Εγώ καλά σου τα ’λεγα…

Ads

Στο κείμενο-παρέμβαση του ΣΥΡΙΖΑ Τρικάλων, που μοιράστηκε στην Πανελλαδική του Απριλίου ’09, καθώς και στην απόφαση της Νομαρχιακής Συνέλευσης πριν ένα χρόνο, κομβική θέση κατείχε η διαπίστωση-πρόταση:

“Το μοντέλο του ΣΥΡΙΖΑ ως πολιτικού μετώπου των συνιστωσών έχει εξαντληθεί. Με όρους κατεπείγοντος τίθεται η αναγκαιότητα υπέρβασής του προς την κατεύθυνση της δημιουργίας ενός ενιαίου πολυτασικού πολιτικού υποκειμένου, ομοσπονδιακού χαρακτήρα, με μέλη, εκλεγμένα όργανα, πολιτικό κέντρο και δικλείδες που να διασφαλίζουν την εκπροσώπηση του συνόλου των συνιστωσών και των ρευμάτων, σε όλα τα επίπεδα. Η ισότιμη συμμετοχή των φύλων και η βαθύτατα αριστερή αρχή της εναλλαγής πρέπει επίσης να αποτελέσουν πυλώνες του νέου μοντέλου ΣΥΡΙΖΑ. Ο νέος ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να είναι ΣΥΡΙΖΑ των μελών, με εκλεγμένα όργανα και με αποφασιστικές αρμοδιότητες, σε όλα τα επίπεδα”.

Το θέμα είναι τώρα τι λες

Σήμερα, δυστυχώς, δεν έχουμε να προσθέσουμε παρά περαιτέρω δραματικές πινελιές, στον ίδιο καμβά: Τη διαπίστωση ότι έχουμε ξοδέψει ολοσχερώς, έχουμε κυριολεκτικά εξανεμίσει τη δυναμική της ενότητας μέσω ενός σχήματος μετωπικού χαρακτήρα. Ο ΣΥΡΙΖΑ ως συμμαχία –με όλα τα συμπαρομαρτούντα στοιχεία της υποκατάστασης, της διαμεσολάβησης και των αέναων διαπραγματεύσεων προς επίτευξη minimum συμφωνιών– είναι νεκρός.

Την εκτίμηση ότι, με ευθύνες που απορρέουν από συγκεκριμένες επιλογές (ποιές και ποιών δεν είναι του παρόντος), σπαταλήθηκε το σημαντικότερο κεφάλαιο που είχαμε αποθησαυρίσει κατά την περίοδο από το Ε.Κ.Φ. και μετά: Την υπεροχή του χώρου στο πεδίο των αξιών, την ηθική μας ηγεμονία, διαδέχθηκαν η απαξίωση και η χλεύη. Οι συνέπειες για το ηθικό, το βαθμό εμπιστοσύνης και τις διαθεσιμότητες του κόσμου του ΣΥΡΙΖΑ είναι καταλυτικές. Μόνον με αυτό το δεδομένο ως αφετηρία, έχει νόημα η όποια προσπάθεια αναζήτησης διεξόδου.

Δεν υποτιμούμε, ούτε παραγνωρίζουμε τη βαρύτητα που έχει για την προοπτική, η συζήτηση για το πολιτικό περιεχόμενο, το ακριβές πολιτικό στίγμα και το εν γένει πολιτικό πλαίσιο του νέου ΣΥΡΙΖΑ. Είναι όμως προφανές ότι αυτή δεν είναι δυνατό να διεξαχθεί με όρους ουσιαστικούς και απαιτήσεις αποτελεσματικότητας, περιοριζόμενη στο επίπεδο των εκπροσώπων των συνιστωσών ή της Γραμματείας. Αυτή η συζήτηση πρέπει, τώρα, να ανοίξει στον κόσμο του όλου ΣΥΡΙΖΑ, και να καταλήξει στις όποιες επιλογές, με εργαλείο την τόσο απλή και τόσο δημοκρατική αρχή: ένα μέλος – μία ψήφος (1/1).

Γι’ αυτό το εγχείρημα –και μόνον γι’ αυτό– είμαστε «πρόθυμοι/μες».

Υπογραφές:
Κώστας Φώλιας (ΡΟΖΑ), Βάσω Γάτσιου (Ανένταχτη), Σωκράτης Ραπτοτάσιος (ΑΚΟΑ), Βασίλης Ζυγούρης (Ανέναχτος,), Σάκης Παπαδόπουλος (ΣΥΝ), Κώστας Τσόγιας (ΣΥΝ), Γιώργος Μάμαλης (ΣΥΝ), Δημήτρης Σαριγγαλάς (ανένταχτος), Παύλος Μπεμπές (ΣΥΝ), Ελένη Δαλαμάγκα (ΑΚΟΑ), Σάκης Γρατσάνης (ανένταχτος), Στέλλα Φώλια (ανένταχτη), Δημήτρης Μανίκας (ανένταχτος), Γιάννης Χριστόπουλος (ανένταχτος)