημίας όπως και αυτών που θα ακολουθήσουν,  δεν είναι άλλη από το κυνήγι του καπιταλιστικού υπερκέρδους.  Η απληστία με άλλα λόγια  των ισχυρών ελίτ. Απληστία που  υπακούει σε αυτό ακριβώς που τόνισε ο Μαρξ ότι νόμος κίνησης  του κεφαλαίου στον καπιταλισμό  δεν  είναι απλά  το κέρδος αλλά η μεγιστοποίηση του κέρδους. Τα υπερκέρδη δηλαδή.  Η τάση αυτή ενισχύεται δραματικά στο σύγχρονο κόσμο όπως φαίνεται ανάγλυφα από την τεράστια ψαλίδα μεταξύ πλούτου και φτώχειας που μάλιστα διευρύνεται ακατάπαυστα.

Αυτή η  βασική αρχή του καπιταλισμού  είναι αυτή που καθόρισε το αίσχος με τις «πατέντες» των εμβολίων για συσσώρευση κερδών από τις μεγάλες πολυεθνικές φαρμακευτικές εταιρίες. Ένα αίσχος που βάζει τα κέρδη πάνω από τη ζωή και που συνεχίζεται όχι απλά με την ανοχή αλλά την ενθάρρυνση των κυβερνήσεων.

Για να αναχαιτιστεί δραστικά αυτή η καταστροφική τάση του καπιταλιστικού συστήματος για παραγωγή υπερκερδών,  απαιτείται η αποδυνάμωση των κυβερνήσεων που δουλεύουν για λογαριασμό του κεφαλαίου.  Απαιτείται η αλλαγή του πολιτικού συσχετισμού δυνάμεων ιδιαίτερα στην Ευρώπη που οι αυθεντικοί εκφραστές του κεφαλαίου, οι δεξιές κυβερνήσεις, επικρατούν. Η πάλη για τη δημοκρατία που συνθλίβεται στις μυλόπετρες των πολυεθνικών, ο αγώνας για κοινωνική δικαιοσύνη και αλληλεγγύη και ιδιαίτερα η ενίσχυση και επικράτηση της Αριστεράς είναι οι όροι για να εξουδετερώσουμε τις πολιτικές που βάζουν τα υπερκέρδη πάνω από τις ζωές των ανθρώπων.