Τα πολιτικά συμπεράσματα των εκλογών έχουν ήδη εξαχθεί από τα αποτελέσματα του πρώτου γύρου. Αυτά και θα παρουσιάσουμε. Σήμερα θα κριθεί απλώς η μάχη των εντυπώσεων.

Ads

Του Γιώργου Δελαστίκ για το Έθνος, 13/11/2010

Το ενδιαφέρον έγκειται στο αν θα πάρει π.χ. τον Δήμο Αθηναίων η ΝΔ ή το ΠΑΣΟΚ και μόνο. Ελάχιστοι πιστεύουν ότι θα αλλάξει η ζωή των Αθηναίων αναλόγως του αν εκλεγεί ο Κακλαμάνης ή ο Καμίνης. Ολοι θα συζητούν σήμερα το βράδυ ποιο είναι το σκορ ΠΑΣΟΚ – ΝΔ στις περιφέρειες. Κανένας σχεδόν δεν ενδιαφέρεται για την προσωπικότητα και τις ικανότητες του άλφα ή του βήτα υποψήφιου περιφερειάρχη. Ως ένα νούμερο στον συσχετισμό ΠΑΣΟΚ – ΝΔ τους αντιμετωπίζουν. Γι’ αυτό ας δούμε τα πολιτικά συμπεράσματα.

«Οχι» στο Μνημόνιο της κυβέρνησης Παπανδρέου με την ΕΕ και το ΔΝΤ, απάντησαν οι Ελληνες στο ερώτημα που τους είχαν θέσει ο πρωθυπουργός και οι ηγέτες της αντιπολίτευσης, διακηρύσσοντας ότι οι εκλογές αυτές είναι «δημοψήφισμα» υπέρ ή κατά του Μνημονίου. Ξεπέρασαν το 60% οι ψήφοι υπέρ των υποψηφίων που στηρίχτηκαν από κόμματα που έχουν ταχθεί εναντίον του Μνημονίου.

Ads

Δέκα μονάδες έχασε το ΠΑΣΟΚ σε σύγκριση με το ποσοστό που είχε πάρει πριν από μόλις έναν χρόνο στις βουλευτικές εκλογές. Υπέστη καθίζηση, αλλά σε περιφερειακές, όχι σε βουλευτικές εκλογές. Σημείωσε όμως και δύο επιτυχίες, μια τυπική και μια ουσιαστική. Η τυπική είναι ότι παρέμεινε πρώτο κόμμα, παρά τη σοβαρή πτώση του. Η ουσιαστική είναι ότι κατόρθωσε να πετάξει έξω από τον δεύτερο γύρο τόσο τον Γ. Δημαρά στην Αττική όσο και τον Γ. Καλούδη στα Ιόνια Νησιά, καταφέροντας έτσι καίριο χτύπημα στους «αντιμνημονιακούς» αντάρτες του ΠΑΣΟΚ.

Στάσιμη έμεινε η ΝΔ αναφορικά με το ποσοστό της: γύρω στο 32,5%, χάνοντας κάτι λιγότερο από μια μονάδα σε σχέση με τις βουλευτικές. Καθώς όμως το ΠΑΣΟΚ καταβαραθρώθηκε, έπεσε στο επίπεδό της – περίπου 34%. Η διαφορά των δέκα και πλέον μονάδων εξανεμίστηκε. Συρρικνώθηκε σε περίπου δύο όλες κι όλες εκατοστιαίες μονάδες. Αυτό έχει τεράστια ψυχολογική σημασία για τη ΝΔ. Η πολιτική ισοδυναμία με το ΠΑΣΟΚ επιτρέπει στη Δεξιά να αρχίσει να ξανακάνει όνειρα σύντομης επιστροφής στην εξουσία, ενώ η περυσινή συντριβή της την είχε κάνει να αποδεχθεί ως αναπόφευκτες δύο τουλάχιστον θητείες ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση. Αλλαξαν τα πράγματα.

Πανηγύρι της Αριστεράς οι εκλογές αυτές. Θυμήθηκε περασμένα μεγαλεία. Γύρω στο 20% πανελλαδικά -25% μάλιστα στην Αττική- το συνολικό άθροισμα των ποσοστών του ΚΚΕ, του ΣΥΝ – ΣΥΡΙΖΑ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Αδιαφιλονίκητος πρωταγωνιστής το ΚΚΕ. Σε επίπεδο περιφερειών πήρε σχεδόν 11% πανελλαδικά (14,5% στην Αττική). Μόνο πριν από τριάντα χρόνια, στις βουλευτικές εκλογές του 1981, είχε πάρει το ΚΚΕ συγκρίσιμο ποσοστό (10,93%). Ενισχύθηκε έτσι η ηγεμονία του Κομμουνιστικού Κόμματος στον χώρο της Αριστεράς, η οποία ούτως ή άλλως σε εκλογικό επίπεδο ήταν αδιαμφισβήτητη και από πριν. Τώρα την ενδυνάμωση του ΚΚΕ συνοδεύει και η υπαρξιακή κρίση του ΣΥΡΙΖΑ.

Ηττα για τον ΣΥΡΙΖΑ αποτέλεσε το εκλογικό αποτέλεσμα. Τρεις συνδυασμούς κατέβασαν οι δυνάμεις που τον απάρτιζαν, τρεις ήττες υπέστησαν. Το 6,2% του Αλ. Μητρόπουλου υστερεί πολύ των φιλοδοξιών που είχε ο ΣΥΝ. Σηματοδοτεί την εκλογική αποτυχία του πειράματος προσέγγισης ενός αριστερού κόμματος με το «αντιμνημονιακό» τμήμα της βάσης του ΠΑΣΟΚ. Το 2,2% του Α. Αλαβάνου είναι καταστροφικό. Το 3,8% του Γρ. Ψαριανού σημαίνει ότι το κόμμα του Φ. Κουβέλη μένει εκτός Βουλής, αν παρουσιαστεί αυτόνομο. Κι όμως το συνολικό ποσοστό αυτών των συνδυασμών δεν είναι καθόλου αμελητέο – 12,2%. Δεν έχουν όμως καμιά πολιτική επικοινωνία μεταξύ τους πλέον.

Νέο φαινόμενο η ΑΝΤΑΡΣΥΑ στο αριστερό άκρο της Αριστεράς. Με 2% πανελλαδικό ποσοστό και 100.000 ψήφους, δηλαδή 75.000 ψήφους περισσότερες από πέρυσι, αυτός ο μικρός πόλος της ριζοσπαστικής Αριστεράς είχε τη μεγαλύτερη αύξηση σε απόλυτο αριθμό ψήφων από… όλα (!) τα πολιτικά κόμμα της χώρας.

Ηττα για ΛΑΟΣ – Ντόρα, που πλήρωσαν πολύ ακριβά την υποστήριξή τους προς το Μνημόνιο. Ο Α. Σαμαράς κατόρθωσε να τους περιθωριοποιήσει ως «εξαπτέρυγα» του ΠΑΣΟΚ, θωρακίζοντας τη ΝΔ από δεξιά της. Το κυοφορούμενο κόμμα της Ντόρας απειλείται από… βρεφική πολιτική θνησιμότητα.