Λίγο πριν τις εκλογές χτυπάει το κινητό μου και η αντρική φωνή με καλεί να παραβρεθώ στην ομιλία του κ. Βουγιουκλάκη στο «Opus» αν θυμάμαι καλά.

«Τι είναι ο κ. Βουγιουκλάκης;» ρωτάω. Η φωνή απαντάει ότι είναι διοικητής του νοσοκομείου Βούλας και ότι είναι καλός.

Ρωτάω εάν ο κ. Βουγιουκλάκης είναι υποψήφιος στις Ευρωεκλογές.

«Όχι» απαντάει. «Τότε προς τι η ομιλία;». «Για να στηρίξει τους υποψηφίους της ΝΔ. Εσείς δεν είστε ΝΔ;» ρωτάει με απορία. «Όχι» του απαντάω, αλλά το θέμα μας δεν είναι αυτό, ούτε αν ο κ. Βουγιουκλάκης είναι καλός που μπορεί και να είναι, αλλά ότι μπορεί να τοποθετήθηκε από την ΝΔ όμως δεν παύει να εκπροσωπεί ένα θεσμό.

Εκεί είναι που η φωνή άκουσε την άγνωστη λέξη θεσμός και πληροφορήθηκε ότι στη χώρα υπάρχουν και άνθρωποι που δεν είναι ΝΔ, σπεύδοντας να κλείσει το τηλέφωνο.

Θα μου πεις αυτό σε μάρανε εσένα; Εδώ η εξεταστική επιτροπή για τα Τέμπη μετατράπηκε σε πλυντήριο ευθυνών και όσοι συνέβαλαν σε αυτό υπουργοποιήθηκαν.

Η εργαλειοποίηση εξεταστικών επιτροπών για πολιτικούς σκοπούς δεν έλειψε ποτέ αλλά εδώ μιλάμε για κατάπτωση και πρόκληση. Μαζί με το νόμο περί (μη) ευθύνης υπουργών και σε ένα βαθμό την αναξιοπιστία της δικαιοσύνης καταλήγουν σε φθορά της δημοκρατίας.

Κάπως έτσι φθάνουμε και στο θεσμό της προεδρίας της δημοκρατίας με όλα τα διακοσμητικά από άποψη αρμοδιοτήτων που τον συνοδεύουν.

Η αποδοκιμασία της κυβέρνησης στις ευρωεκλογές πυροδότησε δημοσιεύματα ότι η προεδρία της κ. Σακελλαροπούλου βαίνει προς το τέλος της.

Προφανώς πρόσφερε όσα μπορούσε να προσφέρει επικοινωνιακά στην κυβέρνηση, από την φωτογράφηση στον φράχτη του Έβρου μέχρι άλλες αμφιλεγόμενες κινήσεις.

Η επικοινωνία όμως είναι αμφίστομο εργαλείο και η συμμετοχή της προέδρου μαζί με τον κ. Σκέρτσο και φωτογενείς ομοφυλόφιλους καλλιτέχνες στα επικοινωνιακά επινίκια για το γάμο, ερμηνεύτηκε ότι συνέβαλε στο να φύγουν ψηφοφόροι προς ακροδεξιές κατευθύνσεις.

Τόσο απλά!

Προσπάθειες εκμετάλλευσης του θεσμού της προεδρίας, έγιναν και στο παρελθόν, αλλά η προστασία του θεσμού εξαρτάται κάθε φορά από την προσωπικότητα και το κύρος του ή της εκάστοτε προέδρου.

Αν ληφθεί υπόψη αυτό που συνέβη με την ΑΔΑΕ και άλλες ανεξάρτητες αρχές τότε γίνεται κατανοητό ότι η κατρακύλα των θεσμών έχει πάρει πρωτόγνωρες διαστάσεις στα μεταπολιτευτικά χρονικά και μάλιστα στο όνομα της λαϊκής ετυμηγορίας.

Η τεράστια αποχή στις πρόσφατες εκλογές δεν θεραπεύει την κατηφορική πορεία της δημοκρατίας στην χώρα, αλλά ακούσια μπορεί να συμβάλει μαζί με την πρωτοφανή ανισορροπία του πολιτικού συστήματος, στη διολίσθηση σε έναν ιδιόμορφο ολοκληρωτισμό.