Γνωρίζουμε πως οι μεγάλοι σεισμοί του 1999 στην Τουρκία και στην Ελλάδα επέδρασαν και στη σύσφιξη των σχέσεων των δύο λαών. Άλλωστε, στο διάλογο και την προσέγγιση, που εδώ και πολλά χρόνια είχαν παγώσει, περάσαμε με το συναισθηματικό σοκ των σεισμών εκείνων. Αν και μπορεί να αναφέρεται ότι στην εξωτερική πολιτική προηγούνται τα συμφέροντα, εν τούτοις στη δική μας γεωγραφική περιοχή ο συναισθηματισμός εξακολουθεί να αποτελεί ένα σημαντικό παράγοντα.

Του Haluk Şahin για την εφημερίδα Radikal, της 28ης Απριλίου του 2010

Το 1999 ο σεισμός χτύπησε πρώτα την Τουρκία. Οι Έλληνες στάθηκαν μπροστά σε μεγάλες ουρές προκειμένου να παράσχουν τη βοήθειά τους στους εδώ σεισμοπαθείς μας.

Όταν, όμως, ο σεισμός χτυπάει και την Ελλάδα, τότε ιδιαίτερη σημασία παρουσιάζει το τι θα κάνουμε κι εμείς γι` αυτούς. Αυτή τη φορά ο σεισμός δεν είναι γεωλογικός, αλλά οικονομικός….

Ακριβώς σε μια τέτοια συναισθηματική περίοδο, ο Π/Θ Ερντογάν μεταβαίνει στην Αθήνα στις 14 Μαΐου. Εάν η επίσκεψη αυτή αξιολογηθεί καταλλήλως, τότε μπορεί να έχουμε ένα νέο άλμα φιλίας μεταξύ των δύο λαών.

Οι Έλληνες, όπως άλλωστε κι εμείς, είναι παιδιά μιας κουλτούρας που δίνει μεγάλη σημασία στο «λόγο». Γι` αυτό ακριβώς, σε αυτή την περίοδο που διανύεται, εκφράσεις υποστήριξης, αλλά και λόγια ευχάριστα, θα έχουν μεγάλη αξία γι` αυτούς.

Παράλληλα, θα αποτελέσουν και υλικό για τους μύθους του μέλλοντος, όπως για παράδειγμα η υπόδειξη του Ατατούρκ εκ μέρους του Βενιζέλου ως υποψήφιου για το Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης.

Βεβαίως, θα πρέπει να περάσουμε και πέραν των λεκτικών αναφορών και να υπάρξουν απτά και ουσιαστικά βήματα συνεργασίας.

Αν και από το 1999 έχει διανυθεί αρκετός δρόμος προς αυτή την κατεύθυνση, εν τούτοις για παράδειγμα όσον αφορά το Αιγαίο δεν μπορούμε να πούμε ότι έχει δημιουργηθεί η συνέργια της από κοινού κίνησης. Ακόμη και οι Έλληνες, των παλαιών αντιλήψεων, άρχισαν να βλέπουν την Τουρκία με διαφορετικό μάτι. Άλλωστε, υπάρχουν τόσα πολλά τα οποία μπορούν να πραγματοποιηθούν από κοινού.

Είναι γεγονός ότι αυξάνεται και ο αριθμός αυτών που υποστηρίζουν ότι η Ελλάδα αργά ή γρήγορα πρέπει να βγει από το Ευρώ. Η Ελλάδα, ενώ θα συζητεί εκ νέου τους δεσμούς της με την Ε.Ε., μπορεί να ζητήσει και την αλλαγή των όρων της Συνθήκης ΣΕΝΓΚΕΝ, η οποία παρεμποδίζει τη μετάβαση των Τούρκων στην Ελλάδα και κυρίως στα ελληνικά νησιά. Θα πρέπει να «δικάσει» και τη νοοτροπία αυτή, η οποία επιβάλλει για τη μετάβαση ακόμη και στο Καστελόριζο, το οποίο απέχει ελάχιστα μίλια από τις ακτές μας, την εφαρμογή της συνθήκης ΣΕΝΓΚΕΝ.

Άλλωστε, ο Π/Θ Παπανδρέου την ιστορική του ομιλία, η οποία ανέφερε ότι «το πλοίο μας βουλιάζει και προκειμένου να μεταβούμε εκ νέου στην Ιθάκη είμαστε υποχρεωμένοι να χρησιμοποιήσουμε τα χρήματα του ΔΝΤ και της Ε.Ε.», την πραγματοποίησε στο Καστελόριζο, κοιτάζοντας προς την Τουρκία. Έστω και αν δεν είχε αυτή την πρόθεση, εγώ σκέπτομαι ότι η επιλογή του Καστελόριζου έχει και μια συμβολική σημασία.

Όσον αφορά εμάς, μετά από 10 χρόνια και στο σεισμό αυτό η απάντησή μας πρέπει να είναι η εξής: «Γείτονα, βρισκόμαστε στο πλευρό σου».