Έχουμε πλέον εθιστεί σε κάθε είδους «ασκήσεις εξουσίας»: Είναι ο μόνος τομέας για τον οποίο όλοι συμφωνούμε ότι η κυβέρνηση διαπρέπει.

Ads

Με την υπόθεση της ΕΡΤ, η κυβέρνηση ξεπέρασε τον εαυτός της: αποπειράθηκε μέσα σε λίγα λεπτά, να διαγράψει την ιστορία της ΕΡΤ, μέσω μιας ανακοίνωσης ενός πρώην υπαλλήλου της ΕΡΤ, μάλλον αναξιοκρατικά προσληφθέντος τότε εκεί.

Η τρικομματική κυβέρνηση λοιπόν, αποφάσισε να το αποτολμήσει και αυτό.

Η τρικομματική κυβέρνηση, όχι ο κ. Σαμαράς. Το ότι συμπεριφέρεται στους δύο εταίρους του ως να ήταν εκνευριστικό υπηρετικό του προσωπικό, είναι δικό τους πρόβλημα, όχι της πραγματικότητας.

Η ΕΡΤ δεν έκλεισε ποτέ, ούτε επί χιτλερικής κατοχής – ελέγχθηκε βάναυσα πολλές φορές στην ιστορία της, αλλά δεν έκλεισε ποτέ.

Θα πείτε, οι Γερμανοί τότε, ήταν δύναμη κατοχής και χρειαζόταν ένα βασικό μέσο προπαγάνδας. Ενώ η, δημοκρατικά εκλεγμένη σημερινή μας κυβέρνηση, έχει πολλά αυτόκλητα μέσα προπαγάνδας, από τον ιδιωτικό τομέα προερχόμενα, οπότε τι να την κάνει;

Αφού πέρασε όσα τερατώδη πέρασε στις εργασιακές σχέσεις, στις συντάξεις, στην περίθαλψη, αφού πέρασε την ουσιαστική κατάργηση του εθνικού δικαίου και της εθνικής κυριαρχίας, πίστεψε ότι η κατάργηση της ΕΡΤ θα ήταν παιχνιδάκι: ποιος θα αντιδρούσε για μερικούς «προνομιούχους», για μερικά ντοκιμαντέρ, για μια συμφωνική ορχήστρα, για την ιστορία και τον πολιτισμό;

Δίκην δικτατορίας, «αποφάσισε και διέταξε».

Δεν θα πω βεβαίως ποτέ ότι πρόκειται για «χούντα» ή «κατοχική κυβέρνηση» όπως εύκολα την χαρακτηρίζουν κάποιοι, είναι δημοκρατικά εκλεγμένη –και είναι επικίνδυνο να καταφεύγει κανείς σε τέτοιους χαρακτηρισμούς – ασχέτως αν η ανοησία του κ. Κεδίκογλου περί χαλασμένου αυτοκινήτου εύστοχα παραλληλίστηκε από τον κ. Κρισταντώνη με την χειρουργική κλίνη του Παπαδόπουλου.

Υπήρξαν βέβαια αρκετοί συμπολίτες μας που δέχθηκαν την επιχειρηματολογία της κυβέρνησης –και είναι φυσικό: ποτέ στην ιστορία, ούτε η κοινότατη αλήθεια, δεν έγινε αντιληπτή απ’ όλους ταυτόχρονα και πάντα θα υπάρχουν κάποιοι που δεν θα την καταλάβουν ποτέ. Ακόμα και σήμερα υπάρχουν άνθρωποι που θεωρούν λανθασμένη και βλάσφημη τη θεωρία του Δαρβίνου.

Με την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, δημιουργούνται πιθανώς νέα δεδομένα. Πιθανόν να αποτρέψει, για μικρό διάστημα, την άμεση πτώση της. Φάνηκε αρχικά να δίνει στην κυβέρνηση το «άλλοθι» της υποχώρησης μπροστά σε μία δικαστική απόφαση.

Αλλά έχει ήδη ανοίξει για την κυβέρνηση ο ασκός του Αιόλου. Οι δύο εκ των εταίρων της, στις πρώτες τους αντιδράσεις δείχνουν τον πανικό τους: «αυτό» δεν μαζεύεται εύκολα. Ο κ. Σαμαράς, μοιάζει να εμμένει στην επιλογή «μόνος εναντίον όλων σώζω την χώρα» -αυτό μπορεί να το πει κανείς και «μωραίνει ο Κύριος…».

Ήδη, οι απολυμένοι εργαζόμενοι της ΕΡΤ -αυτοί οι ίδιοι που μέχρι πρότινος είχαν αποδεχτεί τον εξαναγκασμό να υπηρετούν την προπαγάνδα της κυβέρνησης- κατέστησαν σαφές πως, αν εφαρμοστεί η απόφαση του ΣτΕ, το πρόγραμμα που θα εκπέμπεται θα είναι αυτό που οι ίδιοι παράγουν αυτές τις μέρες και τίποτε άλλο.

Και έξω από το κτίριο της ΕΡΤ, τους συμπαραστέκονται ναυτεργάτες, φορτηγατζήδες, συμβολαιογράφοι, δικηγόροι, ταξιτζήδες, φαρμακοποιοί, καθηγητές –όλοι όσους υποχρεώθηκαν να κατηγορούν το προηγούμενο διάστημα. Η κυβέρνηση, ώρα με την ώρα, θα μένει όλο και περισσότερο μόνη.

Όσο χρόνο κι αν κερδίσει, εκμεταλλευόμενη την απόφαση του ΣτΕ και «ερμηνεύοντάς την» κατά το δοκούν, έκανε πιθανώς το καθοριστικό της λάθος, το λάθος που είναι θα την οδηγήσει πολύ σύντομα στο τέλος της: βασίστηκε στην και από την ιδεολογία της πηγάζουσα πεποίθηση, ότι απεργίες, διαδηλώσεις, αγανακτισμένοι και «αγανακτισμένοι», δεν μπορούν να την ανατρέψουν. Δεν υποπτεύθηκε ότι μπορεί να πέσει από μερικά ζευγάρια που τα ξημερώματα του Σαββάτου χόρευαν στο δρόμο, έξω από το κτίριο της ΕΡΤ υπό τους ήχους μιας συμφωνικής ορχήστρας.

Πίστεψε ότι θα παρατείνει τη ζωή της βασιζόμενη στον φόβο που γεννά, σ’ αυτόν που δεν αντιδρά, η ελπίδα ότι το θηρίο θα τον φάει τελευταίον.

Αλλά, πάντοτε στην ιστορία, εκείνο που τρώγεται στο τέλος, είναι το θηρίο.
 
* Ο Κώστας Αποστόλου είναι Μέλος του Συντονιστικού Γραφείου της πολιτικής κίνησης «Η Κοινωνία Πρώτα»