Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, μέσα από την υπόθεση των Τεμπών, αποκαλύπτει το πραγματικό της πρόσωπο.

Πρώτα προκάλεσαν, με την αδιαφορία τους για την ασφάλεια των σιδηροδρομικών μεταφορών ή και με τις σκοπιμότητές τους για την εξυπηρέτηση συμφερόντων, μια εξαιρετικά απίθανη να συμβεί, μετωπική σύγκρουση μεταξύ δυο αμαξοστοιχιών σε διπλή σιδηροδρομική γραμμή.

Ο χειροφιλημένος στις Σέρρες πρώην αρμόδιος για τα μεταφορές υπουργός Κ. Καραμανλής, ενώ είχε πολλαπλώς και εγκαίρως ειδοποιηθεί για τα προβλήματα ασφάλειας στους σιδηροδρόμους, όχι μόνο δεν έκανε το παραμικρό για να τα αντιμετωπίσει, αλλά κραύγαζε και υποκριτικά στη Βουλή λίγες μέρες πριν το δυστύχημα, ότι «είναι ντροπή και ντρέπεται» για όσους αμφισβητούσαν την ασφάλεια των τρένων.

Αυτό είναι το ένα σκέλος της κυβερνητικής ευθύνης που συγκαλύπτουν, προκειμένου να κρατήσουν την πολιτική ηγεσία του υπουργείου μεταφορών εκτός κάδρου ευθυνών για το τραγικό δυστύχημα.

Δεν τελειώνει όμως εδώ ούτε το γαϊτανάκι των κυβερνητικών ευθυνών, ούτε η προσπάθεια της συγκάλυψής τους. Υπάρχουν και ακόμη χειρότερα.

Σήμερα, όπως προκύπτει από το ηχητικό υλικό που έχει δημοσιοποιηθεί, αλλά και όπως γίνεται γνωστό από την πραγματογνωμοσύνη του εμπειρογνώμονα που διόρισαν οι οικογένειες των θυμάτων, από τους 57 επίσημα νεκρούς οι 30 επέζησαν της σύγκρουσης, αλλά εξαϋλώθηκαν στη συνέχεια κατά ακόμη πιο τραγικό τρόπο, από τη φοβερή έκρηξη που προκάλεσε η μεταφορά παράνομου εύφλεκτου υλικού από την εμπορική αμαξοστοιχία.

Το ηχογραφημένο υλικό από τις συζητήσεις όσων επέζησαν από τη σύγκρουση αλλά σκοτώθηκαν από την έκρηξη που ακολούθησε, είναι αποκαλυπτικό της διπλής ευθύνης των πολιτικά υπευθύνων για τις μεταφορές.

Οι οποίοι, όχι μόνο αδιαφόρησαν για τις τραγικές ελλείψεις στις δικλείδες ασφαλείας που δεν λειτουργούσαν ή που λειτουργούσαν πλημμελώς μετά το 2019 στους σιδηροδρόμους και που έγιναν αιτία για την τραγική μετωπική σύγκρουση.

Αλλά επιπλέον αδιαφόρησαν, όπως προκύπτει, και για τη μεταφορά παράνομου υλικού που χρησιμοποιείται για τη νόθευση της βενζίνης, από μια εμπορική αμαξοστοιχία.

Απόδειξη της τακτικής συγκάλυψης από πλευράς κυβέρνησης της διπλής εγκληματικής ευθύνης της για το δυστύχημα είναι:

• Η χωρίς αποτέλεσμα προσπάθεια στελεχών της κυβέρνησης να παρουσιάσουν επικοινωνιακά ότι δήθεν η τηλεδιοίκηση στη Λάρισα λειτουργούσε,
• Η επίρριψη της ευθύνης για το δυστύχημα από τον ίδιο τον πρωθυπουργό, μια μέρα μετά το δυστύχημα και πριν ακόμη αποφανθούν οι ανακριτικές αρχές,  αποκλειστικά στον σταθμάρχη που οι ίδιοι είχαν διορίσει με ρουσφέτι, χωρίς να συγκεντρώνει τις απαραίτητες προϋποθέσεις, γνώσεις και δεξιότητες γι’ αυτή τη δουλειά
• Η αλλοίωση των συνομιλιών μεταξύ σταθμάρχη και μηχανοδηγού της επιβατικής αμαξοστοιχίας, οι οποίες κατατέθηκαν στις αρχές μέρες μετά το δυστύχημα, αλλά και
• Η εσπευσμένη επιχείρηση μπαζώματος του εδάφους του δυστυχήματος πριν ακόμη συλλεγούν τα πτώματα ή ό,τι απέμεινε από αυτά, προκειμένου να συγκαλυφθούν τα ίχνη του παράνομου υλικού που, όπως φαίνεται, μετέφερε η εμπορική αμαξοστοιχία και το οποίο προκύπτει ότι ευθύνεται για τον θάνατο των περισσότερων θυμάτων του δυστυχήματος.

Η αποκάλυψη του τέρατος, του πραγματικού προσώπου, δηλαδή, μιας ανάλγητης και ιδιοτελούς κυβέρνησης που ενδιαφέρεται μόνο για τη δική της επιβίωση και για τα κέρδη των συμφερόντων που η ίδια εκπροσωπεί και στηρίζει, προκύπτει όχι μόνο από την εναργή προσπάθεια συγκάλυψης των αιτίων του τραγικού δυστυχήματος.

Προκύπτει και από την καινούργια κυβερνητική επιχείρηση απαξίωσης και ενοχοποίησης της προσπάθειας των συγγενών των θυμάτων, καθώς και όλων όσοι τους υποστηρίζουν σε αυτόν τον δίκαιο αγώνα τους, να αποκαλυφθεί η αλήθεια,.

Ενόψει της μαζικής, πλέον, κατακραυγής απέναντι στην κυβέρνηση και απέναντι στον ίδιο τον πρωθυπουργό για την φανερή σε όλους σήμερα προσπάθεια συγκάλυψης των πολιτικών και πιθανόν και ποινικών ευθυνών της για το πολύνεκρο σιδηροδρομικό δυστύχημα, η επιχείρηση αυτή ενισχύθηκε με νέα επιχειρήματα.

Επιχειρήματα άθλια, που θέλουν όσους αγωνίζονται για την αποκάλυψη της αλήθειας και για τη δικαίωση των νεκρών να το κάνουν όχι από ειλικρινή αισθήματα, αλλά από ιδιοτέλεια, για να κερδίσουν τα χρήματα των αποζημιώσεων.

Εξ ιδίων τα αλλότρια.

Η κυνικά νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση που εξαγοράζει την εύνοια των ΜΜΕ για να την δοξάζουν και που μοιράζει άφθονο χρήμα στις μεγάλες επιχειρήσεις της ολιγαρχίας του πλούτου που εκπροσωπεί και που την υποστηρίζουν, φτωχοποιώντας έτσι το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας, κατηγορεί τώρα τους συγγενείς των θυμάτων και τους υποστηρικτές τους στον δίκαιο αγώνα τους ότι δεν διεκδικούν, λέει, να χυθεί φως για τη δικαίωση των παιδιών τους και των παιδιών των συνανθρώπων τους από αγνά αισθήματα, αλλά για να κερδίσουν χρήματα από τις αποζημιώσεις. Οι οποίες θα είναι μεγαλύτερες, λέει, αν το δυστύχημα χαρακτηριστεί σαν έγκλημα.

Εδώ ταιριάζει απόλυτα η κραυγή του χειροφιλημένου πρώην υπουργού μεταφορών.

«Είναι ντροπή και ντρέπομαι».

Αλλά που να βρει τη ντροπή μια ανάλγητη νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση που έχει εκπαιδευτεί και που εκπαιδεύει συνεχώς όσους έρχονται σε επαφή μαζί της στην ιδιοτέλεια και στο κυνήγι του κέρδους.

Που να καταλάβουν οι σκληροί νεοφιλελεύθεροι από ανθρώπινο πόνο και από την ανάγκη να προστατευτούν οι αδύναμοι απέναντι στους ισχυρούς, από ένα κοινωνικό κράτος πρόνοιας.

Το μόνο που καταλαβαίνουν είναι το κέρδος. Και γι αυτό, αυτό είναι το μόνο που αποδίδουν ως κίνητρο σε όσους απειλούν την κυριαρχία τους.

Η υπόθεση των Τεμπών στοιχίζει πολιτικά στην κυβέρνηση Μητσοτάκη όχι μόνο γιατί μέσω αυτής αποκαλύπτεται η αλήθεια για την εναργή προσπάθεια συγκάλυψης των ευθυνών από μέρους της. Που και αυτό από μόνο του θα αρκούσε για να στοιχίσει πολιτικά σε μια κυβέρνηση.

Της στοιχίζει πολιτικά κυρίως, γιατί αποκαλύπτει τον ανάλγητο και εχθρικό χαρακτήρα της απέναντι σε ανθρώπινες αξίες, ειδικά όταν αυτές στέκονται εμπόδιο στην πορεία της προς το υλικό κέρδος.

Και αυτό συνιστά ύβρη.

Η υπόθεση των Τεμπών στοιχίζει πολιτικά γιατί θυμίζει σε όλους την προτεραιότητα της ζωής απέναντι στη ματαιότητα των συμφερόντων και του κέρδους. Ιδίως όταν αυτό πατά ακόμη και πάνω από ανθρώπινες ζωές…

*Γιάννης Μυλόπουλος, Καθηγητής, πρώην Πρύτανης ΑΠΘ, Επικεφαλής Παράταξης «ΑΛΛΑΓΗ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ Κ. ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ»