Το σκίτσο του δακρυσμένου Τεν Τεν μετά το τρομοκρατικό χτύπημα στις Βρυξέλλες προκάλεσε συγκίνηση αλλά και αντιδράσεις. Πολλοί στάθηκαν στο αντικομμουνιστικό και φιλοαποικιοκρατικό προφίλ του στις πρώτες του περιπέτειες, το 1929 – 1931. Αγνοούν όμως τη σταδιακή μετάλλαξή του παράλληλα με την πολιτική ωρίμανση του δημιουργού του Hergé, ο οποίος ξεκίνησε από ακροδεξιές αντιλήψεις και σταδιακά μετατοπίστηκε προς προοδευτικές θέσεις.

Ο Τεν Τεν πρωτοεμφανίστηκε στις 10 Ιανουαρίου 1929 στο «Tintin au pays des Soviets» («Ο Τεν Τεν στη χώρα των Σοβιέτ»), μια αντικομμουνιστική προπαγάνδα που δημοσιεύθηκε στην «Le Petit Vingtième» μεταξύ 1929 και 1930. Από το 1930 ώς το 1931 δημοσιευόταν κάθε Τετάρτη στο ίδιο έντυπο η δεύτερη περιπέτειά του («Tintin au Congo»), όπου ο Hergé προπαγάνδισε τη βελγική αποικιοκρατία αποσιωπώντας τις απάνθρωπες πρακτικές της.

Έτσι, όταν έγινε γνωστό πως ο ήρωάς του θα “ταξίδευε” στην Άπω Ανατολή, οι Καθολικοί ιεραπόστολοι στην Κίνα φοβήθηκαν ότι αν οι Κινέζοι παρουσιάζονταν με τα κυρίαρχα στη Δύση ρατσιστικά στερεότυπα, η θέση τους και η θέση των Κινέζων Χριστιανών θα γινόταν δύσκολη. Αυτό όμως αποφεύχθηκε. Θετικό ρόλο έπαιξε ένας Κινέζος συνάδελφος του Hergé, ο Chang Chong Jen, που του ανέλυσε τον πολιτισμό των Κινέζων, τις παραδόσεις τους, την ιστορία τους και, όπως φάνηκε από το αποτέλεσμα, τον έπεισε. Ο Chang απαθανατίστηκε μέσα από έναν νεαρό ήρωα με το ίδιο όνομα που εμφανίστηκε σε περιπέτειες του Τεν Τεν όπως στον «Μπλε Λωτό» και «Ο Τεν Τεν στο Θιβέτ».

Η περιπέτεια «Le Lotus bleu» ξεκίνησε να δημοσιεύεται στην «Le Petit Vingtième» το 1934 με αρχικό τίτλο «Les Aventures De Tintin Reporter En Extrême-Orient» («Οι Περιπέτειες του Τεν Τεν στην Άπω Ανατολή»). Στο επίκεντρο της αποστολής του Βέλγου δημοσιογράφου βρισκόταν η ιαπωνική εισβολή στη Ματζουρία το 1931, που υπήρξε προανάκρουσμα του Δεύτερου Σινο-Ιαπωνικού Πολέμου (1937 – 1945) και αποτέλεσε τον πρώτο κρίκο στην αλυσίδα των γεγονότων που οδήγησαν στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Στην ιστορία, ο εκπρόσωπος του «Καλού», ο Κινέζος Wang Chen-Yee, ανήκει στην αδελφότητα «Γιοί του Δράκου» που αντιμάχεται το εμπόριο οπίου που έφεραν οι Άγγλοι και το επέβαλαν με δύο πολέμους, ενώ από το εμπόριο αυτού του ναρκωτικού στην Κίνα πλούτισαν και Αμερικανοί παρά την επίσημη απαγόρευση των ΗΠΑ.

Οι Δυτικοί κατά κανόνα εμφανίζονται στην περιπέτεια αυτή διαφθαρμένοι ρατσιστές που χειροδικούσαν ακόμη σε αλλόφυλους. Κυρίως όμως, η περιπέτεια είναι μια καταγγελία κατά του εθνικισμού, του μιλιταρισμού, της παραπληροφόρησης των ΜΜΕ και της χειραγώγησης της κοινής γνώμης.

Πηγή: Αυγή

Σε επόμενες περιπέτειες, ο Τεν Τεν θα υπερασπιζόταν τους Ρομά από προκαταλήψεις (“Castafiore Emerald”), θα αποκάλυπτε το τράφικιν σκλάβων (“Coke en stock»), και τον ξεριζωμό ιθαγενών προς όφελος των πετρελαϊκών (Tintin en Amérique) και εν γένει θα κατήγγελλε τα κέρδη πάνω από τον άνθρωπο.
Συμπερασματικά, δικαίως συγκίνησε την κοινή γνώμη το δάκρυ του Τεν Τεν για την 22α Μαρτίου.