Μου κάνει εντύπωση που προκάλεσε εντύπωση το περιεχόμενο του φυλλαδίου που διανεμήθηκε σε παιδιά στη Λέσβο, μετά από σχολικό εκκλησιασμό.

Αυτά τα φυλλάδια κυκλοφορούν δεκαετίες, αλλά το σημαντικό είναι ότι δεν τα εμπνεύστηκαν μόνοι τους οι κληρικοί. Αναφορές σε αμαρτήματα, όπως τα αναγραφόμενα στο εν λόγω φυλλάδιο, υπάρχουν αμέτρητες σε συγγράμματα αγίων.

Δύσκολα ένας πιστός θα λογοκρίνει απόψεις που έχουν εκφραστεί από πρόσωπο που επίσημα έχει αναγνωριστεί η αγιότητά του. Οι Αγιοι θεωρούνται κατά χάριν Χριστοί και προσεγγίζονται ως αυθεντίες.

Ας μην τρέφουμε λοιπόν αυταπάτες. Τέτοιες απόψεις υπήρχαν, υπάρχουν και θα εξακολουθήσουν να υπάρχουν στους χώρους της θρησκείας.

Η μόνη ίσως απάντηση, είναι η επίγνωση πως η ζωή δεν είναι παντομίμα κειμένων.

Στη μίμηση απουσιάζει το πρόσωπο και ζει το προσωπείο.

Στην υπακοή εξαφανίζεται η ελευθερία και ανθίζει η δουλεία.

Στην αυθεντία πεθαίνει η σκέψη και όλα μετατρέπονται σε τροφή που το ψυχικό σου στομάχι πρέπει να χωνέψει.

Μετά σειρά έχουν οι γαστροσκοπήσεις αλλά εσύ πιθανόν να νομίσεις πως έτσι την αγιότητα θα κατακτήσεις.

* Από την προσωπική ιστοσελίδα του πατήρ Χαράλαμπου Κοπανάκη