Ο κ. Μητσοτάκης εκλέχθηκε με σημαία του το επιτελικό κράτος. Υποσχέθηκε πως το κράτος θα λειτουργεί ως καλοκουρδισμένο ρολόι, δίχως καθυστερήσεις ή κωλύματα, τοποθετώντας τους αρμόδιους ανθρώπους στις κατάλληλες θέσεις. Οι δεξιοί ενθουσιάστηκαν, πίστεψαν ότι θα τρίβουν τα μάτια τους από τα κατορθώματα της κυβέρνησης. Δεν πήρε σάρκα και οστά μόνο η λύσσα τους να διώξουν τον Τσίπρα, αλλά οι ελπίδες που εναποθέτησαν στον Μητσοτάκη τους δημιουργούσε την αίσθηση ότι ο Τσίπρας τελείωσε οριστικά.

Όμως, με τη Νέα Δημοκρατία 2,5 χρόνια στο τιμόνι της χώρας, το επιτελικό κράτος Μητσοτάκη δεν αποτελεί μόνο το μεγαλύτερο ανέκδοτο στην μεταπολιτευτική ιστορία της χώρας αλλά συνδέεται και με διαρκείς αποτυχίες σε όλους τους τομείς. Ένα επιτελικό φιάσκο γεμάτο ανευθυνότητα και αναλγησία. Ο κ. Μητσοτάκης κυβερνά με πρωτοφανή αλαζονεία, νιώθει αυτοκράτορας στην τοποθεσία Μαξίμου και θεωρεί πως η εξουσία είναι κληρονομιά της οικογένειας του.

Όμως, πραγματικά απορώ, πώς είναι δυνατόν αυτό το τόσο πολυδιαφημισμένο και υποτίθεται λειτουργικό κράτος να έχει αποτύχει παντού; Στις φυσικές καταστροφές που μας έπληξαν (πυρκαγιές, πλημμύρες, σεισμοί, χιόνια) κανένας συντονισμός, καμία οργάνωση. Στο μέτωπο του κορονοϊού καταντήσαμε χώρα προς αποφυγή, το ΕΣΥ δεν στηρίχθηκε ποτέ, μείναμε μόνοι να πολεμούμε κατά ενός αόρατου εχθρού την στιγμή που οι κυβερνώντες μας έδειχναν με το δάχτυλο. Στην οικονομία εκτίναξαν το δημόσιο χρέος στο 200%+, εγκατέλειψαν τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις στο έλεος της πανδημίας και οι εκπτώσεις κοροϊδίας που έκαναν στους λογαριασμούς ενέργειας, προφανώς δεν απορροφούν ούτε στο ελάχιστο το κόστος που καλούνται να πληρώσουν οι πολίτες.

Και σα να μην έφτανε το χάος που προκλήθηκε με τα χιόνια εξαιτίας της διαχειριστικής ανεπάρκειας, ήρθε να προστεθεί ως παράσημο στο επιτελικό κράτος Μητσοτάκη και το σκάνδαλο Φουρθιώτη. Κυρίες και κύριοι, υποδεχτείτε τον Μένιο Φουρθιώτη. Ο πρώην μάνατζερ, λοιπόν, της Τζούλιας Αλεξανδράτου φαίνεται να κρατά στο χέρι την κυβέρνηση. Άραγε, από τι; Θα μας απαντήσει κάποιος; Τι γνωρίζει ο Φουρθιώτης, ώστε ο κ. Γεραπετρίτης να εκπληρώνει τις επιθυμίες του, οι οποίες κοστίζουν εκατομμύρια στους φορολογούμενους πολίτες; Προς τι η ευνοϊκή μεταχείριση; Γιατί ο κ. Βρούτσης που του έκοψε την χρηματοδότηση αποπέμφθηκε και εξαφανίστηκε;

Ολόκληρη δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση κάθεται σούζα στις ορέξεις του Φουρθιώτη και του κάθε Φουρθιώτη. Και αυτό προσβάλλει την δημοκρατία μας, προσβάλλει εμάς τους ίδιους. Θέλουμε κυβέρνηση δέσμια της διαπλοκής, της διαφθοράς και των συμφερόντων; Μας αξίζει να μας κυβερνά η κουστωδία του Φουρθιώτη; Όχι, δεν μας αξίζει. Δεν μας αξίζει ούτε ο Μένιος, ούτε να πεθαίνουμε εκτός ΜΕΘ, ούτε να κλείνουμε την επιχείρηση μας, ούτε να εγκλωβιζόμαστε για 24 ώρες στον παγετώνα, ούτε να μην έχουμε χρήματα για το ρεύμα.

Ένα σύννεφο δυσωδίας, που απορρέει από το Μέγαρο Μαξίμου, έχει κατακλύσει την κοινωνία. Είναι η δυσωδία του επιτελικού (παρα)κράτους, που πιάνεται στον ύπνο όταν οφείλει να στηρίξει τους ευάλωτους πολίτες αλλά αποδεικνύει αστραπιαία αντανακλαστικά όταν κάποιος τολμήσει να του ασκήσει κριτική (δείτε τις διώξεις στους δημοσιογράφους Βαξεβάνη, Παπαδάκου, Γιαννόπουλου)

Μια κυβέρνηση βαθιά ιδεοληπτική και αποτυχημένη, που χτίζει αστυνομοκρατία και πουλάει εθνικισμό για να διατηρήσει το ακροδεξιό κοινό της. Μια κυβέρνηση επικίνδυνη που πρέπει να φύγει για να αναπνεύσουμε. Για να μην είμαστε μόνο ελεύθεροι αλλά να αισθανόμαστε κιόλας. Να φύγει και να περάσει το επιτελικό (παρα)κράτος Μητσοτάκη στην ιστορία ως η χειρότερη κυβέρνηση της μεταπολίτευσης και ως παράδειγμα προς αποφυγή. Να φύγει!

*Ο Θεόκριτος Αργυριάδης είναι φοιτητής Πολιτικών Επιστημών στο ΔΠΘ