Η αυτοδυναμία δεν προκύπτει όσο ξύγκι κι αν βγάλει η μύγα. Οι επερχόμενοι ‘φωτισμοί’ ίσως φωτίσουν μια παρασκηνιακή συμφωνία για την μ. Μ. εποχή (μετα-μητσοτάκειο).  Αυτά είναι όμως τα δύο πρώτα Μ. Στο τέλος θα δούμε και τα άλλα δύο Μ.

Επί συμφωνίας πολλοί προτείνουν άμεση προκήρυξη για περιορισμό της συνεχιζόμενης φυλλοροής. Θέτουν ως απώτατο όριο προκήρυξης την 31η Μαρτίου, οπότε  θα ενταχθεί στο εκλογικό σώμα μια ακόμη φουρνιά αγριεμένων 17άρηδων. Οι ποιοτικές μετρήσεις των δημοσκόπων έξω από τα Λύκεια έχουν δώσει αποτελέσματα εύγλωττα.

Στην περίπτωση της παρ’ ολίγον αυτοδυναμίας διατίθεται το χαρτί της αποστασίας αλλά πολλοί απεύχονται κάτι τέτοιο γιατί θα οδηγούσε σε αστάθεια διαρκείας. Τι θα γίνει λοιπόν  αν παρά τις διπλές εκλογές ο μεν κ Μητσοτάκης δεν καταστεί αυτοδύναμος, ο δε κ Τσίπρας δεν πρωτεύσει ποτέ; Ο ίδιος απέκλεισε ‘κυβέρνηση ηττημένων’ και επιπλέον αν τυχόν πάρει λιγότερο του 31,5% θα θεωρηθεί ως οιωνεί αποδοκιμασθείς και μη πρωθυπουργήσιμος κατά Ανδρουλάκη, οπότε θα υπάρξει πρόβλημα.

Μια λύση μ.μ. συνεργασίας ΝΔ-ΠαΣοΚ  έχει πολλά πλεονεκτήματα για πολλούς. Ο πείσμων Μητσοτάκης δυνητικά διατηρεί οδό επανόδου αρκεί να μην την πατήσει σαν τον Τζόνσον. Γι’ αυτό αποκλείεται να παραδώσει, ‘νικητής’ ων έστω και με μια ψήφο, την Αρχηγία της ΝΔ. Πράγμα που εμμέσως αποκλείει και το να είναι ο «μεταβατικός» εκ των σπλάχνων της, γιατί έτσι  θα προέκυπτε δυισμός που θα λυνόταν ταχέως υπέρ του κυβερνώντος σκέλους.

Τι γίνεται με κάποιον μεταβατικό, κάτι σαν Πρωθυπουργό που θα υποστηριχθεί από ΝΔ-ΠΑΣΟΚ; Τότε ο κ Μητσοτάκης διασώζεται. Ο 48χρονος κ Τσίπρας παραμένει εν αναμονή Πρωθυπουργός, εσωκομματικά αδιαμφισβήτητος και μονοπωλιακός πιά εκφραστής του αντιδεξιού αισθήματος. Ο κ Ανδρουλάκης διατηρεί την δυναμική του ως αναγεννητής, δεδομένου ότι θα έχει «απαλλάξει» προσώρας την Χώρα από τον Μητσοτάκη και την παράταξη του από τον εναγκαλισμό του ΣΥΡΙΖΑ. 

Όλους τους ψιλοβολεύει η λύση του ‘μη Πρωθυπουργού’ εκτός ίσως από την χώρα, η οποία δεν είναι Βέλγιο.

Την μεταβατική αυτή λύση μπορούν να διαταράξουν μόνο τινές εξωτερικοί παράγοντες:  Ο προεκλογικός Ερντογάν άρα καλό θα είναι τουλάχιστον να έχει προηγηθεί αυτός κι η  εκτός των τειχών Ακροδεξιά. Δεν μιλώ για την κυβερνώσα τοιαύτη ούτε για την ψεκασμένη που έχει κληρονομήσει την πελατεία Λεβέντη αλλά για ενδεχόμενη δυναμική εξωσυστημική εμφάνιση που θα υπερτραφεί από ένα τέτοιο κλίμα. Πιθανολογείται προσπάθεια αποκλεισμού.

Τέλος για λόγους θεωρητικούς ας συμπεριλάβουμε στους ‘εξωτερικούς απρόβλεπτους’ και τον χοντρό λαό, ο οποίος αν και είναι στην απ’ έξω, δείχνει να απολαμβάνει την ευωχία της μετα-covid εποχής. Ίσως μάλιστα να προετοιμάζει κι ένα νέο boom γεννήσεων, όπως μετά τον Πόλεμο Αλλά αυτό είναι ερώτημα για μαιευτήρες.

Ένας άλλος λόγος απώθησης προς το καλοκαίρι είναι η πιθανότητα να προηγηθεί ειρήνευση στην Ουκρανία με προφανείς θετικές επιπτώσεις, τουλάχιστον ψυχολογικές. Αυτό θα προσέθετε στην μεταcovid ευφορία και την μεταπολεμική.
Τρίτος λόγος απώθησης για όσους μετρούν και την τελευταία ψήφο, είναι ο αποκλεισμός από τις δεύτερες κάλπες ευάριθμων νέων περιοδικά απασχολουμένων στον τουρισμό.

Ο ακριβής αριθμός τους σε κάθε περιοχή είναι γνωστός από τα επιδόματα ανεργίας και μελετάται καταλεπτώς. Βάσει των παραπάνω το πιθανότερο είναι οι εκλογές να έχουν προκηρυχθεί κατά την … παρέλαση, να γίνουν μετά το Πάσχα οι πρώτες και καλοκαιράκι οι δεύτερες. Όποιος πάντως δημοσκοπεί έξω από τα λύκεια και μελετά λίστες μετακινούμενων εργαζομένων από τα επιδόματα ούτε άνετος νιώθει ούτε έχει πετάξει λευκή πετσέτα.

Η μ.Μ. εποχή μπορεί λοιπόν να έχει άλλα δύο «Μ» και να είναι: η Μακρά Μεταβατική Μετά Μητσοτάκη εποχή!

Υ.Γ.: Πολλά φαίνεται ότι θα εξαρτηθούν κι από την σύνθεση της μελλοντικής κοινοβουλευτικής Ομάδας ΠΑΣΟΚ. Από την μια απασχολεί η επανεκλογή των υφυπουργήσιμων Λοβερδιζόντων (Γιαννακοπούλου, Κεφαλίδου, Κωνσταντόπουλος). Από την άλλη πληθαίνουν οι αποχωρήσεις από τα ψηφοδέλτια υποψηφιοτήτων όπως ο βουλευτής-υποστηρικτής του ΓΑΠ κ Κεγκέρογλου κι οι πατενταρισμένοι παπανδρεικοί κκ Γάκης (Αιτ/νία), Πετρουλάκης (Μαγνησία) και Λιβάνης (Δυτική Αθήνα).