Ανταπόκριση των Peter Ehrlich και Claus Hecking στην ε/φ Financial Times Deutschland, με τίτλο «Η δημοσιονομική ένωση θα έλθει γρήγορα» και υπότιτλο «Τα κράτη της ΕΕ θα μπορούσαν να ψηφίσουν τον νέο νόμο λιτότητας ήδη μέσα στο πρώτο εξάμηνο του 2012 – Εννέα υπογραφές φτάνουν», αναφέρει:

Ads

Η συνθήκη των κρατών της Ευρωζώνης για τη λεγόμενη δημοσιονομική ένωση θα μπορούσε να τεθεί σε ισχύ ήδη κατά το πρώτο εξάμηνο του 2012. Μόλις την επικυρώσουν εννέα από τα 17 κράτη της Ευρωζώνης, η συνθήκη θα καταστεί δεσμευτική για τους υπογράφοντες, όπως αναφέρεται στο προσχέδιο της συνθήκης, το οποίο απέστειλε στα κράτη-μέλη της ΕΕ ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Χ.Β.Ρομπάι.

Κατ’ αυτόν τον τρόπο δεν χρειάζεται να περιμένει κανείς για την υπογραφή των χωρών, οι οποίες έχουν πρόβλημα με την έγκριση της συνθήκης, επειδή π.χ. πιθανόν πρέπει να διεξαγάγουν δημοψηφίσματα, όπως η Ιρλανδία.

Με τη δημοσιοποίηση του προσχεδίου της συνθήκης ο Β.Ρομπάι κατέστησε σαφές, πριν από την πρώτη συνεδρίαση της ομάδας εργασίας των εκπροσώπων των κρατών-μελών, της Κομισιόν και του Ευρωκοινοβουλίου ότι θέλει να αποφύγει τη μυστικοπάθεια. Οι διαβουλεύσεις αρχίζουν αύριο και θα ολοκληρωθούν περί τα τέλη Ιανουαρίου.

Το προσχέδιο έχει συνταχθεί έτσι, ώστε να μην έρχεται σε αντίθεση με το ισχύον ευρωπαϊκό δίκαιο. Τα 17 κράτη της Ευρωζώνης και μέχρι 9 ακόμη χώρες της ΕΕ αναμένεται να δεσμευτούν για την τήρηση ακόμα αυστηρότερων δημοσιονομικών κανόνων από αυτούς που ορίζει η μέχρι τώρα κοινοτική νομοθεσία. Στο προσχέδιο όμως δεν προβλέπονται ποινές για παραβιάσεις του συμφώνου.

Οι FTD αναλύουν τις λεπτομέρειες:

Μέθοδος εργασίας:
Ο πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου Jerzy Buzek επιδοκίμασε το Σαββατοκύριακο το γεγονός ότι στην επεξεργασία της συνθήκης και στην ίδια τη συνθήκη συμπεριελήφθησαν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Ευρωκοινοβούλιο. Πολιτικοί αρμόδιοι για τα οικονομικά από το Ευρωκοινοβούλιο και τα εθνικά κοινοβούλια προβλέπεται να συζητούν αργότερα τακτικά για την εφαρμογή της συνθήκης. Στην πρόσφατη σύνοδο κορυφής της ΕΕ, όλα τα κράτη της ΕΕ εκτός της Μεγάλης Βρετανίας εξέφρασαν ενδιαφέρον συμμετοχής στη συνθήκη. Ωστόσο, ακόμα και οι Βρετανοί θα συμμετάσχουν στις διαβουλεύσεις με παρατηρητές.

Κανόνας για το έλλειμμα:
Με τη συνθήκη τα κράτη θα δεσμεύονται ότι δεν θα επιβαρύνουν με χρέη τους προϋπολογισμούς τους. Το δομικό έλλειμμα δεν πρέπει να υπερβαίνει το 0,5% του ΑΕΠ. Μεγαλύτερα ελλείμματα θα επιτρέπονται λόγω διακυμάνσεων στην πραγματική οικονομία, σε εξαιρετικές οικονομικές συγκυρίες ή σε περίπτωση πολύ μεγάλης ύφεσης. Και πάλι όμως θα πρέπει να διατηρείται μια «απόσταση ασφαλείας» από το όριο του 3% του Μάαστριχτ για το έλλειμμα.

Οι χώρες που θα υπογράψουν τη συνθήκη θα πρέπει να ενσωματώσουν τους κανόνες στα συντάγματα ή στη σχετική νομοθεσία τους. Κάθε χώρα θα πρέπει να καθιερώσει στην εθνική νομοθεσία της μηχανισμούς αυτόματης διόρθωσης. Έτσι, αν μια χώρα οδεύει προς υπερβολικό έλλειμμα, θα πρέπει αυτόματα να εφαρμόζονται μέτρα λιτότητας.

Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο θα ελέγχει αν οι εκάστοτε εθνικοί νόμοι επαρκούν. Κάτι τέτοιο μπορεί να οδηγήσει σύντομα σε προβλήματα με τη Γαλλία, επειδή οι γάλλοι σοσιαλιστές αρνούνται να εγκρίνουν τέτοιου είδους συνταγματικές μεταρρυθμίσεις.

Ύψος χρέους:
Όσο μια χώρα έχει συνολικό δημόσιο χρέος μεγαλύτερο του 60% του ΑΕΠ, θα πρέπει κάθε χρόνο να μειώνει το 1/20 του πλεονάζοντος χρέους. Για την Ιταλία αυτό σημαίνει 3% και για τη Γερμανία 1% του ετήσιου ΑΕΠ. Ανάλογη ρύθμιση υπάρχει βέβαια και στο αυστηρότερο Σύμφωνο Σταθερότητας, που τέθηκε σε ισχύ την περασμένη εβδομάδα, μόνο που εκεί προβλέπεται μια μεταβατική περίοδος. Με τη νέα δημοσιονομική συνθήκη αυτή η μεταβατική περίοδος καταργείται.

Έλεγχος:
Οι συμβαλλόμενοι δεσμεύονται και για την υποστήριξη των συστάσεων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής μετά την έναρξη της τυπικής διαδικασίας κατά του υπερβολικού ελλείμματος. Κατ’ αυτόν τον τρόπο παραιτούνται του δικαιώματος υποβολής ένστασης, που προβλέπονται στην ευρωπαϊκή συνθήκη.

Πολύ πιο γενικά είναι διατυπωμένες οι παράγραφοι, στις οποίες ρυθμίζονται τα περί μεγαλύτερου οικονομικού συντονισμού. Στην ουσία επιβεβαιώνεται το σύμφωνο για το ευρώ plus της περασμένης άνοιξης, μόνο που δεν γίνεται πλέον αναφορά στη συνεργασία σε θέματα φορολογικού δικαίου.