Ραγκίπ Ντουράν / «Επιχείρηση Οτσαλάν»: Παγίδα ή ελπίδα για ειρήνη;

Ο Αμπντουλάχ Οτσαλάν, ηγέτης του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (PKK), (που ιδρύθηκε το 1978 και διεξάγει ένοπλο αγώνα για τα δικαιώματα των Κούρδων ενάντια στην κεντρική κυβέρνηση της Άγκυρας από το 1984) βρίσκεται στη φυλακή από το 1999, αλλά φιγουράρει στους τίτλους των ΜΜΕ της Τουρκίας ύστερα από πρωτοβουλία του Προέδρου του MHP (Κόμμα Εθνικιστικής Δράσης, ακροδεξιά, 47 έδρες από τις 593) κ. Μπαχτσελί.

Ο Μπαχτσελί την 1η Οκτωβρίου έδωσε τα χέρια με βουλευτές του DEM (Κόμμα Ισότητας και Λαϊκής Δημοκρατίας, Κούρδοι και αριστεροί, 57 έδρες). Ο μεγάλος σύμμαχος του Ερντογάν, ο αρχηγός των Γκρίζων Λύκων, κάλεσε τον Οτσαλάν στο τουρκικό κοινοβούλιο για να κάνει μια ομιλία όπου θα αναγγείλει τη διάλυση του PKK και το τέλος του ένοπλου αγώνα. Ο Μπαχτσελί είχε προβλέψει ακόμη και το ενδεχόμενο απελευθέρωσης του αρχηγού του PKK.

Μια αντιπροσωπεία του DEM κατάφερε να μεταβεί στο νησί Ιμραλί στις 28 Δεκεμβρίου για να μιλήσει με τον Οτσαλάν, ο οποίος δεν μπορούσε να δεχθεί τους δικηγόρους του ή μέλη της οικογένειάς του εδώ και πολύ καιρό.

Η αντιπροσωπεία εξέδωσε μια πολύ σύντομη γραπτή δήλωση για να κάνει γνωστή τη θέση του Οτσαλάν: «Είμαι έτοιμος να συμβάλω στην ενίσχυση του παραδείγματος που εγκαινίασαν οι κύριοι Μπαχτσελί και Ερντογάν. Πρέπει να αποκαταστήσουμε την τουρκοκουρδική αδελφοσύνη».

Διαβάστε: Οτσαλάν / «Αποφασισμένος» να συμμετάσχει σε ειρηνευτική διαδικασία

Η αντιπροσωπεία του DEM άρχισε την περασμένη Πέμπτη να ενημερώνει τους αρχηγούς των άλλων κομμάτων της Βουλής.

Οι πραγματικοί και ψευτοειδήμονες στο κουρδικό πρόβλημα και στη Μέση Ανατολή και από τις δύο πλευρές, δηλαδή οι φιλοκυβερνητικοί και οι αντίπαλοι του Ερντογάν, έχουν διαρρεύσει πολύ περισσότερα και συζητούν ακόμη δημοσίως στην τηλεόραση τις δηλώσεις του Οτσαλάν.

– Πρόκειται για σχέδιο του αμερικανικού ιμπεριαλισμού για τη δημιουργία ενός κουρδικού κράτους στη Μέση Ανατολή κοντά στο Τελ Αβίβ;

– Χρειάζεται το μεγάλο τουρκικό κράτος έναν τρομοκράτη, έναν βρεφοκτόνο για να λύσει τα προβλήματά του;

– Ο Οτσαλάν μιλάει για δημοκρατία, ειρήνη και τον ρόλο του Κοινοβουλίου, ενώ οι προσκείμενοι στον Ερντογάν μιλούν μόνο για τρομοκρατία.

– Ο Ερντογάν θέλει να κερδίσει τις ψήφους των Κούρδων για το νέο του Σύνταγμα που θα του επιτρέψει να είναι υποψήφιος για τέταρτη φορά στις προεδρικές εκλογές του 2028.

– Η Άγκυρα θέλει να αποτρέψει τον σχηματισμό και την ενίσχυση της Κουρδικής Αυτόνομης Περιφέρειας στη βόρεια Συρία.

– Ενώ οι εκπρόσωποι του Παλατιού αναμένουν την πιθανότητα απελευθέρωσης του Οτσαλάν, η Άγκυρα συνεχίζει τις επιθέσεις της κατά των Κούρδων της Συρίας και της Τουρκίας.

– Δεν υπάρχει πρόσφατο σημάδι εκδημοκρατισμού από την πλευρά της εξουσίας (διοικητές που διορίστηκαν αντί για εκλεγμένους Κούρδους δημάρχους, συλλήψεις Κούρδων ακτιβιστών, απαγόρευση της κουρδικής γλώσσας, χιλιάδες μέλη του DEM παραμένουν άδικα φυλακισμένοι, καταστολή στα κουρδικά μέσα ενημέρωσης, κλπ). Μπορούμε να μιλάμε για ειρήνη όπου δεν υπάρχει δημοκρατία ή ελευθερία;

– Μια έλλειψη σημειώνεται από ειδικούς: Ο Οτσαλάν στο δελτίο τύπου του δεν αναφέρει καθόλου το PKK. Το PKK, του οποίου η έδρα βρίσκεται στο Quandil (συνοριακή περιοχή Ιράκ-Ιράν) είχε ήδη ανακοινώσει τη θέση του: «Ο φυλακισμένος Πρόεδρος Οτσαλάν δεν μπορεί να αποφασίσει για την τύχη του Κόμματος, ούτε για την κατάπαυση του πυρός ή την εγκατάλειψη του ένοπλου αγώνα. Μόνο εμείς μπορούμε να πάρουμε αυτήν την απόφαση».

– Ο Οτσαλάν δεν μίλησε επίσης για το PYD (Κόμμα της Δημοκρατικής Ένωσης Κούρδων της Συρίας, πολυεθνικό και κοσμικό, κοντά στο PKK). Ο Μαζλούμ Αμπντί, διοικητής των FDS (Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις. Ο ένοπλος βραχίονας του PYD, με περίπου 100 χιλιάδες Κούρδους, Άραβες, Τουρκμένους, Αρμένιους, Ασσύριους στρατιώτες, κλπ. Ελέγχει περίπου το ένα τρίτο του συριακού εδάφους) επιθυμεί να μιλήσει με τη νέα διοίκηση της Δαμασκού, με την οποία θέλει να συνεργαστεί επιμένοντας στην αυτονομία των Κούρδων της Συρίας και τη συμμετοχή στην κεντρική κυβέρνηση.

Αυτή τη στιγμή υπάρχουν πολλές εικασίες, πολλές απόψεις και πολλά κουτσομπολιά και πολύ λίγες συγκεκριμένες και επιβεβαιωμένες πληροφορίες. Μόνο λίγοι σχολιαστές τονίζουν τα διδάγματα που πρέπει να αντληθούν από τις αποτυχημένες συνομιλίες του Όσλο (2009-2011) και την πρώτη ειρηνευτική διαδικασία (2013-2015).

Οι Τούρκοι ηγέτες, μετά την κατάρρευση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, πίστευαν ότι θα επιλύσουν το πρόβλημα των Αρμενίων με τη Γενοκτονία του 1915, το πρόβλημα των ρούμ με τις σφαγές του Πόντου (1919-1922), αλλά ακόμα, από τη δημιουργία της Κεμαλικής Δημοκρατίας το 1923 και έπειτα, δεν έχουν καταφέρει να επιλύσουν το κουρδικό πρόβλημα, πιστεύει ο ιστορικός Hans-Lukas Kieser, συγγραφέας πολλών βιβλίων για την μετα-οθωμανική περίοδο, με πιο πρόσφατο το «Turkey’s Violent Formation».