Ολοένα και περισσότερες φωνές πλέον απορρίπτουν την κρατούσα αντίληψη πως μια έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ θα είχε καταστροφικές συνέπειες, κάνοντας λόγο για μια ευκαιρία ίσως για τη χώρα να κάνει ένα νέο ξεκίνημα. Αυτή είναι η απόψη που διατυπώνει η αυστριακή εφημερίδα Die Presse, ενώ κατά τους Financial Times, η Ελλάδα χρειάζεται ένα χρόνο για να ετοιμάσει τη χρεοκοπία της. «Για το καλό όλων, αφήστε την Ελλάδα να χρεοκοπήσει», ζητά ο επισκέπτης καθηγητής του πανεπιστημίου του Πεκίνου, Giles Chance.

Ads

 
«Η αβάσταχτη ελαφρότητα της εξόδου από το ευρώ», είναι ο τίτλος ανάλυσης του Nikolaus Jilch για τη Die Presse, όπου εξηγείται γιατί ενδεχόμενη έξοδος της Ελλάδας από την ευρωζώνη δεν θα είχε καταστροφικές συνέπειες, αλλά θα αποτελούσε ευκαιρία για ένα νέο ξεκίνημα.
 
Η ανάλυση επικαλείται τα αποτελέσματα έρευνας των οικονομολόγων της βρετανικής εταιρείας Variant Perceptions, που κατέληξε στο συμπέρασμα ότι όλες οι προβλέψεις περί κατάρρευσης της ευρωζώνης θα αποδειχθούν εσφαλμένες.
 
Όσο η Ελλάδα, η Ισπανία, η Πορτογαλία, η Ιρλανδία και η Ιταλία παραμένουν στην ευρωζώνη, δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν την κρίση με χρεοκοπία και υποτίμηση του νομίσματος, ενώ ακόμη και η χρεοκοπία δεν μπορεί να λύσει το πρόβλημα αν δεν δοθεί ξανά στην εκάστοτε χώρα ο έλεγχος επί της νομισματικής της πολιτικής, αναφέρει η έρευνα των Βρετανών οικονομολόγων.
 
Όπως επισημαίνουν οι ειδικοί, η Ελλάδα και η Πορτογαλία πρέπει οπωσδήποτε να εγκαταλείψουν την ευρωζώνη, ενώ η μετάβαση από το ένα νόμισμα στο άλλο ιστορικά έχει αποδειχτεί ότι δεν προκαλεί σοβαρά οικονομικά ή νομικά ζητήματα.
Η επιστροφή στη δραχμή θα σήμαινε μια νέα αρχή για το κράτος αλλά και τις εταιρείες που έχουν δάνεια σε ξένο νόμισμα, αναφέρει μεταξύ άλλων η έρευνα, την οποία επικαλείται η εφημερίδα.
 
FT: Η Ελλάδα χρειάζεται ένα χρόνο να ετοιμάσει τη χρεοκοπία
 
Ο αρθρογράφος Wolfgang Munchau  των Financial Times, πάλι, συμφωνεί με την άποψη του Paul Krugman ότι η Ελλάδα είναι παγιδευμένη μεταξύ μιας λιτότητας που επιδεινώνει το πρόβλημα και μιας χρεοκοπίας που δεν φαίνεται δυνατή προτού η χώρα επιτύχει πρωτογενές πλεόνασμα.
 
Όμως, σημειώνει, η χώρα θα μπορούσε να κάνει περισσότερα και να προετοιμαστεί για χρεοκοπία του χρόνου. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να επιμείνει με τη λιτότητα ώστε να φέρει το πρωτογενές έλλειμμα στο μηδέν και να εφαρμόσει τις απαραίτητες δομικές μεταρρυθμίσεις.
 
Σε μια ενδεχόμενη έξοδο από το ευρώ η Ελλάδα θα είχε οφέλη στον τουρισμό, τις εξαγωγές και το εμπόριο αν η έξοδος προγραμματιστεί και εκτελεστεί σωστά. Βέβαια και σε αυτή την περίπτωση η χώρα θα πρέπει να εφαρμόσει λιτότητα και μεταρρυθμίσεις.
 
Ο αρθρογράφος δίνει και μια εναλλακτική, μια ηπιότερη μορφή χρεοκοπίας που θα επέτρεπε στη χώρα να μείνει στο ευρώ, με την προϋπόθεση ότι έχει ξανακτιστεί εμπιστοσύνη και η χώρα έχει βελτιώσει την ανταγωνιστικότητα της.
 
«Για το καλό όλων, αφήστε την Ελλάδα να χρεοκοπήσει»
 
Την ίδια ώρα, σε άρθρο γνώμης του στην κινεζική ημερησία «China Daily», ο Giles Chance, επισκέπτης-καθηγητής του Πανεπιστημίου του Πεκίνου, σημειώνει: «Για το καλό όλων, αφήστε την Ελλάδα να χρεοκοπήσει».
 
Σύμφωνα με τον κ. Chance, η χρεοκοπία της Ελλάδας θα είναι ωφέλιμη τόσο για την ίδια τη χώρα, όσο και για την ΕΕ. Ακόμη και μετά το νέο πακέτο διάσωσης, η Ελλάδα δε φαίνεται να είναι σε θέση να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της απέναντι στους δανειστές. Η χρεοκοπία, λοιπόν, μοιάζει αναπόφευκτη. Αυτή η κατάληξη ίσως είναι και η καλύτερη, δεδομένων των κοινωνικών αναταραχών και των επίπονων μέτρων του νέου προγράμματος.
 
Είναι σαφές ότι η Ελλάδα χρειάζεται να υποτιμήσει το νόμισμά της και αυτό δεν μπορεί να γίνει εντός της ευρωζώνης. Η αύξηση της φορολογίας και οι περικοπές των δαπανών που εφαρμόζονται τώρα δεν αφήνουν περιθώρια ανάπτυξης της οικονομίας. Άρα, αποτελεί μάλλον θέμα χρόνου πότε η Ελλάδα θα ανακοινώσει την έξοδό της από την ευρωζώνη.
 
Κι αν αυτή η έξοδος προκαλέσει τρομερά προβλήματα στους Έλληνες και στους κατόχους ελληνικών τίτλων, θα μπορούσε ίσως να αποτελέσει το έναυσμα για την επίλυση της ευρωπαϊκής κρίσης, καθώς θα στείλει το μήνυμα ότι τα ελληνικά χρέη ήταν πάρα πολύ μεγάλα.
 
Δυστυχώς, οι δεσμοί μεταξύ τραπεζιτών, κατόχων ομολόγων και ευρωπαίων πολιτικών ηγετών είναι πολύ στενοί που δεν επιτρέπουν να υλοποιηθεί ένα σχέδιο ολικής διαγραφής των χρεών των χωρών της ΕΕ που έχουν πρόβλημα, το οποίο θα δημιουργούσε τις προϋποθέσεις ανάκαμψης των οικονομιών.
 
Αντίθετα, μάλλον θα δούμε τη συνέχιση του αργού θανάτου που παρακολουθούμε τώρα στην Ελλάδα.