Στη δημοσιογραφική αργκό, οι αναγγελίες των θεμάτων στην πρώτη σελίδα λέγονται «χτυπήματα». Συνειρμικά η λέξη σε πηγαίνει στον ήχο των πλήκτρων της γραφομηχανής-είδος εξαφανισμένο από καιρό, όπως και η δημοσιογραφία.

Άρθρο που δημοσιεύτηκε στο blog derveniotis.wordpress.com

«Ο ρόλος της δημοσιογραφίας είναι να αποκαλύπτει αυτό που κάποιος μπάσταρδος με εξουσία θέλει να μείνει κρυφό».

Κάποιος μπάσταρδος με εξουσία λοιπόν, κατά τα φαινόμενα αποφάσισε ότι κάτι που ενδεχομένως σκάλιζε ένας δημοσιογράφος, έπρεπε να μείνει κρυφό.

Δεν έχει σημασία αν η εξουσία ήταν της νομιμότητας ή της βαθιάς παρανομίας, στην Ελλάδα όλα αυτά μπερδεύονται γλυκά.

Το αυλάκι του αίματος σταματάει κάπου εκεί που αρχίζει το αυλάκι από κάτουρο που σηματοδοτεί τη «δημοσιογραφία του κακοφωτισμένου στενού»-εκεί που το φως δε φτάνει ποτέ, άρα ο αλέκτωρ δε θα λαλήσει, άρα μπορείς να αρνηθείς όσες φορές θέλεις το δάσκαλό σου. Πότε Πέτρος, πότε Ιούδας, πότε Φαρισαίος και πότε Λεγεωνάριος. Πότε να απαρνείσαι τον πρώην μέντορά σου, πότε να απαρνείσαι το τρωκτικό σου δημιούργημα και να σε απαρνείται κι αυτό, μπάσταρδο αγνώστου πατρός ακόμα και τώρα-ειδικά τώρα.

Σε απ’ ευθείας μετάδοση από το Γολγοθά, (υπάρχει άλλωστε κι ένα ομολογημένο φετίχ με τις κάμερες) ο πρώην μέντορας Μάκης χύνει τα κροκοδείλια δάκρυα για το σπαραχτικό χαμό, μην ξεχνώντας να καρφώσει το μακαρίτη ότι “είχε περάσει στο στρατόπεδο της ανωνυμίας χωρίς πρόσωπο”-όπως επαναλάμβανε άλλωστε πολύ συχνά απο την ανώνυμη στήλη του «TV Αλ Κάϊντα».

Υπονοούμενα για μια βαριά κουβέντα που του είχε πει «τότε» εν βρασμώ ψυχής και επαληθεύτηκε, έρχονται να συναντήσουν προηγούμενα υπονοούμενα του μακαρίτη ότι ο Μέντορας είχε πάει με πιστόλι να καθαρίσει τις διαφορές του με τον άλλο πρώην συνεργάτη του, το Θέμο. Τίποτα δεν διαψεύστηκε, τίποτα δεν επιβεβαιώθηκε, ειδήσεις-πεταλούδες της νύχτας, με ζωή μιας μέρας.

Παραδημοσιογραφία, Παρανομία, Παραπληροφόρηση, δεν απέχουν και τόσο πολύ αυτά, δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι έχουν κοινό πρώτο συστατικό: τον παρά.
Δεκατρία “χτυπηματάκια” λοιπόν. Από γραφομηχανή ή από σφαίρες-στην Ελλάδα αυτά μπερδεύονται γλυκά.

Υ.Γ. Update:Έλα Αλέκτωρ! θαύμα, θαύμα! Το «αγνώστου πατρός» αναγνωρίστηκε: σ’ ένα κείμενο φόρο τιμής στην τρωκτική δημοσιογραφία, αυτή που ανέκαθεν μπορούσε να γράφει τα πάντα και τα αντίθετά τους.

Update 2: Και το άλλο «αγνώστου πατρός» αναγνωρίστηκε Γραφομηχανή και σφαίρες όπως είπαμε μπερδεύονται γλυκά.