Ο πρωθυπουργός, συνεχίζοντας τις αντικανονικές του πρακτικές, εδέησε να μεταβεί στην Πρόεδρο της Δημοκρατίας και να ζητήσει διάλυση της Βουλής και προκήρυξη πρόωρων εκλογών, αφού όμως προηγουμένως τις είχε ο ίδιος προκηρύξει   στην τηλεόραση.

Αντί δηλαδή να προκηρύξει εκλογές στην κυρία Σακελλαροπούλου, τις προκήρυξε στον Σταύρο Θεοδωράκη!

Αυτή είναι μια ευθεία προσβολή του θεσμού της προεδρίας και μια ακόμη αντιθεσμική κίνηση του κ. Μητσοτάκη.

Είχαν βεβαίως προηγηθεί πολλές ακόμη παρόμοιες αντιθεσμικές κινήσεις του πρωθυπουργού, ο οποίος κατήργησε αρχικά την ΕΥΠ ως εθνική υπηρεσία και την μετέφερε στο γραφείο του, ως υπηρεσία του Μαξίμου.

Εν συνεχεία κατήργησε την ΕΡΤ ως δημόσιο ραδιοτηλεοπτικό φορέα και την παρέδωσε στον ιδιαίτερό του κ. Ζούλα,   μετατρέποντάς την και αυτήν σε τηλεοπτικό κανάλι του Μεγάρου Μαξίμου. Μια κίνηση που ούτε καν το καθεστώς της επταετίας δεν είχε τολμήσει να κάνει.

Εν συνεχεία, κατήργησε ουσιαστικά και την ανεξαρτησία των ιδιωτικών ΜΜΕ, τα οποία εμμέσως ήλεγξε μέσω της λίστας   Πέτσα και τα μετέτρεψε και αυτά σε δημοσιογραφικούς βραχίονες του Μεγάρου Μαξίμου.

Και εν τέλει μετέτρεψε ακόμη και την Προεδρία της Δημοκρατίας σε ένα θεσμό, ο οποίος απλώς παρακολουθεί από την τηλεόραση την προκήρυξη των εκλογών και περιμένει υπομονετικά πότε θα βρει ελεύθερο χρόνο ο πρωθυπουργός να ενημερώσει σχετικά και την Πρόεδρο!

Σε όλο αυτό το ρεσιτάλ αντικανονικότητας ο κ. Μητσοτάκης έβαλε μια τελευταία πινελιά: κατήργησε και το ίδιο το Σύνταγμα, χαρακτηρίζοντας μια πιθανή κυβέρνηση μεταξύ 2ου, 3ου και 4ου κόμματος ως κυβέρνηση ηττημένων, εννοώντας προφανώς πως κάτι τέτοιο συνιστά παραβίαση της βούλησης του λαού και εκτροπή.

Ωστόσο, η ίδια αυτή η θέση του πρωθυπουργού συνιστά αντισυνταγματική στάση. Διότι το σύνταγμα όχι απλώς επιτρέπει τη  συγκρότηση μιας τέτοιας κυβέρνησης, αλλά την επιβάλει, την καθιστά δηλαδή θεσμικά προτιμητέα από την νέα προσφυγή στις κάλπες.

Για το λόγο αυτό, στην περίπτωση που η ΝΔ είναι πρώτο κόμμα και δεν καταφέρει να βρει 151 βουλευτές, συνεργαζόμενη με κάποιο άλλο κόμμα, η Πρόεδρος της Δημοκρατίας δίνει νέες διερευνητικές εντολές στο 2ο αρχικώς και εν συνεχεία στο 3ο  κόμμα. Ώστε να γίνει προσπάθεια σχηματισμού κυβέρνησης που θα έχει κοινοβουλευτική πλειοψηφία και να αποφευχθούν οι νέες εκλογές.

Η κατά Μητσοτάκη κυβέρνηση «ηττημένων» δεν είναι δηλαδή μια σκοτεινή ιδέα αντιδημοκρατικών κύκλων, αλλά μια συνταγματική επιταγή. Επί της ουσίας, πώς είναι δυνατόν να χαρακτηρίζεται μια κυβέρνηση που έχει την πλειοψηφία της Βουλής κυβέρνηση ηττημένων, από τον αρχηγό ενός κόμματος που θα είναι μειοψηφία στηΒουλή; 

Δηλαδή, ηττημένος είναι η πλειοψηφία και νικητής η μειοψηφία; 

Αυτά συμβουλεύουν τον πρωθυπουργό ο κ. Γεραπετρίτης και ο αόρατος αμερικανός τουσύμβουλος;

Λάθος.

Θα πρέπει οι σύμβουλοι του πρωθυπουργού, αλλά και ο ίδιος, να αντιληφθούν πως κυβέρνηση δεν σχηματίζει αυτοδικαίως το πρώτο κόμμα, αλλά το κόμμα εκείνο το οποίο συγκεντρώνει κοινοβουλευτική πλειοψηφία.

Η Βουλή βγάζει κυβέρνηση, όχι η σειρά κατάταξης των κομμάτων. Βασικό.

Επίσης, ο κ. Μητσοτάκης, θα πρέπει να είναι μάλλον σίγουρος πως, ανεξαρτήτως σειράς κομμάτων και ανεξαρτήτως των επιθυμιών και των απόψεων που εκφράζουν προεκλογικά οι αρχηγοί τους, το ίδιο το εκλογικό αποτέλεσμα είναι   εξαιρετικά πιθανόν, λόγω του εκλογικού συστήματος της απλής αναλογικής, να δώσει τη δυνατότητα είτε στο δεύτερο είτε στο τρίτο κόμμα να λάβουν διερευνητική εντολή σχηματισμού κυβέρνησης και να καταφέρουν να συγκροτήσουν κοινοβουλευτική πλειοψηφία.

Είναι εντελώς απίθανο να υποθέσει κάποιος, πως εάν συγκεντρώνονταιοι 151 βουλευτές από τα κόμματα της σημερινής αντιπολίτευσης, οι αρχηγοί τους θα αφήσουν να περάσει ανεκμετάλλευτη αυτή η δυνατότητα και θα παραδώσουν αμέριμνοι την διερευνητική εντολή, οδεύοντας προς νέες εκλογές.

Δεν θα το κάνουν.

Διότι δεν υπάρχει κυβέρνηση ηττημένων στην περίπτωση αυτή. Υπάρχει κυβέρνηση νικητών, η οποία προκύπτει de facto, από το εκλογικό αποτέλεσμα και την κατανομήτων εδρών.

Ηττημένος δεν είναι ένας σχηματισμός που αθροίζει 46-47% και πάνω από 151 έδρες, αλλά αυτός που έχει 31% και 100 έδρες.

Δεν είναι σαφές;

Ο κ. Μητσοτάκης θα πρέπει από τώρα να συνηθίσει σ’ αυτήν την δυσάρεστη για τονί διο προοπτική: να προηγείται δηλαδή πιθανόν κατά 1 ή 2 μονάδες στις 21 Μαϊου και, παρόλα αυτά, στις 22 να σχηματιστεί μια άλλη κυβέρνηση. 

Η κυβέρνηση των νικητών.