Άρτι αφιχθείς από το εξωτερικό, ο πρωθυπουργός αυτής της άτυχης χώρας έπεσε με τα μούτρα στην μελέτη των κυλιόμενων δημοσκοπήσεων και, όταν σήκωσε το βλέμμα από τα στοιχεία, αναφώνησε: Διάγγελμα! Για ποιο πράγμα; Και για την πανδημία. Ποια πανδημία; Αυτήν που με αντίστοιχα διαγγέλματα κατήργησε τρεις φορές στο παρελθόν; Πάντα υπάρχει περιθώριο και για τέταρτη φορά. Έλληνες δημοσιογράφοι, αφού απαλλάχθηκαν από το βάρος της παρουσίας της Ολλανδέζας, η οποία επιτέλους θα τους αδειάσει την γωνιά και θα φύγει από την Ελλάδα, μετέφεραν την ακόλουθη είδηση: ο Κυρ. Μητσοτάκης υποσχέθηκε από το μουντό Λονδίνο ένα προσεχές covid-free καλοκαίρι. Τελικά δεν μπορεί, σε κάποιο καλοκαίρι θα πέσει μέσα.

Αν τον έχουν διδάξει κάτι οι κυλιόμενες δημοσκοπήσεις, είναι ότι το δείγμα τους αποτελείται από κυλιόμενες πέτρες στον κατήφορο της καθημερινότητας και ότι η μνήμη δεν είναι, διαχρονικά, το δυνατό στοιχείο της ελληνικής κοινής γνώμης. Άρα, ανέξοδα μπορεί να υποσχεθεί αυτά που έχει υποσχεθεί πολλάκις στο παρελθόν, αρκεί να ενεργοποιεί το φαντασιακό. Καμμία πραγματικότητα δεν μπορεί να συναγωνισθεί την φαντασία, επιμένει ο Σταν Γκρήνμπεργκ. Από εκεί και πέρα, οι πεθαμένοι με τους πεθαμένους και οι ζωντανοί με τους ζωντανούς.

Εδώ που τα λέμε, πολύ καιρό τώρα ο Κυρ. Μητσοτάκης απέφευγε τα διαγγέλματα, που τον πρώτο καιρό τα είχε για ψωμοτύρι. Μιλάμε για τις δοξασμένες εποχές όταν η εφημερίδα “Φιλελεύθερος” έπεφτε ηρωικά με τις δέλτους του Μωυσή στα χέρια και κάτι φιλά της λίστας Πέτσα στην τσέπη. Εν τω μεταξύ, από τα 72.500 κρούσματα και τους 1.035 νεκρούς πέρυσι τέτοιες μέρες, φθάσαμε φέτος στα 831.900 και τις 17.012 νεκρούς. Δεν αναφέρω καθόλου πόσοι απ’ αυτούς τους συμπολίτες μας έφυγαν όντας διασωληνωμένοι εκτός ΜΕΘ, διότι κάτι τέτοιο το απαγόρευσε αυστηρώς και δια τηλεοπτικού ροπάλου ο Άρης Πορτοσάλτε, τον ειρμό του οποίου δεν θέλω να διακόψω, όταν διαλέγεται με τον εαυτό του.

Όχι πως το όλο σκηνικό του θανατικού και της πανδημίας άγγιξε ευαίσθητες χορδές της κυβερνητικής πολιτικής, αλλά οι κυλιόμενες δημοσκοπήσεις έκρουσαν τον κώδωνα του διαγγέλματος. Ο Κυρ. Μητσοτάκης διαθέτει, λέει, μεγαλύτερο πολιτικό κεφάλαιο από τον υπουργό Υγείας Θάνο Πλεύρη, κάτι που από μόνο του συνιστά μεγάλο επίτευγμα. Ήλθε η ώρα λοιπόν να επενδύσει το πολιτικό αυτό κεφάλαιο στην επιχείρηση των διαγγελμάτων, τα οποία όσο θέριευε η πανδημία κρίνονταν ασύμφορα.

Τον ρόλο του κακού μπάτσου ανέλαβαν ο “μη-σώσετε-και-εμβολιασθείτε” Άδωνις Γεωργιάδης και ο “μην-απαντάτε-από-την-Επιτροπή-λοιμωξιολόγων-όταν-δεν-σας-ρωτάνε”, δηλ. “μην-φυτρώνετε-εκεί-που-δεν-σας-σπέρνουν” Μάκης Βορίδης. Έρχονται τώρα οι επικοινωνιολόγοι να ρίξουν στην πιάτσα τον καλό μπάτσο με το σαγηνευτικό και συνάμα συμπονετικό χαμόγελο του πρωθυπουργού προς τους “αγαπητούς συμπολίτες” του, για να απαλυνθεί κάθε πόνος και να μετατραπεί σε ελπίδα.

Καλό το παραμύθι, αλλά δυστυχώς έχει δράκο, που καταπίνει χιλιάδες ανθρώπινες ζωές και τσαλαπατάει πολύ περισσότερες.

*  Ο  Γ. Βαρεμένος είναι βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας και αναπληρωτής τομεάρχης Υγείας του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ.