Κάποιοι σ΄ αυτόν τον τόπο είναι επιφορτισμένοι, θαρρείς από γεννησιμιού τους, ν’ αποτελέσουν «σηματωρούς και κήρυκές του». Τέτοιο σύμβολο ήταν ο Ντίνος Χριστιανόπουλος και πάνω του πάτησε και θα πατάει μια πόλη ολόκληρη. Η Θεσσαλονίκη του τον καληνυχτίζει και του υπόσχεται ότι θα κρατήσει το χνάρι του στο σεντούκι με τα πιο πολύτιμα υπάρχοντά της. Εκεί θα βρει κανείς τα πατήματά του, τα αιρετικά του λόγια, τις αυστηρές νουθεσίες στους νεώτερους ομότεχνούς του, τη χαρακτηριστική φωνή του, τη φυσική του παρουσία, τις παραβαρδάριες βόλτες του, ό,τι  με τόσο κόπο μάζεψε και της το δώρισε.

Αυτή είναι η τύχη του σπουδαίου ποιητή: να μπορεί να ζήσει και μετά το θάνατό του…